ဒီေန့ေတာ့ နည္းနည္းေလးအားတာနဲ့လက္စသတ္လိုက္ရပါတယ္...။ခုခ်ိန္မွာအေတြးေတြကိုအျခားအရာေတြက
စိုးမိုး ထားေလေတာ့ အားနည္းခ်က္မ်ား ရွိရင္ျဖင့္ ျကိုတင္ ေတာင္းပန္လိုက္ရပါေျကာင္း...း-)။ )
ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္အေျကာင္းစဥ္းစားမိေတာ့အရင္ဆံုးအေတြးထဲကိုေရာက္လာတာကဘဝလက္တြဲေဖာ္၊အိမ္ေထာင္
ဘက္ အေျကာင္းပါ...။လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ဘဝမွာ ကိုယ္ပိုင္ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ အရွိသင့္ဆံုး ကိစၥလို့ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ပါ
တယ္...။ကၽြန္ေတာ္တို့ တစ္သက္လံုး လက္တြဲသြားရမယ့္၊ဘဝလမ္းတစ္ေလ်ာက္မွာ မိမိေဘးမွာ ရွိသြားမယ့္ လူတစ္ေယာက္ ကို မိမိဘာသာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိသင့္ပါတယ္...။(ဒါ ကၽြန္ေတာ့္ အျမင္သက္သက္ )
သို့ေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္တို့ အဲဒီအခြင့္အေရးကို အမွန္တကယ္ ရခဲ့ျကပါသလား...။ကိုယ္ရတဲ့ အခြင့္အေရးကို
အျပည့္အဝ အသံုးခ်ခဲ့ ျကပါသလား..။ျပီးေတာ့...ကၽြန္ေတာ္တို့ရဲ့ ေရြးခ်ယ္မွုဟာ ဘယ္ေလာက္အထိ ေကာင္းမြန္
မွန္ကန္ႏိုင္ပါ့မလဲ...။ဘာျဖစ္လို့လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို့ လူမ်ားစု ေရြးခ်ယ္ခဲ့ျကတဲ့၊ေရြးခ်ယ္ျဖစ္ျကတဲ့၊ေရြးခ်ယ္
ခ်င္ျကတဲ့ အခ်ိန္ဟာ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ အရြယ္ျဖစ္လို့ပါပဲ..။အေတြ့အျကံုႏုနယ္ေသးတဲ့၊လူေတြအေျကာင္း
ဘာမွ မသိျကေသးတဲ့ ဒီအရြယ္မွာ စိတ္ခံစားမွု တစ္ခုတည္းကို အေျခခံျပီး ေရြးခ်ယ္ျဖစ္ျကတာ တစ္ဘဝတာလံုး
အတြက္ အမွန္ကန္ဆံုးျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား..။(ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ အဲဒီ အရြယ္က ေရြးကားေရြး၏ မရ ျဖစ္ခဲ့လို့ ဒီေမးခြန္း
ရဲ့ အေျဖကို မသိဘူးခင္ဗ်..း) ။)
ျပီးေတာ့ လူျကီး၊မိဘေတြရဲ့ ငယ္ေသးလို့ လမ္းမွားမွာ စိုးရိမ္တယ္ဆိုတဲ့ ေမတၱာ၊ေစတနာ ေတြရဲ့ေအာက္မွာ
မိမိရဲ့ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ေတြကို စေတးပစ္လိုက္ရတာေတြလည္း ရွိခဲ့ျကပါတယ္...။ အဲဒါကိုလည္း သူတို့ရဲ့အမွားလို့
ေျပာဖို့ရာ ခက္လွပါတယ္...။အေတြ့အျကံုဆိုတာအစားျပန္မရႏိုင္တဲ့အခ်ိန္နဲ့ရင္းျပီးမွရလာခဲ့ရတာျဖစ္ေလေတာ့
ရင့္က်က္မွုရွိေနျပီျဖစ္တဲ့ လူျကီးမိဘေတြရဲ့ စကားကို ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေလးထားသင့္တာေတာ့အမွန္ပါ..။
အျဖစ္သင့္ဆံုးကေတာ့ လူျကီးေတြကိုယ္တိုင္ကလည္း လူတစ္ေယာက္ရဲ့ အေရးအျကီးဆံုး ေရြးခ်ယ္ခြင့္ကို လြတ္
လပ္စြာေပးသင့္ျပီး အမွားအယြင္းကင္းတဲ့ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ျဖစ္ေအာင္ လမ္းညြန္၊ပဲ့ကိုင္ေပးတာမ်ိုး ျဖစ္သင့္သလို၊
လူငယ္ေတြကလည္း အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုယူျပီး၊မိဘေတြရဲ့ စကားကိုလည္း အေလးထားျပီး ဘဝရဲ့
အေရးအျကီးဆံုးကိစၥတစ္ခုကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေရြးခ်ယ္သင့္တယ္လို့ ျမင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ...။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လူဆိုတာ ကိုယ္စိုက္ပ်ိုးတဲ့ အပင္ရဲ့ အသီးကိုပဲ ကိုယ္ ခူးဆြတ္ရတာမဟုတ္ပါလား...။ဒီေတာ့ မိမိ
ရဲ့ေရြးခ်ယ္မွုဟာ မွားယြင္းခဲ့ဦးေတာ့ ကိုယ္ပဲ ခံစား၊စံစားရမွာပါ...။သူမ်ားေရြးခ်ယ္ေပးလို့ရလာတဲ့ အမွားထက္
ကိုယ့္ဘာသာေရြးခ်ယ္လို့ ရလာတဲ့ အမွားကို ကိုယ္ခံစားရတာက နည္းနည္းေတာ့ ေျဖသာမယ္ထင္ပါရဲ့ ခင္ဗ်ာ။
ပညာ ႏွင့္ အလုပ္အကိုင္ ။ ။ ကၽြန္ေတာ္တို့ ဘာကို ဝါသနာပါ ပါသလဲ...။ဘယ္လို အလုပ္အကိုင္ကို လုပ္ခ်င္
ခဲ့ပါသလဲ...။မိမိ ဝါသနာပါတဲ့အရာကို မိမိရဲ့ ပညာ၊မိမိရဲ့ အသက္ေမြးဝမ္းေျကာင္းအလုပ္အကိုင္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္
ခြင့္ရတာေလာက္ ဘဝမွာ ေက်နပ္စရာအေကာင္းဆံုးအရာ ရွိမယ္မထင္ပါဘူး။ခက္တာက ကၽြန္ေတာ္တို့ ျကီးျပင္းလာရတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္အေျခအေနကိုက အဲဒီအခ်က္ကို လွစ္လွ်ူရွုထားခဲ့တာပါပဲ..။ဆယ္တန္းမွာ အမွတ္
ေကာင္းတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္အတြက္ ေရြးခ်ယ္မွု ဟာ ေဆးေက်ာင္းနဲ့ စက္မွု ျဖစ္ေနတာ..၊အေျကာင္းေျကာင္း
ေျကာင့္ အမွတ္နည္းနည္းေလးလိုသြားလို့ မိမိဝါသနာပါတာကို ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရလိုက္တာ..၊ဒါေတြဟာ မိမိနဲ့ လူ့
ပတ္ဝန္းက်င္ အေပၚ ဘယ္ေလာက္ထိရိုက္ခတ္မွု ရွိႏိုင္ပါသလဲ....။မည္သို့ပင္ျဖစ္ေစကာမူ...၊ကၽြန္ေတာ္တို့ေရြး
ခ်ယ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ျကိုးစားမွုနဲ့ စြန့္စားမွု ေတာ့ ရွိသင့္တာအမွန္ပါ...။
ဘဝေနထိုင္မွုပံုစံ။ ။ရခဲလွတဲ့၊တိုလည္းတိုေတာင္းလွတဲ့ လူ့ဘဝမွာ ကၽြန္ေတာ္တို့ ဘယ္လို ေနထိုင္မွု ပံုစံကို
ေရြးခ်ယ္သင့္ပါသလဲ...။မိမိရဲ့ ကိုယ္ပိုင္အခြင့္အေရး၊ကိုယ့္အတၱ ကိုပဲ အေလးထားတဲ့၊လြတ္လပ္တဲ့ ေနထိုင္မွု
ပံုစံက အမွန္တကယ္ေကာင္းမြန္မွန္ကန္ပါသလား...။ပတ္ဝန္းက်င္နဲ့ အသိုင္းအဝိုင္းကို အေလးထားတဲ့ လူမွုဘဝ
ကေရာ...ကၽြန္ေတာ္တို့ကို စိတ္ခ်မ္းသာမွု အျပည့္ေပးႏိုင္ပါ့မလား...။ကၽြန္ေတာ္တို့ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ ေနထိုင္မွုပံုစံက
ကၽြန္ေတာ္တို့ ဘယ္လိုလူမ်ိုးျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ျပဌာန္းေပးသလို၊ကၽြန္ေတာ္တို့အတြက္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေက်
နပ္မွု တစ္စံုတစ္ရာကို လည္း ယူေဆာင္လာေပးႏိုင္ပါတယ္...။
ကၽြန္ေတာ္တို့ရဲ့ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ုပ္၊မင္းလုပ္မယ့္သူေတြ။ ။(အင္း..ဒီကိစၥကို ခ်န္ခဲ့ရေကာင္းမလားလို့ း) )
ကၽြန္ေတာ္တို့ရဲ့တစ္ဦးခ်င္းဘဝကိုသာမဟုတ္၊တစ္ႏိုင္ငံလံုး၊လူအားလံုး ကိုပါ ရိုက္ခတ္ေစမယ့္ကိစၥတစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္တို့ ဘာေျကာင့္လြတ္လပ္စြာ စဥ္းစား၊ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရ ရမွာပါလဲ...။ကၽြန္ေတာ္တို့အတြက္ေရြးခ်ယ္ခြင့္
အရွိသင့္ဆံုးကိစၥတစ္ခုပါ...။အဲ တစ္ခုေတာ့ရွိတာေပါ့ေလ...၊အနက္ေရာင္ ေဘာလံုးေတြခ်ည္းပဲထည့္ထားတဲ့ ျခင္းတစ္လံုးကိုေပးျပီး အျဖူနဲ့ အနက္ သင္ျကိုက္ရာေရြးဆိုတဲ့ ေရြးခ်ယ္ခြင့္မ်ိုးျကီးကေတာ့....အင္းးးးးး။
ျပီးေတာ့ ဒီေရြးခ်ယ္ခြင့္က တန္ဖိုးအျကီးဆံုးေပးရတဲ့ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ျဖစ္ေနပါတယ္...။ကၽြန္ေတာ္တို့အတြက္ေတာ့
ေပးဆပ္ရတဲ့တန္ဖိုးေတြမ်ားသေလာက္ မွန္ကန္တဲ့ေရြးခ်ယ္ခြင့္ကို မရေသးတာကေတာ့ အေတာ္ ရင္နာဖို့
ေကာင္းတဲ့ ကိစၥတစ္ခုပါ....။ဒါေပမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေလးကေတာ့ျဖင့္...ခပ္ေရးေရး.....။
ကၽြန္ေတာ္တို့ နာမည္။ ။ေတာ္ေတာ္ ကို့ယို့ကားယားႏိုင္တဲ့အရာတစ္ခုလို ့ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ျမင္ပါတယ္...။
ဘဝမွာ အေရးျကီးတယ္လည္းမဟုတ္၊အေရးမျကီးဘူးလည္းမဟုတ္တဲ့အရာတစ္ခုကို ျပပါဆို မိမိအမည္နာမ ကို
ပဲေျပာရမွာပါ...။စစခ်င္းမွာ ဘယ္သူမွ ကိုယ္တိုင္ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရခဲ့ျကပါဘူး။အဲ...မိမိ ဘာသာေရြးခ်ယ္ခ်င္သူေတြ
အတြက္လည္း ေရြးခြင့္ရတဲ့အရာတစ္ခုပါ။တစ္ခါတစ္ရံမွာေတာ့ကိုယ္တိုင္ကမျကိုက္ေပမယ့္ လူတစ္ကာႏွုတ္က်ိုး
သြားလို့ ေအာင့္သီးေအာင့္သက္နဲ့ ျငိမ္ခံေနရတာမ်ိုးလည္း ရွိေသးသဗ်..။ဒီထက္ပိုျပီး ကိုယ့္ရို့ကားယား ႏိုင္တာ
ကေတာ့ မိမိနာမည္တစ္ခုကို ကိုယ္တိုင္လည္းမေရြး၊လူအမ်ားကေရြးေပးတာမ်ိုးလည္းမဟုတ္တဲ့၊ မိမိနဲ့လည္း
ဘာမွ မဆိုင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ထင္ရာျမင္ရာ ေရြးခ်ယ္ေပးမွုကို အက်ိုးသက္ေရာက္မွု တစ္စံုတစ္ရာ ရလိမ့္
မယ္အထင္နဲ့ ကိုယ္တိုင္ေက်ေက်နပ္နပ္ျကီး လက္ခံလိုက္ျကတဲ့ကိစၥပါ....။(အင္း..ဒါလည္း သူ့ေရြးခ်ယ္မွုနဲ့သူ
ေပါ့ေလ...၊)
ယံုျကည္မွု။ ။လူတစ္ေယာက္ရဲ့ဘဝမွာေတာ္ေတာ္ကို အေရးျကီးတဲ့ ေရြးခ်ယ္မွု တစ္ခုျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္...။
သိပ္ျပီးေတာ့လည္း အေျပာင္းအလဲမလုပ္တတ္ျကတဲ့၊မိမိဘာသာ ေက်နပ္ေနတတ္ျကတဲ့ အေရးကိစၥတစ္ခုပါ။
ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို့ မိဘေတြရဲ့ မိရိုးဖလာ အေမြကိုပဲ အမ်ားအားျဖင့္ ဆက္ခံခဲ့ျက၊လက္ခံ ခဲ့ျကပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို့မွာ အမွန္တကယ္ လြတ္လပ္စြာေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရခဲ့ပါသလား...။ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ေတာ့ မရခဲ့ပါဘူး။
ငယ္စဥ္ကတည္းက မိဘေတြ၊ဆိုင္ရာ အျကီးအကဲေတြရဲ့ ရိုက္သြင္း၊ေဘာင္ခတ္ထားမွု အတြင္းမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္
တို့ စဥ္းစားခဲ့ျကတာပါ၊ကၽြန္ေတာ္တို့ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဘက္တစ္ခု ဖက္ကပဲ ျကည့္ခဲ့၊စဥ္းစား ေရြးခ်ယ္ခဲ့ျက
ပါတယ္..။တစ္နည္းအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို့ဟာ မိမိဘာသာ မိမိရဲ့ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ကို ေဘာင္ခတ္ခဲ့ျကပါတယ္။
မိမိရဲ့ ေရြးခ်ယ္မွုကသာ အမွန္ကန္ဆံုးေရြးခ်ယ္မွု တစ္ခုလို့ျမင္ျကစျမဲပါပဲ...။
မိမိရဲ့ ဘာသာတူပတ္ဝန္းက်င္ကလည္း ေဘာင္ခတ္ေပးတတ္ျကပါတယ္..။မိမိဘာသာ ေရြးခ်ယ္လာခဲ့မယ္ဆို
ရင္ ဝိုင္းပယ္၊ဆန့္က်င္တာမ်ိုး၊လွစ္လ်ူရွုလိုက္တာမ်ိုးေတြ နဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ လြတ္လပ္စြာေရြးခ်ယ္ခြင့္ကို
ကန့္သတ္ပစ္ လိုက္ျကပါတယ္..။ကၽြန္ေတာ္တို့မွာ အဲဒါေတြကို တြန္းလွန္ဖို့ရာ အင္အားနည္းလွတာအမွန္ပါ။
မည္သို့ပင္ျဖစ္ေစကာမူ....၊ကၽြန္ေတာ္တို့ရဲ့ေရြးခ်ယ္မွုဟာ ေငြေျကး၊အခြင့္အေရးတစ္စံုတစ္ရာနဲ့ အလဲအလွယ္
လုပ္ခဲ့တာမဟုတ္ခဲ့ပဲ၊ မိမိဘာသာ ေက်နပ္လို့လက္ခံထားခဲ့တဲ့ကိစၥတစ္ရပ္ဆိုရင္ျဖင့္ ဒီေရြးခ်ယ္မွုဟာ ဘာကိုပဲ
ေရြးေရြး မွန္ကန္တဲ့ေရြးခ်ယ္မွု လို့ပဲျမင္ပါတယ္ခင္ဗ်ား...။
........................................................
အက်ီ ၤတစ္ထည္ဝယ္ဖို့ ကၽြန္ေတာ္တို့ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ယူပါသလဲ..။ဘယ္လိုအခ်က္ေတြကိုထည့္သြင္းစဥ္းစား
ေရြးခ်ယ္ျကပါသလဲ...။ကၽြန္ေတာ္တို့ေရြးခ်ယ္လိုက္တာကအက်ီတစ္ထည္လား...၊စိတ္ခံစားမွုတစ္စံုတစ္ရာလား...။
ေရြးခ်ယ္မွုမွားယြင္းခဲ့ရင္ ဘယ္ေလာက္ထိ နာက်င္ခံစားရတတ္ပါသလဲ။ဘဝမွာ အေရးျကီးပါတယ္ဆိုတဲ့ အရာ
ေတြကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့ျကတဲ့ အခါမွာ ဖိနပ္တစ္ရံကို ေရြးခ်ယ္သေလာက္ အေျကာင္းအခ်က္ေတြကို ထည့္သြင္းစဥ္း
စားမိခဲ့ျကပါရဲ့လား...။
ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ကေတာ့ ေသးေသးမြားမြားေလးေတြကို ေရြးခ်ယ္တဲ့ေနရာမွာ အျကီးအက်ယ္စဥ္းစားေရြးခ်ယ္
ခဲ့ျကသေလာက္၊ကၽြန္ေတာ္တို့ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္နဲ့အသိအျမင္ကို ရာႏွုန္းျပည့္ အသံုးခ်ခဲ့ျကသေလာက္၊
ဘဝရဲ့အေရးျကီးတဲ့ေရြးခ်ယ္မွုေတြမွာေတာ့ မိမိရဲ့စိတ္ခံစားမွု၊ပတ္ဝန္းက်င္အေျခအေနနဲ့ ရိုက္ခတ္မွု ကိုပဲ
အဓိက ထားခဲ့ျကတယ္လို့ ထင္ျမင္မိပါတယ္..။
ကၽြန္ေတာ္တို့မွာ ေသးေသးမြားမြားကိစၥရပ္ေလးေတြကလြဲလို့ (ဒါေတာင္ သက္ဆိုင္ရာပုဂၢိုလ္ေတြရဲ့ စြတ္ဖက္မွု၊
ျသဇာသက္ေရာက္မွုက သိပ္ျပီးကင္းလွတာမဟုတ္...၊ေယာက်ၤားေလးမ်ားအဓိက...း) )အေရးျကီးကိစၥေတြမွာ
ေရြးခ်ယ္ခြင့္ သိပ္ရွိလွတာမဟုတ္ပါဘူး...။အထူးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို့ႏိုင္ငံမွာေတာ့ ဘယ္လိုကိစၥမ်ိုးမွာမဆို မီးစင္
ျကည့္က ေနရတာမ်ားလွပါတယ္...။ရွိတဲ့ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ကိုလည္း အျပည့္အဝအသံုးခ်ဖို့ရာ ခက္ခဲလွပါတယ္...။
မည္သို့ပင္ျဖစ္ေစကာမူ....၊ကၽြန္ေတာ္တို့ရဲ့ ေရြးခ်ယ္မွုေတြဟာ အေႏွာင္အဖြဲ့ကင္းတဲ့၊မိမိဘာသာေက်နပ္ႏိုင္တဲ့၊
ေနာက္..အျပစ္လည္းကင္းတဲ့ ေရြးခ်ယ္မွုေတြ ျဖစ္ႏိုင္ျကပါေစ..လို့.......။
ၤ