စကၠူတစ္စ....၊ဝါးတစ္မွ်င္.....၊စူးရွထက္ျမက္ေနတဲ့ ျကိုးတစ္ခင္.....
ရစ္ငင္ေနတဲ့ လက္ေပၚမွာ ရွင္သန္ျခင္းေတြက ျမူးျမူးျကြျကြ......
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြက ေနေရာင္ခ်ည္အလား.....တလက္လက္ေတာက္ပ....
အခ်စ္၊အမုန္း၊အလြမ္း၊ဒဏ္ရာ၊ဘဝ.....
အားလံုးကို ဒတဂၤမွာ ေမ့ထား.....
အျမင့္ပ်ံငွက္တစ္ေကာင္ရဲ့ ရွင္သန္...၊လြင့္ေမ်ာ...၊ဝင့္ျကြားစိတ္......ေတြက.....
ႏွလံုးသားတခြင္မွ လက္ဖ်ားမွာစီးဆင္း.....
ျကိုးမွ်င္တစ္ေလွ်ာက္ေျပးလြား.....
ေလအဟုန္မွာ လူးလားခတ္ေနျပီ......
ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးျမုပ္ႏွံ.....
အာရံုေတြက စူးစူးရွရွ.....
တစ္ဘဝလံုးနဲ့ ရင္းထားရသလိုမ်ိုး....
တခ်က္မွားရင္ ျကိုးဖ်ားမွာ အသက္ပါသြားေလမလား.....
ျဖစ္တည္ျခင္းေတြက ရုန္းကန္လွုပ္ရွား....၊သူသြားမွ ကိုယ္ေနရမွာ.....၊
အမုန္းေျကာင့္မဟုတ္တဲ့ စီးခ်င္းပြဲ....
သူ့အတြက္ ဝမ္းမနည္းႏိုင္......၊
ကိုယ့္အလွည့္မွာလည္း မႏြဲ့စတမ္း....
ရွုံးနိမ့္ေတာ့ လြင့္ဝဲရျပန္ေပါ့.....။
7 comments:
ဒို ့မွာေတာ့ ဒီလို အႏုပညာ မရွိတာ အမွန္ပါပဲကြယ္.. :P
အမုန္းေၾကာင့္မဟုတ္တဲ့စီးခ်င္းပြဲ ဟူူးးးးးးး
စိတ္ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ျပီး
သာယာခ်မ္းေျမ့ပါေစရွင္း
မိုး
ေလယုန္ျပင္းျပင္းေတြ တိုက္ေအာင္ အျမင့္ၾကီၤးမလႊတ္လိုက္မိေစနဲ႕ဗ် လိုသလိုေလး အတိုးေလွ်ာ့လုပ္လို႕ရေအာင္ နိမ့္နိမ့္ပဲလႊတ္ း) ခ်စ္ရင္ေျပာပါတယ္ ။
ကဗ်ာနဲ႔လည္းမဆိုင္ပဲ မန္႕ခဲ့ပါတယ္ ။
စြန္႔လႊတ္ရမွာေၾကာက္လုိ႔
စြန္မလႊတ္ခဲ့ဖူးဘူး..။
အဲဒီေလာက္ေသြးေၾကာင္သူပါ
ကဗ်ာေတြက လန္ထြက္ေနေတာ့ အေတာ္စဥ္းစားေနရင္းနဲ႕ ဘာေျပာရမွန္းကိုမသိဘူး... း))
“တစ္ဘဝလံုးနဲ့ ရင္းထားရသလိုမ်ိုး....
တခ်က္မွားရင္ ျကိုးဖ်ားမွာ အသက္ပါသြားေလမလား.....”
အေရးေလး လွတယ္ ကိုေမာင္ေလးေရ...
တင္စားလွခ်ည္လား ေမာင္ေလးရယ္။ စြန္မလြတ္ဖူးေတာ့ စြန္အေၾကာင္းေကာင္းေကာင္းမသိ။ း၀)
ခင္မင္လ်က္
ကုိကိုေမာင္(ပန္းရနံ႔)
Post a Comment