ေဖေဖက ေပးတဲ့စိတ္ဒဏ္.....
ေမေမက ေပးတဲ့စိတ္ဒဏ္...
ပတ္ဝန္းက်င္ကေပးတဲ့စိတ္ဒဏ္.....
ဆရာမကေပးတဲ့စိတ္ဒဏ္.....
ႏိုင္ငံကေပးတဲ့စိတ္ဒဏ္....
ေငြကေပးတဲ့စိတ္ဒဏ္....
ငါ့ဘာသာေပးတဲ့စိတ္ဒဏ္....
လိင္မွုစိတ္ဒဏ္....
.
လူမွုစိတ္ဒဏ္.....
ေက်ာက္ခ်ပ္ေတြအခ်ပ္အခ်ပ္....
ဖိကပ္ညွပ္ေနသလို.....
စိတ္ဒဏ္ေတြ အထပ္အထပ္....
မ်က္ေနတဲ့ငါ့စိတ္....
မွုန္ရီ၊ေဖ်ာ့ေတာ့....ေသာကကိုအႏိုင္ႏုိင္ထိန္းေနရတဲ့အထဲ....
အခ်စ္ဒဏ္က ဖိစီးႏွိပ္စက္....
ဒီဘဝ.....အညြန့္မွထြက္ပါေတာ့မလားကြယ္......
7 comments:
အခ်စ္က ဖိစီးေတာ့.... ေျဖရာရွာ ဘယ္မွာေတြ႕
အခ်စ္မပါလည္း လက္တစ္ကမ္းက တက္လမ္းကို လွမ္းႏိုင္မွာပါ။
ဒီဒဏ္ေတြကေန အျမန္ဆံုး လြတ္ကင္းပါေစ။
စိတ္၏ခ်မ္းသာရာကို ရွာေဖြေတြ႔ရွိႏိုင္ပါေစ။။
အခ်စ္ဒဏ္ဆုိရင္ေတာ့
အျမွစ္ပါ လွန္ပစ္လုိက္ ေမာင္ေလးေရ...
ေတာ္ၾကာ ပစ္ခံ ေနရဦးမယ္။ း))
ခင္လုိ႔စသြားသည္။
အခ်စ္ေ၀ဒနာ၊ မ်ားမၾကာ၊ မွန္စြာေလ်ာ့ႏုိင္ပါေစေသာ္၀္။
ခင္မင္လ်က္
ကိုကိုေမာင္(ပန္းရနံ႔)
အဲဒီဒဏ္ေတြမွ လြတ္ကင္းလွ်က္ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ အဆင္ေၿပပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္...
“လူတခု ပူမွဴရယ္တဲ့ ဆယ္ကုေဋ” ဆိုတာ ဒါကိုေျပာတာျဖစ္မွာေနာ္ ကိုေမာင္ေလး..။ ကဗ်ာေလးက တကယ့္ဘ၀ကို ထင္ဟပ္ေနပါတယ္။
ဒါနဲ႕ ေအာက္ဆံုးဒုတိယ စာေၾကာင္းက “ဆက္“အစား “စက္” လို႕ ျပင္လိုက္ရင္ ပိုေကာင္းမယ္ထင္ပါတယ္လို႕ ခင္မင္စြာ အၾကံျပဳပါတယ္ :)
နာမည္ေျပာင္းလိုက္တာေတာင္ ကင္ပြန္းတပ္ပြဲမလုပ္ဘူး း)
ဒဏ္ေတြကလည္းမ်ားလိုက္တာ တစ္ကိုယ္လံုး ဒဏ္ရာေတြၾကီးပဲေနမယ္ ။
မိုးယံ>>>လက္တကမ္းကတက္လမ္းဆိုေတာ့ တက္လမ္းဂ်ာနယ္လား...:D
အစ္မေခ်ာ နဲ့ အစ္မရွာရြန္>>>ဆုေတာင္ေပးတာေက်းဇူးပါ...။တစ္ခါတစ္ေလ
ကၽြန္ေတာ္ေရးမိတာေတြက ခံစားမွုစစ္စစ္၊ရင္တြင္းျဖစ္စစ္စစ္က ၃၀ရာႏွုန္း
ေလာက္ပဲ ပါ ပါတယ္...၊က်န္တာက အဖြဲ့သက္သက္ရယ္ပါ...။အခုေတာ့ အစ္မ
တို့ကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေအာင္ေရးမိသလိုမ်ားျဖစ္ေနလားမသိဘူးဗ်ေနာ္...၊
အားနာလိုက္တာဗ်ာ...။
တဂ်ီး>>>အခ်စ္ဒဏ္ကိုအျမွစ္ပါလွန္ရမတဲ့လား...၊အဲ့အခ်စ္ဒဏ္ကဝဲလုိပဲဗ်၊
ကုတ္လို့ေကာင္းတယ္..၊ဒါေျကာင့္ တစ္ကူးတစ္က ေမြးထားရတာရယ္.....:)))
မမိုး>>>ဟုတ္ပါ့မမိုးေရ...၊မမိုးေျပာေပလို့...၊ခုေတာ့ျပင္လိုက္ျပီ..၊ရွဲ့ရွဲ့ ဗ်ိုးးး
ေမာင္မ်ိုး>>>နင့္ေျပာျပီးသားေလ...၊ကင္ပြန္းတပ္ပို့စ္က ရွည္လ်ားေထြျပား
ေနလို့ အဆံုးမသတ္ႏိုင္ေသးဘူး...၊ေနာက္၃ရက္ေလာက္ေနမွ.....:)))
Post a Comment