ဘေလာ့ေဒးအတြက္အမွတ္တရ

ဘေလာ့၊ဘေလာ့ဂါနဲ့ ဘေလာ့ဂင္းျခင္း အေပၚထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္သေဘာထားေတြကို တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ကၽြန္ေတာ့္
ဘေလာ့ေလးရဲ့ေမြးေန့ေတြမွာမပ်က္မကြက္ေရးမယ္လို့စိတ္ကူးထားခဲ့ပါတယ္...၊တစ္ႏွစ္ျပည့္တုန္းကလည္း ေရး
ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္....၊ဒါေပမယ့္ ခု ဘေလာ့ေဒးအမွတ္တရအျဖစ္ေရးေပးဖို့ ကိုေအာင္(ပ်ဴႏိုင္ငံ)က သတိတရ တဂ္လာ
ေတာ့ ဝမ္းသာအားရနဲ့ ဘေလာ့ေဒးအမွတ္တရ ေရးျဖစ္ပါတယ္...၊စတင္ေရးသားျပီး အားလံုးကိုသတိတရတဂ္တဲ့
ကိုေအာင္ရဲ့စိတ္ကူးအျကံေလးကိုသေဘာက်တာေၾကာင့္လည္းပါသလို၊စတင္ေရးသားျပီးၾကတဲ့ဘေလာ့ညီအစ္ကို
ေမာင္ႏွမမ်ားရဲ့ပို့စ္ေတြဖတ္ျပီးေတာ့ ေရးဖို့ မုဝင္လာတာေၾကာင့္လည္းပါပါတယ္...။ဒီအတြက္အားလံုးကိုေက်းဇူး
တင္ရပါတယ္..။

Blog ဆိုတဲ့စကားလံုးကို ျမန္မာျပည္မွာကတည္းက အင္တာနက္မဂၢဇင္းတစ္ခုမွာစတင္ေတြ့မိျပီး စိတ္ဝင္စားမိခဲ့
ပါတယ္။ဒါေပမယ့္ အင္တာနက္၊ကြန္ျပူတာေတြနဲ့အလွမ္းေဝးလွတဲ့ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ျမန္မာျပည္မွာတုန္းက
ဘေလာ့ဆိုတာ ဘာမွန္းေသခ်ာမသိခဲ့ရိုးအမွန္ပါ...။ဒီကိုေရာက္ျပီး အင္တာနက္နဲ့စတင္ထိေတြ့လာမိေတာ့မွ
တခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္စိတ္ဝင္စားတဲ့ဘေလာ့ေလာကကိုစတင္ျမည္းစမ္းခြင့္ရခဲ့ပါတယ္...။လြန္ခဲ့တဲ့၂ႏွစ္ေလာက္
ကမွပါ...။မွတ္မွတ္ရရ ကၽြန္ေတာ္စတင္ျပီး ဖတ္မိတဲ့ဘေလာ့ေလးက အစ္မမိုးခ်ဳိသင္းရဲ့မိုးခ်ုိသင္းမွတ္တမ္းေလး
ပါ...။သူ့ဘေလာ့ေလးကို စျပီးဝင္ေရာက္ဖတ္မိပံုကလည္းဂလိုဗ်...။

အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက ဘေလာ့ေဟ့လို့ဆိုရင္ဘာမွန္းမသိ၊ဘယ္ဘေလာ့ရဲ့လိပ္စာမွလည္းမသိ၊ဆိုေတာ့ ဂူးဂဲရဲ့
scerch ထဲမွာ ျမန္မာလို “မိုး” ဆိုျပီးရိုက္ထည့္ပလိုက္တယ္...၊ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတာက ျမန္မာေတြအေနနဲ့ မိုးဆို
တဲ့အမည္ကိုေတာ့အသံုးမ်ားၾကမွာပဲဆိုတဲ့စိတ္ကူးနဲ့ပါ။ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကူးအေတြးေလး ရွားရွားပါးပါး တည့္သြား
ပံုရပါတယ္...၊ဂူးဂဲက အစ္မ မိုးခ်ဳိသင္းရဲ့ ဆိုက္ကို ညြွန္းပါတယ္..၊ဒါနဲ့ဝင္ဖတ္မိေတာ့ တစ္ခါတည္းကို သေဘာအ
က်ႀကီး က်သြားပါေတာ့တယ္...။အဲဒီေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္မိတဲ့ဘေလာ့က ကၽြန္ေတာ္တို့ရဲ့ ခ်စ္စြာေသာ ကိုႀကီးေက်ာက္ပါ....။ေနာက္...အစ္မခ်စ္ၾကည္ေအး...၊ျပီး အစ္မငယ္ႏိုင္...၊ေနာက္....ေနာက္....ေနာက္.....။

ဒီလိုနဲ့ ဘေလာ့ရြွာေလးမွာ ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္ဝင္နစ္ေမ်ာသြားပါျပီ...။ထို့ျပင္တစ္ဝ ကိုယ္တိုင္ ဘေလာ့ေလးလုပ္ခ်င္
စိတ္ေပါက္လာတာနဲ့ ဒီဘေလာ့ေလးကို လုပ္ျဖစ္ပါတယ္...။ကၽြန္ေတာ္ေရးခ်င္တာေလးေတြကိုလည္း ေရးခ်င္သ
လိုခ်ေရးလိုက္တာပါပဲ...၊ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ေလးရဲ့ အမြန္အစေန့ရက္ေတြမွာ လာေရာက္အားေပး၊အၾကံျပုခဲ့
ျကတဲ့ အစ္မလသာည၊အစ္မchocothazin၊အစ္မခ်စ္ၾကည္ေအး၊အစ္မငယ္ႏိုင္၊ညီေမာင္မ်ိုး တို့ကိုေက်းဇူးတင္
ရပါတယ္...။

တႏွစ္သားေက်ာ္ေက်ာ္ ခုခ်ိန္ကာလမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ခ်စ္ခင္ရတဲ့ ဘေလာ့ညီ၊အကို၊အစ္မ၊ညီမေတြ
အမ်ားႀကီးရွိလာပါျပီ....။ဘေလာ့မွာတင္မက ေဖ့ဘြတ္မွာ၊ ဂ်ီေတာ့မွာပါ ခင္ၾကရသူေတြက....

အေမွာင္ဖံုးေနတဲ့ ျမန္မာျပည္ႀကီးအတြက္ တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာက ဆီးမီးခြက္ထထေတာက္တဲ့ ေျပာမနာဆိုမ
နာတဲ့ သူ....၊ခုတေလာ ဂ်ီမွာမေတြ့ရတာၾကာျပီျဖစ္တဲ့ အရွက္နဲ့လူမလုပ္တဲ့ ညီ...၊ေတာ္ၾကာဝဲစြဲလိုက္၊ေတာ္ၾကာ
ဖဘအေကာင့္အဟတ္ခံရျပီး ဗိုင္းရပ္ေတြျဖန့္လိုက္ျဖစ္ေနတဲ့ wanna laugh....၊မွ်ေဝမွုေတြကို မနားတမ္းမွ်ေဝ
တတ္တဲ့ ဗိုက္ပူ.....၊ေပါက္ကရေရးခ်င္စိတ္ကို တားမရလို့ပါဆိုတဲ့ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္....၊ဘေလာ့ေလးကိုပစ္ထားျပီး ဖဘ
မွာအေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ေနတဲ့ တူမေလး.....၊ရွင္ၾကားပူနဲ့ထိုင္းၾကားမွာ ျမန္မာနဖူးစာရြွာလည္လို့ သိပ္သိပ္ခ်စ္ၾကတဲ့
မစၥတာအန္မဒမ္....၊ကဗ်ာေလးေတြအေရးေကာင္းတဲ့ လူမဟုတ္တဲ့ ညီတစ္ေယာက္.....၊တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ဖ်က္
ကနဲေပၚေပၚလာတတ္တဲ့ ေရွ့ေနေလး....၊ဖဘက ရတာေတြနဲ့အင္မတန္ဆားခ်က္ေကာင္းတဲ့ ညီငယ္မွ်စ္....၊

ဘေလာ့ရထားႀကီးေပၚက လက္ျပႏွုတ္ဆက္ေနတဲ့ ကဗ်ာျဆာမဟုတ္တဲ့ကဗ်ာျဆာ....၊ေနာက္....ေစတနာမ်ားစြာ
နဲ့ စာေကာင္းေပမြန္ေတြ အဆက္မျပက္ရိုက္တင္ေပးေနတဲ့ အြန္လိုင္းအခမဲ့စာအုပ္ဆိုင္ပိုင္ရွင္အစ္မႀကီး....၊
ေဖ့ဘြတ္နဲ့ဘေလာ့မွာ သူေဟ့ ဆိုမသိသူမရွိ...၊အားလံုးက ခင္ရတဲ့ ဘေလာ့ဆလီဗ်စ္တီမမ....၊ျမန္မာျပည္ျပန္
ေရာက္ကတည္းက ေပ်ာက္သလိုျဖစ္ေနတဲ့၊ဂ်ီမွာေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ အေျပးအလြားႏွုတ္ဆက္တတ္တဲ့ ကိုယ့္
ကိုယ္ ကိုသိပ္မသိလွေသးတဲ့ ညီငယ္....၊ဘေလာ့ေလးစတင္ေတာ့ လိုတာေလးေတြနည္းေပးလမ္းျပေပးရွာတဲ့ ခုဘယ္ဆီေရာက္ေနမွန္းမသိရေတာ့တဲ့ ဂ်ီးေတာ္....၊ျပီး...စာေရးသိပ္ေကာင္းတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို့ရဲ့ခ်စ္စြာေသာ ဇာတ္ဆရာ....။ေနာက္..အလွဴလက္ဘက္ေလးေတြတင္ေပးတတ္တဲ့ အဘ.....။

သူတို့ေတြကို ဘေလာ့ေလးမွတစ္ဆင့္ ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္ေတြအလား...ခင္မင္ခဲ့ရပါတယ္...။

ဂ်ီေတာ့မအက္၊ဖဘမွာ မေတြ့တတ္ရေပမယ့္ ဘေလာ့ေပၚသန့္သန့္ေလးမွာ တကယ့္ညီရင္းအကို၊ေမာင္ရင္းႏွမ
အလား ခင္မင္ရသူေတြက ေပါက္ကရငါးဆယ္၊ဆယ္ရာခိုင္ႏွုန္းခ်စ္တတ္သူအစ္မခ်စ္....၊ေတာင္တန္းႀကီးေတြအ
ေပၚ ဓာတ္ပံုလွလွေတြနဲ့ အလည္ေခၚတတ္တဲ့ ကိုညီလင္းသစ္၊ ဘိလပ္တစ္ေျမကေန သူခ်စ္တဲ့ရြာေလး
အေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း ျပန္ေျပာင္းလို့ေျပာျပတတ္တဲ့ တဂ်ီးမင္း....၊အသက္အရြယ္ငယ္ေပမယ့္ စာတည္
ေလးေတြေရးတတ္တဲ့ ဘေလာ့ေပၚအေတာ္ပနံသင့္မိတဲ့ ေနဝသန္....၊

ဘုရား၊တရား အျမဲလက္ကိုင္ထားလို့ ကဗ်ာေလးေတြ၊စာေလးေတြအေရးေကာင္းတဲ့ အစ္မေမ...၊မေန့တေန့က
မွခင္ၾကရေပမယ့္ တကယ့္ ေမာင္ႏွမေတြအလား ေနာက္ေျပာင္ေနရတဲ့ ကိုရင္သာေပ်ာ့နဲ့အစ္မမဒိုးကန္....၊ဘဝ
တစ္ဆစ္ခ်ဳိးျပီးတဲ့ေနာက္ ေပၚလိုက္ေပ်ာက္လိုက္ျဖစ္ေနတဲ့ တစ္ခါတစ္ခါ လမသာႏိုင္တဲ့ အစ္မလသာည....၊
ၾကယ္ေလးရဲ့အလင္းေရာင္ကိုတမ္းတေနတတ္ျပီး ျမန္မာျပည္ခရီးသြား(၁)ဆိုတဲ့ ပို့စ္နဲ့ တစ္ေနတဲ့ ဖိုးၾကယ္ေလး၊
ကြန္ျပူတာမွာ ျမန္မာေဖာင့္မရွိလို့ပါဆိုတဲ့ဆင္ေျခဆင္လက္အျပည့္ေပးျပီး ဘယ္ေရာက္လို့ ဘယ္ေပ်ာက္ေနမွန္း
မသိရေတာ့တဲ့ မစၥတာပီရဲ့ ခ်စ္စြာေသာ ပူးေတ.....၊အလုပ္မ်ားလို့ ဘယ္ဘေလာ့မွ မလည္ႏိုင္ျဖစ္ေနတဲ့ အတိုက္
အခိုက္ေပါင္းမ်ားစြာၾကားက ပန္းပန္လ်က္ရွိေနဆဲ အစ္မငယ္ႏိုင္....။

ခ်စ္ေသာအိန္ဂ်ယ္အေၾကာင္း သိပ္ဖတ္လို့ေကာင္းတဲ့ အက္ေဆးေလးေတြေရးတတ္တဲ့ မိုးေငြ့၊ဘေလာ့ေဒးအ
မွတ္တရပို့စ္ေလးေရးျပီး စီပံုးျဖုတ္၊ကြန္မန့္ျဖုတ္လို့ လိပ္ခြံေလးထဲဝင္ေအာင္းေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ မိုစက္ပြင့္....၊အဝါ
ေရာင္ေျမေပၚက အစ္မေစာ....၊ကမာၻတစ္လြားက အထူးအဆန္းမ်ားနဲ့ လာလည္သူမ်ားကိုဖမ္းစားတတ္တဲ့ အစ္မ
ေခ်ာ...၊ကမာၻေျမေပၚကပန္းမွန္ရင္ ဘယ္ပန္းကိုမဆို ခ်စ္တတ္တဲ့ အစ္မအျပံုးပန္း....၊ဝါတြင္းကာလေရာက္တိုင္း
ဥပုသ္ေန့ႏွုိးေဆာ္စာေလးေတြတင္တတ္တဲ့ မိုးခါး....၊ပိုေပါ့အေၾကာင္း ဖတ္ေကာင္းေအာင္ေရးျပတဲ့ ခမာေျမမွ
အစ္မအိမ္သူ....၊ခံစားမွုသံစဥ္ေလးေတြအေရးေကာင္းတဲ့ black...။သားငယ္ေလးရဲ့ ခြဲစိတ္ကုသခံရမွုအေၾကာင္း
နဲ့ ဖတ္ရသူအေပါင္းရဲ့ စိတ္ႏွလံုးကိုသိမ္းၾကံုးဆြဲေဆာင္သြားတဲ့ ကို N/A.....၊သီခ်င္းေလးေတြဆိုျပ၊ရုပ္ရွင္ကား
ေကာင္းေလးေတြ ရွယ္တတ္တဲ့ အေကာင္ေပါက္ေလးခေရတြန္....။

သူတို့သူတို့ေတြနဲ့ ကၽြန္ေတာ္က်င္လည္ရာဘေလာ့ရပ္ဝန္းေပၚမွာ စကားလံုးေတြနဲ့ အလည္အပတ္ထြက္၊အေတြး
အျမင္ေတြဖလွယ္...၊ရယ္စရာေလးေတြေျပာလို့ ဘဝအေမာေတြကေခတၱမွထြက္ေျပးခဲ့ရပါတယ္...။

ေနာက္....မ်ားစြာေသာ ကၽြန္ေတာ္သြားေရာက္ဖတ္ရွု၊လည္ပတ္ရာ ဘေလာ့ႏွင့္ ဘေလာ့ဂါမ်ားစြာ က်န္ပါေသး
တယ္....။ေဘာ္ေငြေရာင္ဆံပင္လွလွမ်ားပိုင္ရွင္၊ရယ္ေမာေနာက္ေျပာင္တတ္တဲ့ ဆရာၾကည္၊ဗီယက္နမ္ေျမက
ခ်စ္ေသာခင္ပြန္း၊သား၊သမီးေတြအတြက္ရွင္သန္ရပ္တည္ေနတဲ့ အစ္မရွရြန္....၊ေရခ်မ္းနဲ့ေရစင္တို့ရဲ့ ခ်စ္စြာ
ေသာ အစ္ကိုဧရာ၊အစ္မသီတာ၊မ်က္ဝန္းလဲ့ျပာရီတစ္ပုဒ္နဲ့တင္ အသစ္တင္ရင္မဖတ္ရမေနႏိုင္ေအာင္ စာေရး
ေကာင္းတဲ့ ကိုစိုးစီ၊ေက်ာင္းသားဘဝကို ေက်ာင္းသားပီပီ သြက္လက္တတ္ႂကြစြာေရးသားတတ္တဲ့ စန္းထြန္း၊
ဂ်ပန္ေျမက အစ္မၾကည္ၾကည္....။

ကဗ်ာေတြ၊စာေတြ အေရးေကာင္းတဲ့ အစ္မသက္ေဝ၊ပရဟိတလုပ္ငန္းေတြအေၾကာင္းစိတ္ဝင္စားလာေအာင္
ေရးသားတတ္တဲ့ အစ္မျမေသြးနီ...၊အစ္မျမတ္မြန္...၊အစ္မအိျႏၵာ...၊ေဆးဝါးအေၾကာင္းေတြ ဗဟုသုတေပးတတ္
တဲ့ အစ္မႏွင္းႏုလြင္၊အိန္ဂ်ယ္လွိုင္း၊သရဲဇာတ္လမ္းေတြနဲ့နာမည္ေက်ာ္ ကိုေအာင္၊ကဗ်ာဆရာမေလး jasmine၊
ကဗ်ာဆရာေလး ဗညားနဲ့ ေကာင္းကင္ကို၊ေနာက္အစ္မ ပန္ဒိုရာ၊မရီတာ၊the gardener၊လေရာင္လမ္း၊ယြန္း၊
အစ္မသဒၵါလွိုင္း၊ေနာက္......မ်ားစြာ...မ်ားစြာ.....မ်ားစြာ.....။

အားလံုးကို လွိုက္လွဲစြာ ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးနဲ့ ခင္မင္ရပါတယ္..။ဘေလာ့ဂါတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ လူခ်င္းမေတြ့
ဖူးပါဘူး....။ဒါေပမယ့္ သူတို့ေရးတဲ့စာ...၊သူတို့ေရးတဲ့စာထဲမွ သူတို့ခံစားခ်က္...၊သူတို့ခံစားခ်က္ထဲကမွ သူတို့
သေဘာထား....၊အဲဒီလို အဆင့္ဆင့္ သူတို့မွ်ေဝမွုေတြကိုခံစားရင္း၊ သူတို့ရုပ္ပံုလြာေတြကို စိတ္ကူးပံုေဖာ္ရင္း
သူတို့အေပၚ သံေယာဇဥ္ျဖစ္သြားတာဆိုရင္လည္းမွားမယ္မထင္ပါဘူး....။


ဘေလာ့ဆိုတာ မိမိခံစားမွုေတြကို မွ်ေဝဖလွယ္တာလို့ ကၽြန္ေတာ္မွတ္သားဖူးပါတယ္...။မွန္ပါတယ္...ဘေလာ့ဂါ
တစ္ဦး စာေရးေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊မေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သူတို့စာေတြကို သေဘာက်ပါ
တယ္....။ဘာျဖစ္လို့လဲဆိုေတာ့ သူတို့ေရးတဲ့စာထဲမွာ သူတို့ခံစားခ်က္ေတြကို တစ္ပိုင္းတစ္စ လွစ္ဟလို့ေတြ့ရ
တတ္လို့ပါ...။သူတို့ေရးတဲ့စာထဲမွာ သူတို့ရဲ့ေစတနာကိုေတြ့ေနရတတ္လို့ပါ....။စိတ္ခံစားခ်က္ကို ဦးစားေပး
တတ္တဲ့၊စိတ္ခံစားမွုေနာက္ကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လိုက္ပါတတ္တဲ့ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ကေတာ့ သူတို့ရဲ့
စာေတြနဲ့အတူ သူတို့ရဲ့ ခံစားမွုေနာက္ကို စီးေမ်ာလိုက္ပါရတာ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္စရာတစ္ခုပါ....။

ေနာက္....ကြန္မန့္ေလးေတြကို ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ပါတယ္...၊တန္ဖိုးလည္းထားမိပါတယ္....၊မၾကာခဏဆိုသလိုကြန္
မန့္အေဟာင္းေလးေတြကိုျပန္ဖတ္မိျပီး၊ျပန္ဖတ္တိုင္းလည္း ေက်နပ္သေဘာက်ေနတတ္တာပါ...။ကြန္မန့္ေလး
ေတြဟာ စာေရးသူ ဘေလာ့ဂါတစ္ဦးအတြက္ အားေဆးတစ္ခြက္လို့ သေဘာေပါက္မိတဲ့အတြက္၊ေရးသူ၊ဖတ္သူ
အၾကားက ေပါင္းကူးတံတားေလးတစ္စင္းလို့ ႏွလံုးပိုက္မိတဲ့အတြက္ တတ္ႏုိင္သမွ် ကြန္မန့္ေလးေတြေပးတတ္
ပါတယ္....။

ေျပာရရင္ေတာ့ ဘေလာ့ရြာထဲမွာ ဘေလာ့ဂါေတြနဲ့ စာလံုးေလးေတြကတစ္ဆင့္ ရင္းႏွီးခင္မင္ရတာကို ကၽြန္ေတာ္ အတိုင္းမသိေက်နပ္မိပါေၾကာင္း၊လာမယ့္ ၃၁ရက္ ဘေလာ့ေဒးမွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
ဘေလာ့ဂါအားလံုးရဲ့ ဘေလာ့မ်ားအားလံုး အဓြန့္ရွည္တည္တံပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလိုက္ရပါ
တယ္ခင္ဗ်ား.....။

(ဒီစာကိုေရးေနခ်ိန္မွာ အထူးတလည္သတိရေနမိသူေတြရွိပါတယ္....၊သူတို့ကေတာ့ ဘေလာ့ရြာေလးကေနေျခ
ရာေဖ်ာက္သြားတဲ့ ကိုရြာသားေလး(ဝိုင္တီယူ)၊ က်မ္းမာေရးေၾကာင့္အနားယူေနရတယ္ဆိုတဲ့ ကိုဏီလင္းညိုနဲ့
စာေတြဆက္မေရးေတာ့တဲ့ အစ္မမိုးခ်ဳိသင္း၊အထူးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို့ကို ထာဝရခြဲခြာသြားေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္
တို့ရင္ထဲမွာ ထင္က်န္ရစ္ေနဆဲ ကိုႀကီးေက်ာက္ ကိုပါပဲ.....။)

(ေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့နဲ့ပတ္သက္ရင္မျဖစ္မေနေက်းဇူးတင္ရမယ့္ ဘေလာ့တစ္ခုရွိပါတယ္၊အဲဒီဘေလာ့
ကေတာ့ ေကပီသရီးမိသားစုပါ၊ဘေလာ့ေလးစလုပ္လုပ္ခ်င္းမွာ လိုအပ္တာမွန္သမွ် သူဆီက ရပါတယ္...။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ....)

(ေနာက္တစ္ခုက အားလံုးေသာဘေလာ့ဂါမ်ားကို ဘေလာ့ေဒးအမွတ္တရေရးေပးဖို့ဆက္တဂ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား....၊
အထူးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ခင္ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးကိုေရးေပးေစခ်င္ပါတယ္၊ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ား)