Friday, April 13, 2012

လင္း ကိုေျပာျပျဖစ္တဲ့ မိုးမခပင္ေတြအေၾကာင္း




လင္းေရ.........

ကိုယ္တို႕ျမန္မာျပည္ႀကီးမွာ ႏွစ္ကူးမဟာသႀကၤန္ကာလကိုေတာင္ေရာက္လာၿပီေနာ္....၊အေဝးေရာက္ေနတဲ့
ကိုယ္တို႕ကေတာ့ အြန္လိုင္းေပၚမွာပဲ သႀကၤန္က်ရ၊ဖံုးမက္ေစ့ေလးေတြနဲ႕ပဲေရေလာင္းရ၊အိုးမဲသုတ္ရတယ္
လင္းေရ.....၊ေရအစစ္ေတြ၊အိုးမဲအစစ္ေတြနဲ႕မဟုတ္ပဲစကားလံုးေတြ၊ပံုရိပ္သေကၤတေလးေတြ၊ပန္းခ်ီေလးေတြ
နဲ႕ပဲဆိုေတာ့ နဲနဲေတာ့ေျခာက္ကပ္ကပ္ႏိုင္သေပါ့....။ဒါေပမယ့္ သႀကၤန္ဆိုတာကိုယ္တုိ႕အေသြးအသားထဲအ
ထိ ႏွစ္ေမ်ာေပ်ာ္ဝင္ေနေလတဲ့ဝိညာဥ္တစ္ခုမို႕လို႕ထင္ရဲ႕...သႀကၤန္အသံၾကားတာနဲ႕ဓာတ္ပံုေလးေတြျမင္ရရံု
နဲ႕ ကိုယ္တို႕ပါအလိုလိုေပ်ာ္ေနေလရဲ႕......။

ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ကေတာ့ ကိုယ္ဆမ္ဘာဝမ္းသႀကၤန္ပြဲကိုသြားလိုက္ေသးတယ္....၊ဒီႏွစ္ေတာ့အလုပ္ေတြရႈပ္ေနတာ
ကတစ္ေၾကာင္း၊နဂိုကကို သႀကၤန္ကာလေတြမွာ လည္လည္ပတ္ပတ္မရွိလွတာကတစ္ေၾကာင္း၊အဲဒီေန႕က
အိပ္ယာထေနာက္က်သြားတာကတစ္ေၾကာင္း၊အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ မသြားျဖစ္ဘူးလင္းေရ.....။
ဟုတ္တယ္လင္း......၊ကိုယ္သႀကၤန္ကိုခ်စ္တယ္ဆိုေပမယ့္ သႀကၤန္ကာလေတြမွာ ေရပက္ခံထြက္တာမ်ဳိးသိပ္
မရွိလွပါဘူး၊ကိုယ့္ခ်စ္ခင္ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေအးေအးေဆးေဆးထိုင္ေသာက္ေနလိုက္တာပါပဲ...၊ၿပီး....
လမ္းေပၚက ေရပက္ခံထြက္ၾကတဲ့သူေတြကိုပဲ ထိုင္ေငးေနတတ္တာရယ္.....။မွတ္မွတ္ရရ တစ္သက္နဲ႕တစ္
ကိုယ္  ၂ခါလားပဲေရပက္ခံထြက္ခဲ့ဖူးပါရဲ႕ လင္းေရ...၊


လင္းေရ.....

အဲဒီလို အြန္လိုင္းသႀကၤန္ပြဲကို တစ္ေယာက္တည္းဆင္ႏြဲေနရင္းနဲ႕  ျမန္မာျပည္သႀကၤန္ပြဲဆင္ႏြဲေနၾကတဲ့
ျမန္မာအမ်ဳိးေကာင္းသား၊သမီးမ်ားရဲ႕ ဓာတ္ပံုေတြနဲ႕ အဲဒီပံုေတြကို ေဝဖန္ၾကတဲ့ စာေတြကိုဖတ္ရေတာ့
ကိုယ့္ရင္ထဲတစ္မ်ဳိးပဲ.....လင္းရာ....။စိတ္မေကာင္းတာလည္းမဟုတ္၊ဝမ္းနဲတာလို႕လည္းေျပာလို႔မရ...တဲ့
ခံစားခ်က္တစ္စံုတစ္ရာဆိုပါေတာ့ေလ....၊လင္းသိတဲ့အတိုင္းပဲ ကိုယ္က ကိုယ့္ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြကို
ထုတ္ေဖာ္ေျပာျပတဲ့ေနရာမွာ အားနည္းတယ္ကြယ့္....။

အဲဒီလိုမ်ဳိးေတြကို ျမင္ေတြ႕ရတိုင္း ကိုယ္သြားသတိရမိတာက ဆရာေမာင္စိန္ဝင္း ရဲ႕ မိုးမခပင္ေတြဆုိတဲ့
ဝတၳဳတစ္ပုဒ္နဲ႕ ကဗ်ာေလးကိုပဲ...လင္းရဲ႕....။ကိုယ္ေရးျပမယ္ေနာ္.........



           မိုးမခပင္ေတြ

 
 မိုးနဲ႔မုန္တိုင္း ၊ ကဆုန္စိုင္းရင္း   

လႈိင္းထန္ျမင္ျပင္ ၊ မုန္ယိုဆင္သည္ 

 ျမင္ျမင္သမွ် ၊ ယမ္းခါခ်လို႔

ေဒါသမီးေတာက္ ေပါက္ကြဲခ်ိန္။


ကမ္းပါးစပ္က ၊ မိုးမခပင္ငယ္

အရြယ္မေရာက္ ၊ အပင္ေပါက္ေတြ

လႈိင္းေအာက္ပိျပား ၊ ကမ္းပါးေရလွ်ံ

ႏြံနစ္ခံရ ၊ ျမစ္ေဒါသေၾကာင့္

မြမြညက္ညက္ ေၾကၿပီလား...။


ျမစ္ေရက်စဥ္ ၊ ႏံုးတင္ေျမသား

အမိႈက္ၾကားက ၊ မိုးမခပင္ငယ္

ဘယ္ေလာက္မ်ားေလ ၊ ေရလႊမ္းတဲ့ဒဏ္

(သူတို႔) ခံရဦးမလဲ...

ႏံုးေတြၾကားမွာ ၊ အားခဲသက္ရွင္

(ၾကာရင္) ျမင္မွျမင္ႏိုင္ ပါ့မလား...။



ႏွစ္မ်ားၾကာလွ်င္ ၊ ဆံပင္ဖားလ်ား

လူငယ္မ်ားေလ ၊ ျမစ္နားကမ္းစပ္

ရပ္ေနသလိုမ်ိဳး ၊ မိုးမခပင္ေတြ

ေလၾကမ္းမုန္တိုင္း ၊ ျမစ္အရိုင္းရဲ႕

လိႈင္းလံုးေတြကို စိန္ေခၚရင္း...။ ။


                                                     ဆရာေမာင္စိန္ဝင္း(ပုတီးကုန္း)

လင္းေရ.......

ေရႀကိဳက္တဲ့ မိုးမခပင္ေတြက  ျမစ္နားကမ္းစပ္မွာ ရပ္တည္ၾကရင္းနဲ႕ ျမစ္ေရစီးေၾကာင္းရဲ႕တိုက္စား၊ၿဖိဳဖ်က္
မႈကို သူတို႕ မႀကီးရင့္ခင္မွာ ခံခဲ့ၾကရတယ္လင္း....၊ၾကမ္းတမ္းခက္ထေရာ္လွတဲ့ ေရစီးေၾကာင္းဒဏ္ကို
ႀကံႀကံမခံႏိုင္ၾကတဲ့ ႏုနယ္ငယ္ရြယ္ေသးတဲ့ အပင္ငယ္ေလးေတြမွာေတာ့ ေရစီေၾကာင္းမွာ ေမ်ာပါႏွစ္ၿမဳပ္
သြားခဲ့မွာပါပဲေလ...၊အဲဒီလို ေရစီးေၾကာင္းဒဏ္ကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး၊ အခ်ိန္အတန္အရြယ္ေရာက္လို႕
ႀကီးေတာင့္ႀကီးမားျဖစ္သြားခဲ့ၿပီဆိုရင္ျဖင့္ သူတို႕တစ္ခ်ိန္က အလူးအလဲခံခဲ့ရတဲ့ ေရစီးေၾကာင္းကို၊သူတို႕က
ျပန္ထိန္းသြားတတ္ၾကတယ္လင္းရဲ႕.....။

လင္းေရ......

ကိုယ္တို႕မၾကာမၾကာ ၾကားမိတတ္တဲ့စကားတစ္ခြန္းရွိတယ္.၊ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းတဲ့....၊ဟုတ္တယ္...လင္း၊
ေခတ္ေတြစနစ္ေတြက ရပ္တန္႕မေနပဲ ျမစ္ေရလိုတစ္သြင္သြင္စီးေနေလရဲ႕....၊အေျပာင္းအလဲမ်ားၾကားမွာ
တစ္ခ်ိန္က သီးသန္႕ရွိခဲ့တဲ့ ရိုးရာေနထိုင္၊ဝတ္စားဆင္ယင္မႈပံုစံေတြက တစ္ခုနဲ႕တစ္ခုေရာကာ၊ယွက္ကာ၊
ေပါင္းကူးမိသြားတတ္ၾကတာပါပဲေလ....၊ကိုယ္တို႕ရဲ႕ လက္ရွိရိုးရာဝတ္စားမႈပံုစံျဖစ္တဲ့ ပုဆိုးနဲ႕ လည္ကတံုး
အက်ီ ၤ ကိုက အေရွ႕တရုတ္နဲ႕ အေနာက္က အိႏၵိယတို႕ရဲ႕ ပံုစံဆီက ယူထားတာလို႕ဆိုၾကေလရဲ႕....။


စဥ္ဆက္မျပတ္ ေျပာင္းလဲေနတတ္တဲ့ ေခတ္ႀကီးရဲ႕ သရုပ္သကန္ကို ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ေတြႏိုင္တာက
ကိုယ္တို႕ လူငယ္ေတြဆီမွာပဲလင္း....၊လူငယ္ဆိုတာ အသစ္ကို၊အဆန္းကို ေတာင့္တခံုမင္တတ္ၾကေလရဲ႕၊
အသစ္အဆန္းေတြနဲ႕လည္း အလြယ္တကူရင္းႏွီးေပ်ာ္ဝင္သြားတတ္ၾကေလရဲ႕....။လူငယ္ဆိုတာ သင္ယူေန
ဆဲအခ်ိန္၊ႀကီးထြားဖြံၿဖိဳးဆဲအခါပဲရွိေသးတယ္လင္း......၊ေခတ္ကာလအေျပာင္းလဲအသစ္အဆန္းေတြၾကားမွာ
တလြဲဆံပင္ေကာင္းၾကတာမ်ဳိးေတြ၊အလြဲအသံုးခ်မိတာမ်ဳိးေတြ ရွိေကာင္းရွိေနႏိုင္မယ္လင္း....၊ၿပီး ကိုယ္တို႕
ႏိုင္ငံရဲ႕ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းက တစ္ျခားတစ္ျခားေတြထက္ နဲနဲပိုၾကမ္းတယ္လင္းရဲ႕....၊အဲဒီလို ၾကမ္းတမ္း
ခက္ထေရာ္လွတဲ့ေရစီးေၾကာင္းရဲ႕ဒဏ္ကို ႀကံႀကံမခံႏိုင္တဲ့ တစ္ခ်ဳိ႕တစ္ခ်ဳိ႕ေတြက ေရစီးေၾကာင္းတိုက္စားမႈ
မွာ အလဲလဲအၿပိဳၿပိဳေပါ့ လင္းရာ....၊ရင့္က်က္မႈေတြကို ဒဏ္ရာ၊နာက်င္မႈမ်ားႏွင့္တည္ေဆာက္ၿပီးလို႕ အခ်ိန္
တန္လူလားေျမာက္လာၾကၿပီဆိုရင္ျဖင့္ အဲဒီလူငယ္ေလးေတြကပဲ ေခတ္ကို တစ္ျပန္တစ္လွည့္ထိန္းေက်ာင္း
သြားၾကပါလိမ့္မယ္လို႕ ကိုယ္ယံုၾကည္တယ္လင္း.....။


လင္းေရ....


ကိုယ့္တို႕ ျမန္မာ့ရိုးရာ သႀကၤန္ကာလမွာ အလြန္အက်ဴးဝတ္စားဆင္ယင္ၾကတဲ့ ျမန္မာမေလးေတြကို ကိုယ္
သေဘာထားဘယ္လိုရွိသလဲလို႕ေမးလာရင္ ကိုယ္ေတာ့ သူ႕သေဘာသူေဆာင္တယ္လို႕ပဲ ေျပာမိမယ္ထင္
ရဲ႕...။သူတို႕ေတြကို ေဝဖန္၊ေျပာဆိုၾကတဲ့ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း သူတို႕ရဲ႕ တိုင္းျပည္နဲ႕လူမ်ဳိးအေပၚ
ထားတဲ့စိတ္သေဘာထားကို ေကာင္းစြာနားလည္ႏိုင္ပါတယ္ေလ....။


ဒါေပမယ့္လင္းေရ.....၊ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းတစ္ခုအတြင္းမွာ ခက္ခက္ခဲခဲရင္ဆိုင္ေနၾကရတဲ့သူခ်င္း၊စကင္နီ
ေဘာင္းဘီနဲ႕ တီရွပ္ေပါ့ေပါ့ပါးပါးကို ခံုမင္ၾကသူခ်င္း အတူတူ ပက္ပက္စက္စက္ေဝဖန္ဖို႕ကိုယ္တို႕မွာ တာဝန္ရွိတယ္လို႕ ကိုယ္မယူဆဘူးလင္း...။ေခတ္လူေတြ ဘယ္လိုဝတ္စားေနထိုင္သင့္တယ္ဆိုတာ
 ေျပာဆိုဆံုးမဖို႕ဆိုတာ သူ႕ေခတ္နဲ႕သူအခါမွာ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းကိုေကာင္းစြာေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ၿပီးတဲ့ လူႀကီးေတြရဲ႕အလုပ္ျဖစ္တယ္လင္း....။ကိုယ္တို႕ အေနနဲ႕ကေတာ့ကိုယ္တို႕အနားမွာ ေခတ္ရဲ႕သားေကာင္
ေတြကို လက္လွမ္းတမွီရွိေနရင္ေတာင္ သူတို႕ကို နစ္မြန္းေအာင္ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းထဲ ဆြဲခ်တဲ့သူေတြ
ထဲ ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္မပါဝင္ရင္ပဲ ကိုယ္တို႕အတြက္ လံုေလာက္ၿပီလို႕ကိုယ္ယူဆတယ္လင္း....၊ရွင္းရွင္းေျပာ
ရရင္ အေခ်ာင္ႏႈိက္တဲ့အထဲကိုယ္မပါမိေစဖို႔ပါပဲလင္းေရ...။

လင္းေရ......

ဟိုး.....ျမစ္ျပင္အထက္ဆီမွာ မိုးနဲ႕မုန္တိုင္းက ကဆုန္ဆိုင္းလို႕....ျမင္ျမင္သမွ် ဝါးၿမိဳဖို႕ လာေနၿပီကြယ့္....။
ျမစ္ေရစီးေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္မွာလည္း လႈိင္းထန္ထန္၊ေရစီးသန္သန္ေပါ့.....၊ကမ္းနေဘးက မိုးမငယ္ေတြ
လႈိုင္းႀကီးေအာက္မွာပိျပားဝပ္စင္းေနၾကရၿပီလား....၊လႈိုင္းဒဏ္ကို အံတု ၊ႏံႈးတင္ေျမသား၊အမႈိက္မ်ားၾကားမွာ
ေခါင္းေမာ့လို႕ ထြက္လာႏိုင္ပါ့မလား....၊ႏွစ္မ်ားအၾကာ....၊တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဆံပင္ဖားလ်ား လူငယ္ေလး
မ်ား....၊ျမစ္နားကမ္းစပ္ ခပ္မတ္မတ္ေလးရပ္ေနသလိုမ်ဳိး  အဲဒီမိုးမခပင္ျမင့္ျမင့္မားမ်ားကိုေရစီးေၾကာင္းလိႈင္း
ဒဏ္ အံတုရင္း............။

14 comments:

...အလင္းစက္မ်ား said...

သိပ္ျမင့္သြားတယ္ သား.... မီွဘူးကြယ္

Candy said...

ေပါက္သလိုလုိေတာ့ ရွိတယ္ ဦးေလး
ကဗ်ာေလးလည္း ႀကိဳက္တယ္ :D :D

Anonymous said...

ႏွစ္သစ္ကူးမွာ စိတ္ခ်မ္းသာ ကုိယ္က်န္းမာပါေစ ကုိညိမ္းနုိင္
အျမဲတမ္း စာလာဖတ္ပါတယ္။

ye' ye'

mstint said...

အခ်ိန္နဲ႔တစ္ေျပးညီ ျမစ္ႀကီးရဲ႕ ေရစီးေၾကာင္း
ေကြ႔ေကာက္ေနေပမဲ့ ေခတ္ႀကီးရဲ႕ေရစီးေၾကာင္း
ေကြ႕ေကာက္ျခင္းမွ ကင္းေဝးပါေစေမာင္ညိမ္းေရ။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

jerry pigpig said...

ကညိမ္း
လင္းဆိုတာ ဘူလဲဟင္

San San Htun said...

ကဗ်ာေလးရယ္၊ ဓာတ္ပံုေလးရယ္၊ အေရးအသားေလးရယ္ မိုက္တယ္ ကိုညိမ္းႏိုင္

ညီရဲ said...

ေခာတ္ေရစီးက ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကို တုိက္စားသြားမွာကိုေတာ့ တိုက္စားဝါးမ်ဳိသြားမွာကို စိုးရိမ္ေနမိတယ္ အစ္မေတာ္... အစ္မေတာ္လဲ ပိပိျပားျပား ျငိမ္ျငိမ္ဝပ္ဝပ္ေလးေနေနာ္...

ေန၀သန္ said...

ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ ဂ်ပန္မေလးတစ္ေယာက္ေျပာဖူးတာ ရွိတယ္... ျမန္မာျပည္မွာ ဒီမိုကေရစီရျပီးသြားတဲ့အခါမွာ ရင္ဖုံးနဲ႕ ထမီမ၀တ္ၾကေတာ့မွာ စိုးရိမ္တယ္တဲ့... ဒီလိုေခတ္ေရစီးေၾကာင္းကို တားလို႕ရႏိုင္မွာမဟုတ္ေပမယ့္... ေျပာတဲ့သူရွိမွပဲ ပိုဆိုးမသြားမွာလို႕ေတာ့ ထင္မိတယ္....

ခင္မင္လ်က္
ေန၀သန္

ဟန္ၾကည္ said...

လူငယ္ေတြ ထိုက္သင့္တဲ့ ကိုယ္ခံအားရွိလာဖို႔ဆိုတာ လူႀကီးေတြဘက္က ပံ့ပိုးမႈေတြ အမ်ားႀကီးလိုပါတယ္...လူငယ္သဘာ၀ သူမ်ားထက္ ထူးခ်င္ဆန္းခ်င္တာေတြ အမ်ားက အာရုံစိုက္ခံခ်င္တာေတြဟာ ကိုယ့္ေခတ္ကလည္းရွိခဲ့တာပါပဲေလ...ဒါေပမယ့္ အဲဒီေခတ္က လူႀကီးေတြရဲ႕ သြန္သင္မႈ၊ မီဒီယာရဲ႕ ထိမ္းေက်ာင္းေပးမႈေၾကာင့္ အရင္ေခတ္က လူငယ္၊ ဒီေန႔လူႀကီး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေရစီးဒဏ္ကို ရင္ဆိုင္အံတုႏိုင္ခဲ့တာေပါ့...

ဒီေတာ့ ဒီေန႔ေခတ္ကေလးေတြ မုိးမခပင္ေပါက္ကေလးေတြ တဟုန္ထိုးတိုက္စားစီးဆင္းေနတဲ့ ေခတ္ရဲ႕ဒဏ္ကို ခံႏိုင္ရည္ရွိဖို႔ လူႀကီးတစ္ပိုင္းျဖစ္လာေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြ တစ္ခုခုေတာ့ လုပ္ေပးဖို႔ လိုေနၿပီဆိုတာ စဥ္းစားမိတယ္...ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ဒီေခတ္ကေလးေတြရဲ႕သဘာ၀ လူငယ္သဘာ၀ကိုက ဖိရင္ႁကြမယ္...ထိရင္ခ်မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္မ်ဳိးရွိေနတာမို႔ သူရို႕ကို ေ၀ဖန္ရႈံ႕ခ်ေနရင္ ပိုၿပီး လမ္းလြဲလိုက္ကုန္ၾကမယ္လို႔ သိေနတယ္...

ကဗ်ာအတြက္ ေက်းဇူး...အခုမွပဲ ဖတ္ဖူးလို႔ ကူးသြားၿပီ...

မဒမ္ကိုး said...

လင္းေရ ကိုယ္႕အေနနဲ႕ကေတာ႕ တိုင္းျပည္တုိးတက္တာကိုေမွ်ာ္လင္႕ေပမယ္႕ ဟီရိၾသတၱပမဲ႕စြာ ေနထိုင္ၾကတာကိုျဖင္႕ အင္မတန္သေဘာမေတြ႕လွဘူး
တတ္ႏိုင္သေလာက္တားဆီးထိမ္းသိမ္းရမယ္႕တာ၀န္ကိုယ္တို႕မွာရွိတယ္လုိ႕ခံစားမိတယ္လင္းေရ

ဒါပါဘဲ
ကိုယ္ (ေခါင္းမပါသူ )

Cameron said...

လင္းကေတာ့ မေလးမွာ ခလုတ္ေတာ္ေတာ္တိုက္ေလာက္ျပီ....။

Tommy Girl said...

who is linn?

ညီလင္းသစ္ said...

မိုက္တယ္ ကိုညိမ္းႏိုင္..၊ ဟိုတေန႔ ကတည္းက တေခါက္ လာဖတ္ၿပီးၿပီ၊ ဒီလိုစာမ်ိဳးအတြက္ ထားခဲ့မယ့္ ကြန္မန္႔ဟာ ေနာက္တေခါက္ ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ၿပီးမွပဲ ျဖစ္သင့္တယ္လို႔ ယူဆၿပီး အခုတေခါက္ လာထပ္ဖတ္တာ..၊ း)

ကိုယ့္ရဲ႕ ျမင္ေထာင့္ေလးကို ဆရာေမာင္စိန္ဝင္းရဲ႕ ကဗ်ာအကိုးအကားနဲ႔ တင္ျပသြားတာေလး ႀကိဳက္တယ္၊ 'လင္း' ဆိုတာ အျပင္မွာ တကယ္႐ွိၿပီး အဲဒီ 'လင္း' ဟာ အခုတေလာ လူေျပာမ်ားေနတဲ့ ဝတ္စားဆင္ယင္ပံုေတြကို လက္သီးလက္ေမာင္းတန္း၊ ေဒါနဲ႔ေမာနဲ႔ ေဝဖန္ေနတဲ့သူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့မယ္ ဆိုရင္ေတာင္ အခုလို ေျပေျပျပစ္ျပစ္နဲ႔ အက်ိဳးသင့္၊ အေၾကာင္းသင့္ ေဆြးေႏြးခ်က္ကို နားေထာင္ၿပီးသြားရင္ အနည္းဆံုးေတာ့ သက္ျပင္းေလး တစ္ခ်က္ခ်ၿပီး ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ေတြးေတာမိသြားမွာ ေသခ်ာပါတယ္..။ ထပ္ေျပာပါ့မယ္၊ တင္ျပပံု ေကာင္းသလို စကားလံုး စီးဆင္းမႈ ေကာင္းလွတဲ့ ပို႔စ္ေလးပါပဲဗ်ာ..၊

khin oo may said...

ဒီမွာေရာဘဲ။ ေဆာရီးပါ။