Eleven Media Group ၏၁၁ႏွစ္ျပည့္အခမ္းအနား၌ EMG ၏ chairman ႏွင့္ CEO ေဒါက္တာသန္းထြဋ္ေအာင္၏ ေျပာျကားခ်က္

အားလံုးပဲဖတ္လိုက္ရမွာပါ။ျကိုက္လို့တင္ျဖစ္ပါတယ္...။မူရင္းက ဒီမွာ ပါ။ေဒါက္တာသန္းထြဋ္ေအာင္ရဲ့
ေျပာျကားခ်က္ကို ဖတ္လိုက္ရတာ ဝမ္းသာ၊ဝမ္းနည္းျဖစ္ရပါတယ္။ဝမ္းသာရတာက သူတို့လို ျမန္မာျပည္ကို
တကယ္ခ်စ္တဲ့၊ေတာ္၊တက္၊ထက္ျမက္တဲ့ သူေတြ ရွိေနေသးတာ၊သူတို့ရဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ ပီျပင္လာတာ
ကိုျဖစ္ျပီး၊ဝမ္းနည္းရတာက သူတို့ထက္ပိုျပီး လုပ္ေဆာင္ႏိုင္တဲ့ အာဏာရရွိထားတဲ့သူေတြက တိုင္းျပည္နဲ့လူမ်ိုး
မ်က္ႏွာကို တစ္စက္ကေလးမွ ငဲ့မျကည့္တတ္တဲ့ ေသာက္သံုးမက်တဲ့သူေတြျဖစ္ေနတာပါပဲ။

Eleven Media Group ၏၁၁ႏွစ္ျပည့္အခမ္းအနား၌ EMG ၏ chairman ႏွင့္ CEO
ေဒါက္တာသန္းထြဋ္ေအာင္၏ ေျပာျကားခ်က္

အားလံုးမဂၤလာပါ။ ဒီပြဲကို လာေရာက္ခ်ီးျမႇင့္တဲ့အတြက္ အားလံုးကိုေက်းဇူး အထူးတင္ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ဟာ ၁ ဂဏန္းေတြအတြက္ ထူးျခားတဲ့ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ျဖစ္ပါတယ္။ ၁-၁-၁၁၊ ၁၁-၁-၁၁၊ ၁-၁၁-၁၁၊ ၁၁-၁၁-၁၁ ၁ ဂဏန္းေတြ ႀကီးစိုးတဲ့ႏွစ္မွာ Eleven Media Group ရဲ႕ ၁၁ ႏွစ္ျပည့္ အခမ္းအနား လုပ္ခြင့္ရတဲ့
အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔မ်ားစြာ ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။ ဒီပြဲကိုတက္ေရာက္လာၾကတဲ့သူေတြဟာ Eleven Media
Group ရဲ႕မိသားစုေတြ၊ ခင္မင္ရင္းႏွီးသူေတြအျပင္ Eleven Media Group ကိုနည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔အကူအညီေပးခဲ့ၾက
တဲ့သူေတြ၊ သက္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စာေပ၊ အႏုပညာနဲ႔ သတင္းမီဒီယာ နယ္ပယ္အသီးသီးမွာ မိမိတို႔ရဲ႕ အရည္အခ်င္းနဲ႔ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လူအမ်ားအတြက္ ေလးစား
ဂုဏ္ယူေလာက္တဲ့ အရည္အခ်င္း၊ စိတ္ေနစိတ္ထား၊ လုပ္ေဆာင္မႈေတြရွိသူေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေရြးခ်ယ္ ဖိတ္ၾကားခဲ့တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ၁၁ ႏွစ္ျပည့္ေျမာက္ပြဲလို႔ ဆိုရေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ ၾကြေရာက္ခ်ီးျမႇင့္သူေတြရဲ႕ လုပ္ေဆာင္မႈေတြ၊ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ထားသေဘာထားေတြ၊ သူတို႔ရဲ႕အတိတ္၊ အနာဂတ္၊ ပစၥပၸဳန္မွာရွိေနတဲ့သူတို႔ရဲ႕
စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မႈေတြကို ဂုဏ္ယူ အသိအမွတ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ဖိတ္ၾကားၿပီး ျပဳလုပ္တဲ့ပြဲျဖစ္ပါတယ္။

အခုတက္ေရာက္လာၾကတဲ့သူေတြဟာ သက္ဆိုင္ရာနယ္ပယ္ အသီးသီးမွာ အမွန္တကယ္ေအာင္ျမင္ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္ရွားပါးတဲ့ၾကားက ဒီပြဲကိုတက္ေရာက္ခဲ့တဲ့အတြက္ အားလံုးကို အထူးပဲေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ Eleven Media Group ရဲ႕ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ရွင္းျပခ်င္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ သတင္းစာထုတ္ဖို႔အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၊ (သို႔မဟုတ္) ဒီမိုကေရစီမရတဲ့ ဗီယက္နမ္လိုႏိုင္ငံမ်ဳိးမွာေတာင္ ပုဂၢလိကသတင္းစာရွိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သတင္းစာထုတ္လုိ႔မရတဲ့အခါမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံရဲ႕လက္ရွိအေျခအေန၊ ျဖတ္သန္းလာတဲ့ အေၾကာင္းအရာ၊ လက္ရွိစာဖတ္ပရိသတ္
ေတြရဲ႕ endurance နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ အေနာက္ႏိုင္ငံလိုပဲ၊ ထိုင္းႏိုင္ငံလိုပဲျဖစ္ျဖစ္ဒီလိုလြတ္လပ္မႈမ်ဳိးကို
ေတာ့ကြၽန္ေတာ္တို႔ ခ်က္ျခင္းေတာင္းဆိုေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သီးျခားဆန္တဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္မႈအနည္းငယ္ရွိတဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္မႈရွိတဲ့ သတင္းမီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္မ်ဳိးကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေတာင္းဆိုေနတာပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒါမွသာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ လက္ရွိေရေျမသဘာ၀၊ ေလာေလာဆယ္ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ လုိက္ေလ်ာညီေထြရွိမွာ
ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္သတင္းစာအျပင္ ဒုတိယအလုပ္ကကြၽန္ေတာ္တို႔အေနနဲ့NewsChannelတစ္ခုျပဳလုပ္ႏိုင္
တဲ့အရည္အေသြး ႏွစ္ႏွစ္အတြင္းမွာရွိေနပါတယ္။ လြတ္လပ္ၿပီး တာ၀န္ယူတတ္တဲ့ သတင္းမီဒီယာတစ္ခုဟာ
ႏိုင္ငံအတြက္ေရာ၊ ျပည္သူလူထုအတြက္ေရာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ပါ ဘယ္လိုလုပ္ေဆာင္မလဲ
ဆိုတာသက္ေသျပၿပီးျဖစ္သလို ထပ္မံသက္ေသျပဖို႔အတြက္လဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ News Mediaကိုခ်ဲ႕ထြင္လိုပါတယ္

အေရးအႀကီးဆံုး ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္ကိုေျပာရမယ္ဆိုရင္ ေနာက္ ၃ ႏွစ္ ၄ ႏွစ္အၾကာမွာကြၽန္ေတာ္
တို့တစ္ဦးတည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကုမၸဏီတစ္ခုတည္း ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ ေနရာကေန အမ်ားျပည္သူပိုင္ဆိုင္တဲ့ လုပ္ငန္းအျဖစ္ publicize လုပ္ပစ္မယ္လို႔ဆိုတာကို ဒီေနရာကေန ကတိျပဳေျပာၾကားလိုပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္ရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းက ဒီေအာင္ျမင္မႈေတြ၊ ဒီေငြေၾကးေတြမရခင္က ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ လူသံုးေယာက္နဲ႔ပဲစခဲ့တာပါ။

ဒီေအာင္ျမင္မႈေတြ၊ ဒီေငြေၾကးေတြ ရရွိခဲ့မယ္လို႔လဲ မထင္ခဲ့ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္စီးပြားေရးလုပ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္စီးပြားေရးနဲ႔ ေငြရွာခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုပ္ငန္းနဲ႔ေငြအမ်ားႀကီးရလာမယ္လုိ႔လဲ မေမွ်ာ္လင့္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလုပ္ငန္းနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ပိုင္ဆိုင္တာဟာ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း ပိုင္ဆိုင္တယ္
လို႔ ဒါမွမဟုတ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔ပဲ ပိုင္ဆိုင္တယ္လို႔ မသတ္မွတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီမွာရွိေနတဲ့
ျပည္သူလူထု ဒါမွမဟုတ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုအားေပးတဲ့ ပရိသတ္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံက ပိုင္ဆိုင္သင့္တဲ့ News Media တစ္ခုျဖစ္သင့္တယ္လို႔ ယူဆတဲ့အတြက္ publicize အမ်ားပိုင္ကုမၸဏီအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားဖို႔ အစီအစဥ္ ရွိတယ္လို႔ဆိုတာကို ဒီေနရာက အာမခံေျပာၾကားလိုပါတယ္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ေျပာင္းလဲမႈဟာ မ႑ိဳင္ႀကီး သံုးရပ္အေရးပါသလို စတုတၴမ႑ိဳင္အနနဲ႔ အေရးပါတယ္ဆိုတာကို Eleven Media Group အေနနဲ႔ အခိုင္အမာသက္ေသျပႏိုင္ပါတယ္။

အခု ၾကြေရာက္လာတဲ့ ပုဂၢဳိလ္အားလံုးဟာ သက္ဆိုင္ရာနယ္ပယ္ အသီးသီးမွာ မိမိတို႔အရည္အခ်င္းနဲ႔ မိမိတို႔ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခဲ့မႈေတြ၊ မိမိတို့ရဲ႔စိတ္ေနသေဘာထားေတြ၊ မိမိတို႔ရဲ႕ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ခဲ့မႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မွတ္ေက်ာက္တင္ႏိုင္ခဲ့သူေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမွတ္ေက်ာက္ တင္ႏိုင္တဲ့သူေတြဟာ တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၿပီး အမ်ားျပည္သူ အက်ဳိးစီးပြားကို အမွန္တကယ္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မယ့္သူေတြလို႔လည္း ကြၽန္ေတာ္ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ဖိတ္စာမွာကို ဂုဏ္ယူေလးစားစြာနဲ႔ ဖိတ္ၾကားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကတင္ျပခ်င္တာကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ေနာက္လာမယ့္ အႏွစ္ ၂၀၊ ၃၀ အတြင္း အဓိကရင္ဆိုင္ႏိုင္
ရမယ့္ ျပႆနာႏွစ္ခုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးတင္ျပခ်င္ပါတယ္။ နံပါတ္ ၁ ျပႆနာကေတာ့ Human Resources
ျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာနိမ့္က်ခဲ့ တဲ့ ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ Human Resource
ျပႆနာျဖစ္ေနပါတယ္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြ၊ ဌာနဆိုင္ရာအႀကီးအကဲ ေတြသိမွာပါ။ကိုယ္အင္တာဗ်ဴး
လုပ္ရင္ အင္တာဗ်ဴးလုပ္ရမယ့္ အရည္အေသြးမီတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ဘယ္ႏွေယာက္မ်ားရပါသလဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သတင္း
မီဒီယာမွာကို အိမ္နီးနားခ်င္းႏိုင္ငံ ငါးႏိုင္ငံကိုေတာင္မသိတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးျဖစ္ေနပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအသက္ ဘယ္ေလာက္မွာ က်ဆံုးသြားလဲ ဆိုတာမေျပာႏိုင္တဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးျဖစ္ေနပါ
တယ္ဒါလက္ေတြ႔ႀကံဳေနရတဲ့ သတင္းေထာက္ေလာကမွာကို ဒီေလာက္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီလုပ္ငန္းဆိုင္ရာ မကြၽမ္းက်င္မႈေတြက နယ္ပယ္အသီးသီးမွာျပန္႔ေနပါတယ္။ တကယ္ကြၽမ္းက်င္တဲ့သူ၊ တကယ္ထူးခြၽန္တဲ့သူ ဘယ္ေရာက္ကုန္လဲ။ တကယ္ အလုပ္လုပ္ႏိုင္တဲ့သူ တကယ္အလုပ္လုပ္ႏိုင္တဲ႕ Working Force ေတြဘယ္
ရာက္ကုန္လဲ။ အခုလယ္ေတြထဲမွာ လုပ္သားရွားပါးတဲ့ျပႆနာေတြ႔ေနၿပီ။ အလုပ္ၾကမ္းသမားရွားပါးတဲ့ျပႆနာ
ေတြ႔ေနၿပီး ေတာရြာေတြမွာ တကယ္အလုပ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ အရြယ္ေကာင္းေတြမရွိေတာ့ဘူး။

ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ ၃၀ အတြင္းမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံဟာ လူဦးေရေလးသန္းရဲ႕ေျခာက္သန္းၾကား ႏိုင္ငံျခားကို
ေရာက္ေနၿပီး တခ်ဳိ႕က ႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္၊ ပညာေရးေၾကာင့္ ျဖစ္ျဖစ္၊ စီးပြားေရးေၾကာင့္ ျဖစ္ျဖစ္ ႏိုင္ငံကို စြန္႔ခြာသြားၾကတယ္။ ဒီျပႆနာဟာ ေသးတယ္လို႔ဆိုရေပမယ့္ တကယ္ႏိုင္ငံကို ႀကီးပြားဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္
ေဆာင္ရြက္မယ္ဆိုရင္ ဒီျပႆနာဟာ အရမ္းႀကီးပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားကို ေရာက္ေနတဲ့သူေတြ မျပန္လာဘဲနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံ ဟာ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခု ထူေထာင္ႏိုင္ဖို႔ မလြယ္ပါဘူး။ ဥပမာ- နမူနာအားျဖင့္ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံဟာသူတို႔ႏိုင္ငံက ထြက္သြားတဲ့သူေတြ ျပန္လာႏိုင္ေအာင္ အေျခအေနေကာင္းေတြ၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး အေျခအေနေကာင္းေတြ ဖန္တီးေပးတဲ့အတြက္ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံက လွ်င္ျမန္စြာ တိုးတက္လာခဲ့
ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္မို႔လုိ႔ ဒီမွာရွိတဲ့ ပညာေရးစနစ္ကို ျမႇင့္တင္႐ုံတင္မကဘဲ ႏုိင္ငံျခားမွာရွိေနတဲ့ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ထြက္သြားတဲ့သူေတြ ျပန္လာႏုိင္ေအာင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး အေျခအေနေကာင္းေတြ ဖန္တီးေပး ဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီႏုိင္ငံကို မလႊဲမေရွာင္သာဘဲ ထြက္ခြာသြားရေပမယ့္ ျပန္လာခ်င္တဲ့သူေတြဟာ သူတို႔ဆီမွာ ၉၅ ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ ရွိေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ Human Resources ျပႆနာ
ကိုႏွစ္ေပါင္း ၂၀၊ ၃၀အတြင္းမွာ တက္လာမယ့္ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖုိ႔အတြက္ ၀ိုင္း၀န္းအေျဖရွာစဥ္းစားရပါမယ္။

ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ ကမၻာ့သမုိင္းကိုၾကည့္ရင္ သမုိင္းအစဥ္အလာ အားျဖင့္ ႏုိင္ငံႀကီးေတြ အင္အားႀကီးလာ
ရင္Super Power ျဖစ္လာရင္ သမုိင္းမွာ ႏုိင္ငံငယ္ေတြ စေတးခံရပါတယ္။ ၁၉ ရာစုႏွစ္မွာ ဥေရာပမွာ စက္မႈ
ေတာ္လွန္ေရး ျဖစ္တယ္။ စက္မႈေတာ္လွန္ေရး အက်ဳိးဆက္ေၾကာင့္ အဂၤလန္တို႔ ျပင္သစ္တုိ႔ အရမ္းခ်မ္းသာလာၾ
ျကတယ္။ကိုလိုနီခ်ဲ႕တယ္။ အာဖရိကနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အာရွႏုိင္ငံေတြ စေတးခံရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကြၽန္ျဖစ္
ခဲ့တယ္။၂၀ ရာစုႏွစ္က်ေတာ့ Super Powerအျဖစ္ ဆိုဗီယက္နဲ႕ အေမရိကန္တို႔ ျဖစ္လာတယ္။

သူတို႔ၾကားမွာ ေတာင္ဗီယက္နမ္၊ ေျမာက္ ဗီယက္နမ္၊ ေတာင္ကိုရီးယား၊ ေျမာက္ကိုရီးယား၊ အေရွ႕ ဂ်ာမနီ၊ အေနာက္ ဂ်ာမနီ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံေတာင္ အဖ်ားခတ္ခံရတယ္လို႔ ကြန္ျမဴနစ္၊ ဆိုရွယ္လစ္၊ အကြဲအျပဲရဲ႕
ျပည္တြင္းစစ္က ႏွစ္သက္ၾကာရွည္ခဲ့တယ္။ ၂၁ ရာစုမွာ Super Power ျဖစ္မွာဘယ္သူလဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔
အားလံုး သိၿပီးသားျဖစ္မွာပါ။ SuperPower ျဖစ္လာမယ့္ ႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ငံရဲ႕အနီးနားမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္ခံအား
မရွိပဲနဲ့ဘဲနဲ႔ ရပ္တည္လို႔ မရႏုိင္ပါဘူး။ ေငြေၾကး အရမ္းခ်မ္းသာလာၿပီးေတာ့ အင္အားႀကီးမားတဲ့ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံရဲ့
အနားကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ဆင္းရဲတဲ့ ျပည္သူေတြက ဘယ္လိုမွခုခံႏုိင္စြမ္းမရွိပါဘူး။လူကုန္ကူးခံရတယ္။ ေရာင္းစား
ခံရတယ္။

ဒါေတြအားလံုးဟာ စီမံခ်က္နဲ႕လည္း လုပ္လို႔မရပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံမွာ ကိုယ္ခံအား တကယ္ရွိမွပဲ လုပ္ေဆာင္လို႔ရမွာပါ။ ဒီလိုကိုယ္ခံအား လုပ္ေဆာင္မႈမရွိဘူးဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၊ ၃၀ ေတာင္ မၾကာပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေျခအေနေတြ ဆိုးရြားသြားႏုိင္ပါတယ္။ ေငြေၾကးတစ္ခုတည္းတင္ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ေယာက်္ား၊ မိန္းမ အခ်ဳိးအစားကြာဟမႈေၾကာင့္ တစ္ႏွစ္ကို သတို႔သမီး သန္း ၂၀ လိုအပ္တဲ့ ႏုိင္ငံ
တစ္ႏုိင္ငံရဲ႕ေဘးမွာ ရပ္တည္ေနထိုင္ရတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ အႏၱရာယ္အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ကြၽန္ေတာ္တုိ႔
ႏိုင္ငံ Energy အားလံုးကို ေရာင္းစားၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဘယ္လိုစက္မႈ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္မွာလဲ။

ဒီလိုေျပာရျခင္း အေၾကာင္းရင္းက ႏွစ္ႏုိင္ငံဆက္ဆံေရး ပ်က္ျပားေစလိုတဲ့ ဆႏၵမရွိပါဘူး။ လူမ်ဳိးေရးမုန္းတီးမႈ
လည္းမရွိပါဘူး။ ကိုယ့္ႏုိင္ငံကိုကာကြယ္လိုတဲ့ဆႏၵ၊ ကိုယ့္ႏုိင္ငံကို အဓြန္႔ရွည္ တည္တံ့လိုတဲ့ဆႏၵ၊ ကိုယ္ႏုိင္ငံရဲ႕ လြတ္လပ္ေရး တည္တံ့ခိုင္ျမဲလိုတဲ့ ဆႏၵပဲရွိပါတယ္။ ဒီအႏၱရာယ္ကို ကာကြယ္ဖုိ႔အတြက္ တစ္ခုတည္းေသာ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္တဲ့အရာဟာ ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ ဆက္ဆံေရး ပ်က္ျပားသြားတဲ့ မုန္းတီးစိတ္ျဖစ္ဖုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္
တို႔ဟာ ႏုိင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲကို ျပန္လည္၀င္ေရာက္ဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းျဖစ္တဲ့ အာဆီယံ၊ အေနာက္အုပ္စုႏုိင္ငံေတြရဲ႕ မဆက္ဆံဘဲနဲ႔ ေနထုိင္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံ အေျခအေန ဆိုးရြားသြားႏုိင္ပါတယ္။

ဥပမာ တျခားမၾကည့္ပါနဲ႔ ဧရာ၀တီျမစ္ကိစၥ၊ ဧရာ၀တီျမစ္ရဲ႕ ပတ္သတ္လို႔ရွိရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ပညာရွင္ေတြ မဟုတ္တဲ့အတြက္ ပညာရွင္တြ ထပ္မံတြက္ခ်က္ဖုိ႔ လိုတာကေတာ့ ဒီလိုဆက္လက္ၿပီး လုပ္ေဆာင္မယ္ဆိုရင္
ေနာင္အႏွစ္ ၂၀၊ ၃၀ မွာ ဧရာ၀တီျမစ္၀ကြၽန္းေပၚ ပေပ်ာက္သြားမယ္။ ပင္လယ္ေရမ်က္နာျပင္ဟာ ေနာင္အႏွစ္ ၂၀၊ ၃၀ မွာ တစ္ေပတက္မယ္။ ျမစ္ေခ်ာင္းေတြေကာ လာမယ္။ စပါးစိုက္ဧကေတြ ေလ်ာ့လာမယ္။ ေရခ်ဳိရရွိမႈ
ေတြ ေလ်ာ့လာမယ္။ စပါးေတြဟာ ဧရာ၀တီျမစ္၀ကြၽန္းေပၚမွာ မထြက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ဒီျပႆနာကို ဘယ္လိုရွင္း
ရွင္းမလဲ၊ ျမစ္၀ါျမစ္ရဲ႕ အဓိကျမစ္ႀကီးေတြမွာ ဆည္ႀကီးေတြ တည္ေဆာက္တဲ့အတြက္ ဒါေတာင္မွ ဥေရာပက ပညာရွင္ေတြ ေခၚေဆာက္တာေတာင္ သူတို႔ Problem ျဖစ္တဲ့အတြက္ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြ ေရလႊမ္းတယ္။

မႏၱေလးၿမိဳ႕ေရလႊမ္းရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ မႏၱေလးၿမိဳ႕ဟာ ဧရာ၀တီျမစ္ေရျပင္အထက္ စိုးရိမ္ေရအမွတ္က
ႏွစ္ေပပဲရွိတယ္။ ဒီလိုျပႆနာမ်ဳိးေတြကို Transparency ရွိရွိ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေရကာတာေဆာက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ႏုိင္ငံအတြက္ ဘယ္ေလာက္ အက်ဳိးအျမတ္ရွိမလဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရရွည္ ဘယ္ေလာက္ဆံုး႐ႈံးသြား
မလဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒါေတြ တြက္ခ်က္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ၾကည့္လိုက္ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံဟာ အင္အား
ႀကီးႏိုင္ငံနဲ႕ ပူးတြဲယွဥ္ေနထုိင္တဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဘယ္လိုလုပ္ေဆာင္ရမယ္၊ ဘယ္လိုကာကြယ္ရမယ္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လြတ္လပ္ေရးကို ဘယ္လိုထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ရမလဲဆိုတာ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ဘယ္လိုထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ရမလဲဆိုတာ ထင္ရွားပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္မို႔ ႏုိင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ုိင္းကို ၀င္ေရာက္ေတာ့မယ္ဆုိရင္ ႏုိင္ငံတကာစံႏႈန္းေတြရဲ႕ ညီညြတ္ေအာင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လုပ္ေဆာင္ရပါမယ္။ ႏုိင္ငံတကာစံႏႈန္းေတြနဲ႕ ၀င္ေရာက္ လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တုိ့အေန
နဲ႔ ညီညြတ္မႈက သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။ အမ်ဳိးသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရးအရ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ဖုိ႔က အမွန္တကယ္အေရးႀကီးတဲ့ အခန္းက႑ကို ေရာက္ရွိေနပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရးကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မယ့္ အရာအားလံုး ကို လုပ္ေဆာင္ၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံကို ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ လာတဲ့သူေတြေရာ၊ အစိုးရေရာ၊ သက္ဆုိင္ရာ အတုိက္အခံ အဖြဲ႔အစည္းေတြကိုေရာ ကြၽန္ေတာ္ဒီေနရာက တိုက္တြန္းပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏုိင္ငံရဲ႕အနာဂတ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ သားသမီးေျမးျမစ္ေတြရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ေျပာရရင္ တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး တိန္႔ေရွာင္ဖိန္ ေျပာတဲ့ စကားတစ္ခြန္းလိုပါပဲ။ “ျ ပတင္းတံခါးေတြ ကိုဖြင့္ထားလိုက္ပါ၊ သန္႔ရွင္းတဲ့ေလရဲ႕အတူ ျခင္ေတြ၊ ပိုးမႊားေတြ ၀င္လာပါလိမ့္မယ္ ”။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဒီေနရာမွာ တိန္႔ေရွာင္ဖိန္စကားကို ထပ္ျဖည့္စြက္ ၿပီးေျပာရရင္ ပိတ္ထား
တာၾကာၿပီ ျဖစ္တဲ့တံခါးကို ဖြင့္မယ္ဆိုရင္ ေလေကာင္းေလသန္႔ နဲ႔အတူ ျခင္၊ ယင္၊ ပိုးမႊားေတြ၀င္မယ္။ဒါမွမဟုတ္
ဘဲ မပိတ္ဘဲနဲ႔ ဖြင့္လိုက္ပိတ္လိုက္ လုပ္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ နည္းနည္းေလးပဲ ဖြင့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေလေကာင္း
ေလသန္႔မရဘဲ ျခင္၊ ယင္။ ပိုးမႊားေတြပဲ ၀င္လာပါလိမ့္မယ္။

ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရကိုလည္း တုိက္တြန္းခ်င္တာက တံခါးကို ရဲရဲတင္းတင္း ဖြင့္လိုက္ပါ။
ႏုိင္ငံအတြက္ ျဖစ္လာမယ့္ ျပႆနာေတြ အားလံုးကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီေနရာကေန ရဲရဲႀကီး ကာကြယ္သြားမွာပါ။ ရဲရဲတင္းတင္း ဖြင့္တဲ့တံခါးေတြရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အစိုးရကိုအားလံုး ကူညီသြားဖုိ႔ အဆင္သင့္ရွိေနတယ္ဆိုတာ ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရကို ေျပာၾကားရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္ပါတယ္။

(တရုတ္ျပည္ရဲ့တစ္ႏွစ္ကို သတို့သမီးသန္းႏွစ္ဆယ္လိုအပ္ခ်က္ကိုသာ ကၽြန္ေတာ္တို့ အစိုးရရဲ့ ပို့ကုန္ႏွစ္ဆတိုး
ျမွင့္ျက ဆိုတဲ့ေဆာင္ပုဒ္နဲ့အညီသာ လုပ္လိုက္လို့ကေတာ့ ဘုရား...ဘုရား...)