Tuesday, March 5, 2013

ဓားမ်ား.......

 ဓာတ္ပံု- ဂူးဂဲ


" ခင္ဗ်ားတို႕ဆီမွာ တန္ဖိုးအနဲဆံုးအေၾကြေစ့ေလးေတြရွိသလားဗ်...၊ရွိရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို တစ္ေယာက္တစ္
ေစ့ဆီ ေပးလို႔ရမလား...... "

ကိုလင္းသစ္၏စကားအဆံုးမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ကိုထြန္းတို႕ႏွစ္ဦး ပိုက္ဆံအိတ္ကိုယ္ဆီဖြင့္လို႕အလုပ္
ရႈပ္သြားရသည္။ဟိုးအေဝးဥေရာပတိုင္းျပည္တစ္ခုမွအလည္လာေသာသူမို႕ ဒီႏိုင္ငံ၏ေငြအေၾကြေလးမ်ားကို
အမွတ္တရ သိမ္းစည္းလိုသည္ဟုပဲထင္လိုက္မိၾကသည္။

" တန္ဖိုးအနဲဆံုးကေတာ့ဆယ္ျပားေစ့ပဲရွိတယ္ဗ်...၊ငါးျပားေစ့ကေတာ့ အိမ္မွာရွိလိမ့္မယ္၊အမွတ္တရသိမ္း
ထားဖို႕လား....၊ရွာထားေပးမယ္ေလ... "

" ဒီလိုဗ်....၊ကၽြန္ေတာ္ ေစာေစာတုန္းက ခင္ဗ်ားတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို ဆြြိစ္ေမာင္းခ်ဓားေလးေတြလက္ေဆာင္
ေပးပါေရာလား....၊ကၽြန္ေတာ္ေနတဲ့ႏိုင္ငံမွာ အယူ၊ဓေလ့ ေလးတစ္ခုရွိတယ္..၊ခုလိုမ်ဳိး တစ္ေယာက္ေယာက္
ကိုဓားေပးတယ္ဆိုတာ အဲဒီႏွစ္ေယာက္အၾကားက သံေယာဇဥ္၊ခင္မင္မႈႀကိဳးေလးေတြကို ျဖတ္ေတာက္
လိုက္တယ္ဆိုတဲ့ သေဘာသက္ေရာက္တယ္တဲ့ဗ်...၊ဒီေတာ့ ခင္မင္မႈနဲ႕ ဓားေပးတယ္ဆိုရင္ေတာင္ အဲဒီ
အဓိပၸာယ္မသက္ေရာက္သြားေစရေအာင္ ကိုယ္လက္ေဆာင္ေပးတဲ့သူဆီက စတိသေဘာေငြနဲနဲျပန္ယူ
တတ္တယ္၊ဆုိလိုတာကေတာ့ဗ်ာ.... ဓားကိုလက္ေဆာင္ေပးတာမဟုတ္ဘူး...ေရာင္းလိုက္တယ္ေပါ့.....။
ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႕ဆီက စတိေငြျပန္ေတာင္းတာပါ...၊ဘာရယ္ေတာ့လည္း မဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ..... "

ကိုလင္းသစ္စကားအဆံုးမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အေတြးမ်ားက စကားဝုိင္းဆီမွ တစ္ခဏတာမွ်ေျပးထြက္သြား
ခဲ့သည္....။ဟုတ္သည္ေပါ့....၊ဓားဆိုသည္က တစ္စံုတစ္ရာကို ျဖတ္ေတာက္၊ပိုင္းျခားတတ္သည့္ သတၱိ၊
သဘာဝရွိသည္ပဲ.....။ၿပီး ဓားဟူသည္ လက္ေဆာင္ေပးေလ့ေပးထ ရွိလွသည္မဟုတ္...။သို႕ေသာ္ ကၽြန္
ေတာ့္ဘဝတစ္ေလွ်ာက္တြင္မေတာ့ ဓားလက္ေဆာင္မ်ားသည္ စိတ္ရင္ျပင္၌ ထင္ထင္ရွားရွားရွိေနတတ္
ေလသည္....။

ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ပထမဆံုး ဓားလက္ေဆာင္ကို ေပးလာသူကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ေမေမကိုယ္တိုင္ပင္....။
ကၽြန္ေတာ္ရွစ္တန္းေက်ာင္းသားဘဝ၊တစ္ခုေသာ ေဆာင္းတစ္လတြင္ ေမေမ သူ႕ဇာတိရပ္ရြာသို႕ ေခတၱ
ျပန္သြားခဲ့သည္။ေမြးဇာတိသို႕ တစ္ႏွစ္တစ္ေခါက္ျပန္ေနက်ျဖစ္ေသာေမေမသည္ ပံုမွန္အားျဖင့္ေတာ့ သူ၏
အိမ္ျပန္ခရီးတြင္ ေျမလတ္ေဒသထြက္စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားကိုသာ သယ္ေဆာင္လာတတ္စၿမဲပင္...။
ကၽြန္ေတာ္တို႕အတြက္ မုန္႔ပဲသေရစာေလးမ်ားမွလြဲ၍ အျခားေမွ်ာ္လင့္စရာမရွိလွပါ...။သို႔ေသာ္ ထိုႏွစ္မွာ
ေတာ့ ေမေမက ကၽြန္ေတာ့္ကို .... ေရာ့..သားအတြက္.... ဟုဆိုကာ ႏွစ္ေတာင္သာသာမွ်ရွည္၍ က်ပ္လံုး
ခန္႔လံုးပတ္ရွိေသာ သစ္သားတုတ္ေလးတစ္ေခ်ာင္းလက္ေဆာင္ေပးခဲ့သည္....။

သာမန္ၾကည့္လိုက္လွ်င္ေတာ့ ထိုသစ္သားေခ်ာင္းေလးသည္ ရိုးရိုးတုတ္ေခ်ာင္းေလးတစ္ခုဟုထင္စရာရွိ
ေပ၏။သို႔ေသာ္ ထိုသစ္သားေခ်ာင္းေလး၏ ေလးပံုတစ္ပံုခန္႔တြင္ အဆက္ရာေလးတစ္ခုကိုေသခ်ာၾကည့္မွ
ေတြ႕ႏိုင္ေပလိမ့္မည္..၊ထိုအဆက္ရာေလးမွ လွည့္ျဖဳတ္လိုက္ပါက တစ္ေပခန္႔ရွည္မည့္ ဓားေလးတစ္ေခ်ာင္း
ထြက္လာမည္ျဖစ္သည္..။သိုင္းစာအုပ္မ်ားႏွင့္ေပ်ာ္ေမြ႕ေနတတ္ေသာ ရွစ္တန္းေက်ာင္းသားေလးကၽြန္ေတာ့္
အတြက္ေတာ့ ထို တုတ္ဓား ေလးသည္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးဖြယ္ရာ အေဆာင္အေယာင္ေလးတစ္ခု၊ကစားစ
ရာေလးတစ္ခုျဖစ္လာခဲ့သည္...။ညေရးညတာမ်ားတြင္ အေရးအေၾကာင္းဆို အသံုးျပဳႏိုင္ေစဖို႕ ကၽြန္ေတာ့္
ကုတင္ေခါင္းရင္းတြင္ အၿမဲတေစထား ထားခဲ့သည္မွာ ယခုကၽြန္ေတာ္ျပည္ပသို႕ေရာက္ေနသည့္တိုင္ပင္....။
ေအးခ်မ္းလွေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ၿမိဳ႕ေလးတြင္ အမႈအခင္းႀကီးႀကီးမားမားမႀကံဳေတြ႕ရသည့္အတြက္ ထုိဓား
ေလးအား ကၽြန္ေတာ္အသံုးခ်ခြင့္မရွိခဲ့ပါေခ်...။သို႔တုိင္ေအာင္ ဓားေလးအား သတိရတိုင္း သံေခ်းမတက္
ေစဖို႔ အုန္းဆီေလးမ်ားသုတ္လိမ္းေပးတတ္ေလ့ရွိသည္။တစ္ခါတစ္ရံ ဓားေသြးေက်ာက္ျဖင့္ေသြးေပးေလ့
ရွိသည္။ထိုဓားေလးကို ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္သည္။၊ဓားေလးႏွင့္ေမေမသည္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ခြန္အားႏွင့္ယံု
ၾကည္စိတ္ခ်ရမႈကိုေပးေသာ အားကိုးရာမ်ားပင္......။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


ကၽြန္ေတာ့္အသက္ ၁၈ႏွစ္ျပည့္ေသာ ေမြးေန႕တြင္ျဖစ္သည္...။ေရွးရိုးျမန္မာဆန္ေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႕မိသား
စုတြင္ ေမြးေန႕ပြဲဟူ၍ေထြေထြထူးထူးလုပ္ေလ့မရွိၾကပါ။ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ဟူ၍လည္း မိသားစုထဲတြင္
မည္သူကမွ် မည္သူ႕ကိုမွ် ေပးရိုးထံုးစံမရွိပါေပ။ပံုမွန္အားျဖင့္ဆိုလွ်င္ေတာ့ မိသားစုဝင္တစ္ဦးဦး၏ေမြးေန႕
ေရာက္ပါက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသို႕ ဆြမ္းခ်ဳိင့္ပို႕ျခင္းေလာက္၊အိမ္တြင္ မုန္႕ဟင္းခါး သို႕မဟုတ္ အုန္းထမင္း
ခ်က္စားျခင္းေလာက္သာရွိသည္။ကၽြန္ေတာ့္ ၁၈ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႕သည္လည္း ထိုကဲ့သို႔ပင္ ရိုးရွင္းစြာေက်ာ္
ျဖတ္ခဲ့ပါသည္။ထိုေန႕ေန႕လည္ခင္းတြင္ အိမ္ေရွ႕ခန္း၌ ဖ်ာေလးခင္းၿပီး စာအုပ္တစ္အုပ္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဇိမ္
က်ေနခ်ိန္တြင္ ေစ်းမွျပန္လာေသာ ကၽြန္ေတာ့္အစ္မ မွ.... ေရာ့....ေမာင္ေလး...နင့္အတြက္ေမြးေန႕လက္
ေဆာင္..... ဟု႕ဆိုကာ လက္ေလးလံုးခန္႕သာသာ ေကာ္ဘူးေလးတစ္ဘူး ေပးလာခဲ့သည္...။

ေမြးေန႕ေပါင္းဆယ့္ရွစ္ခုတိတိကိုျဖတ္သန္းခဲ့ၿပီးသည့္တိုင္ေအာင္ မည္သည့္ေမြးေန႕လက္ေဆာင္မွ မည္သူ႕
ဆီကမွ မရဖူးေသာကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အံၾသဝမ္းသာျဖစ္ခဲ့ရသည္...။ဘူးေလးထဲတြင္မေတာ့ တရုတ္ႏိုင္ငံ
ထုတ္ ေသာ့ခ်ိတ္ေလးတစ္ခု....၊ေသာ့ခ်ိတ္ေလး၏တစ္ဘက္မွာ ေရြေရာင္ႀကိဳးေလးႏွင့္တြဲထားသည့္ ေမာင္း
ခ်ဓား ပါးပါးေသးေသးေလးတစ္ခု.....။ခလုပ္ေလးႏွိပ္လိုက္လွ်င္ ျဖတ္ကနဲပြင့္သြားေသာ ထိုေမာင္းခ်ဓား
ေလးသည္ ခဲတံခၽြန္ႏိုင္ေလာက္သည္ကလြဲလို႕ အျခားဘာမွ အသံုးမဝင္ပါ....။ေသာ့ခ်ိတ္တြင္လည္း ခ်ိတ္
ထားစရာေသာ့မယ္မယ္ရရမရွိေသာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အဆိုပါ ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ေလးကို စာၾကည့္
စားပြဲ အံဆြဲထဲတြင္ တရိုတေသ သိမ္းထားခဲ့သည္။ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာလာၿပီးသည့္ေနာက္ ေသာ့ခ်ိတ္
ေလးလည္း ေရြေရာင္မ်ားလြင့္ျပယ္သြားခဲ့ၿပီ....။ဓားကေလးလည္း ခလုပ္ဖြင့္မရေတာ့ပဲ သံေခ်းကိုက္သြား
ခဲ့ၿပီ...။သို႕တိုင္ေအာင္ ထိုဓားေသာ့ခ်ိတ္ေလးသည္ ကၽြန္ေတာ့္ေမြးေန႕ေပါင္း ၃၀ေက်ာ္လာသည့္တိုင္
စာၾကည့္စာပြဲအံဆြဲထဲတြင္ သူ႕ဘူးေလးႏွင့္အတူ ၿငိမ္သက္စြာလဲေလ်ာင္းေနၿမဲပင္...။ဟုတ္ပါသည္.....။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အဆိုပါ သာမန္ အလွေမာင္းခ်ဓားေလးတစ္လက္ထဲတြင္ ညီအကိုေမာင္ႏွမ
အၾကား စီးဆင္းေနေသာ သံေယာဇဥ္၊ရိုင္းပင္းေဖးမမႈ၊ေမြးဖြားႀကီးျပင္းလာျခင္းအတြက္အသိအမွတ္ျပဳမႈ
အမွတ္တရမ်ားစြာ ေပါင္းစပ္ပါဝင္ေနခဲ့ပါသည္....။

 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
 ကၽြန္ေတာ့္ေမေမတြင္ စုစုေပါင္းေမာင္ႏွမရွစ္ေယာက္ရွိရာ ေမေမက တတိယေျမာက္သမီးႀကီးျဖစ္သည္။
သူ႕အထက္တြင္မေတာ့ အကိုႏွစ္ေယာက္။ထိုအကိုႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ ေမေမက တစ္ႏွစ္ႀကီးတစ္ႏွစ္ငယ္ေတြ
ျဖစ္ၾကသည္။ေမေမ့ေအာက္က်န္ငါးေယာက္ႏွင့္ေတာ့ အသက္ကြာသြားၾကသည္။ဆိုေတာ့ ေမေမႏွင့္ ထို
အကိုႏွစ္ေယာက္သည္ ေဆာ့ေဖာ္ေဆာ့ဖက္လည္းျဖစ္သည္။အျခားေမာင္ႏွမေတြထက္လည္း ပိုခင္မင္
တတ္ၾကသည္။အကိုအႀကီးဆံုးက ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္အိမ္ေထာင္က်သြားေလသည္။သူအိမ္ေထာင္က်
ေတာ့ ၁၈ႏွစ္ပင္မျပည့္တတ္ေသးတဲ့....။သူ႕သားဦးက ေယာက်ၤားေလး...။ေျမးဦးေလးဆိုေတာ့ ေမေမ့
အေမ၊ကၽြန္ေတာ့္အဖြားက အခ်စ္ပိုသည္။ပိုဆိုးသည္က အကိုအႀကီးဆံုးသည္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္မွာပင္
အရက္ေၾကာင့္ လူ႕ေလာကႀကီးကို ေက်ာခိုင္းသြားေလေတာ့သည္...။ဖတဆိုးေလးျဖစ္ေသာ သူ႕သားေလး
ကို အားလံုးကပိုလို႕တိုးၿပီးအခ်စ္ပိုရသည္ေပါ့....။အဖြားကလည္း ဖူးဖူးမႈတ္ထားသလို၊အေဒၚအႀကီးဆံုး
ျဖစ္ေသာ ကၽြန္ေတာ့္အေမ၏အသဲေက်ာ္ေလးလည္းျဖစ္သည္။

ထို ကၽြန္ေတာ့္ဝမ္းကြဲအကိုသည္ သူ၁၈ႏွစ္ျပည့္သည္ႏွင့္ တပ္မေတာ္ထဲဝင္သြားေလသည္။အဖြားျဖစ္သူက
လံုးဝသေဘာမတူ၊စစ္သားစုေဆာင္းေရးတပ္ေရွ႕တြင္ သူ႕ေျမးကိုျပန္မေပးမခ်င္းမထဟုဆိုကာ ငုတ္တုတ္
ထုိင္ေနသည္ဆို၏။ေနာက္ဆံုး တပ္မွအရာရွိေတြက စစ္သားေလာင္းေလးကၽြန္ေတာ့္အကိုဝမ္းကြဲကို ေခ်ာ့
ေမာ့ၿပီး အဖြားႏွင့္ျပန္႕ထည့္ေပးလိုက္သည္။အင္မတန္မွစစ္သားျဖစ္ခ်င္ေသာကၽြန္ေတာ့္အကုိကလည္း
ရက္အတန္ၾကာေတာ့ အဖြားအိမ္မွ ထြက္ေျပးကာ စစ္ထဲဝင္ျပန္သည္။အဖြားကတစ္ခါလိုက္ေခၚျပန္၏။
အရာရွိေတြကလည္း (ဟိုတုန္းကေတာ့ ) အုပ္ထိန္းသူကသေဘာမတူသျဖင့္ ျပန္ထည့္ေပးလိုက္ျပန္သည္။
ထိုသို႕ သံုးေလးခါ ဝိုင္းႀကီးပတ္လည္ လည္ေနၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့အဖြားလည္း လက္ေလ်ာ့လိုက္ရ
ေလေတာ့သည္...။

ကၽြန္ေတာ့္အကိုဝမ္းကြဲစစ္သားေလးသည္ ႏိုင္ငံအႏွံတိုင္းျပည္တာဝန္မ်ားထမ္းေဆာင္ေနရင္းမွ အခ်ိန္
ရလွ်င္ရသလို၊လမ္းႀကံဳလွ်င္ႀကံဳသလို သူ႕ဂ်ီးေဒၚ၊ကၽြန္ေတာ့္အေမထံသို႕ မၾကာခဏဆိုသလို အလည္
လာေလ့ရွိသည္။အလည္လာသည့္အခါတိုင္းလည္း သူေရာက္ရာေဒသမွ ေဒသထြက္လက္ေဆာင္ေလး
မ်ား ေမေမ့အတြက္ဝယ္လာေလ့ရွိသည္။ေမေမကလည္း သူျပန္သည့္အခါတိုင္း သူ႕အတြက္ ငပိေၾကာ္၊
ငါးေျခာက္ေၾကာ္မ်ား၊ပုဆိုး၊အက်ီ ၤေလးမ်ား ျပန္ထည့္ေပးလိုက္စၿမဲ....။

ႏွစ္ကာလၾကာျမင့္လာသည့္ေနာက္ သူလည္း သာမန္စစ္သားေလးဘဝမွ  တပ္ၾကပ္၊ဒုတပ္ၾကပ္၊ထိုမွ
တစ္ဆင့္္ တပ္ၾကပ္ႀကီးတစ္ဦးျဖစ္လာခဲ့ၿပီ...။ကံၾကမၼာအလွည့္တစ္ေကြ႕တြင္ သူသည္ တပ္မေတာ္ေထာက္
လွမ္းတပ္ထဲသို႕ေရာက္သြားေတာ့သည္။အရွင္ေမြးေတာ့ေနခ်င္းႀကီးသည္ေပါ့....၊အေသာက္အစားလည္း
ကင္း၊မိန္းမလည္းမရေသးေသာ၊အထက္လူႀကီးခ်စ္ခင္သည့္ ကၽြန္ေတာ့္အကိုဝမ္းကြဲသည္ ယခင္ကလို
ႏြမ္းႏြမ္းပါးပါးမဟုတ္ေတာ့...၊သို႕တိုင္ေအာင္ သူ၏ကၽြန္ေတာ္တို႕မိသားစုအေပၚထားရွိေသာ သံေယာဇဥ္၊
ခ်စ္ျခင္းတရားတို႕သည္ ေျပာင္းလဲမသြား..၊အရင္အတိုင္းပင္ ႀကံဳလွ်င္ႀကံဳသလို အလည္အပတ္လာေရာက္
ၿမဲ၊အရင္ကလိုပင္ သူ႕ဂ်ီးေဒၚႀကီးအေပၚရိုက်ဳိးၿမဲ...၊

တစ္ရက္တြင္မေတာ့ သူကၽြန္ေတာ္တို႕အိမ္သ္ို႕အလည္အပတ္ေရာက္လာသည္။ႏိုင္ငံျခားခရီးစဥ္တစ္ခုမွ
ျပန္ေရာက္လာကာစျဖစ္သည္။ထံုးစံအတိုင္း ေမ့ေမ့အတြက္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွ ေကာင္းႏိုးရာရာလက္ေဆာင္
ပစၥည္းေလးမ်ားပါလာသည္။ေမေမ့အတြက္သာမဟုတ္...၊ကၽြန္ေတာ့္အတြက္လည္း လက္ေဆာင္ပစၥည္း
ေလးတစ္ခုပါလာခဲ့သည္...။ထိုလက္ေဆာင္ပစၥည္ေလးကေတာ့ သားေရဓားအိမ္ေလးထဲထည့္ထားေသာ
သံမဏိေရာင္ေျပာင္လက္ေနသည့္ ဓားေျမွာင္ေလးတစ္ေခ်ာင္းပင္....။စစ္သားစစ္စစ္ျဖစ္ေသာကၽြန္ေတာ့္
အကိုမွာ စစ္သားသံုးပစၥည္းေလးမ်ားကိုမက္မက္ေမာေမာရွိလွသူျဖစ္သည္။သူမက္ေမာေသာပစၥည္းတစ္ခု
ကို ကၽြန္ေတာ့္အတြက္လက္ေဆာင္ေပးလာေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေက်နပ္မဆံုးျဖစ္ခဲ့ရသည္။

ထိုဓားေျမွာင္ကေလးကို အိမ္ေရွ႕မွန္ဗီဒိုထဲတြင္ အလွဆင္ပစၥည္းေလးတစ္ခုသဖြယ္ တယုတယသိမ္းစည္း
ထားခဲ့သည္မွာ ယေန႕ထက္တိုင္.....။ယခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အကိုလည္း နိမ့္ျမင့္၊တက္က်၊ေလာကဓံတရား
၏က်ီစားမႈေအာက္မွာ အလူးအလဲ....။ၿပိဳလဲသြားေသာအဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုႏွင့္အတူ သူလည္း သာမန္အရပ္
သားတစ္ဦးျဖစ္သြားေလၿပီ...၊မိန္းမလည္းရသြားၿပီ...။ေအာက္ျပည္ေအာက္ရြာတစ္ေနရာတြင္ သာမန္ေစ်း
သည္ေလးဘဝျဖင့္သူ႕ဘဝ၊သူ႕မိသားစုကို ေကာင္းမြန္ေအးခ်မ္းစြာလုပ္ကိုင္ေကၽြးေမြးေနေလၿပီ။ေဝးကြာ
လွေသာအရပ္ေဒသတြင္ မိသားစုအေျခက်၊ရုန္းကန္ေနရၿပီမို႕ ယခင္ကလိုျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ထံအလည္
အပတ္မလာႏိုင္ရွာေတာ့...၊သို႕တိုင္ေအာင္ လူႀကံဳရွိလွ်င္ရွိသလို သူတို႔မိသားစုသတင္းစကားႏွင့္အတူ
လက္ေဆာင္ပစၥည္းေလးေတြ ပို႕တတ္ေလ့ရွိသည္။ကၽြန္ေတာ့္ေမေမသည္လည္း သူ႕တူႀကီးအား သတိ
တရႏွင့္ တစ္ဖြဖြေျပာတတ္စၿမဲ...၊ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း မွန္ဗီဒိုအတြင္းၿငိမ္သက္စြာလဲေလ်ာင္းေနေသာ
သံမဏိဓားေျမွာင္ေလးကိုျမင္သည့္အခါတိုင္း ေဆြမ်ဳိးသံေယာဇဥ္ႀကီးလွသည့္ အကိုဝမ္းကြဲတစ္ဦးကို
သတိတရရွိစၿမဲသာ.....။

~~~~~~~~~~~~~~

ယခုလည္း ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲတြင္ လွပေသသပ္ေသာ ႏွစ္သက္စရာ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေလးတစ္ခု
ေရာက္ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။အနီရင့္ေရာင္ နာမည္ေက်ာ္ဆြိစ္ေမာင္းခ်ဓားေလးတစ္လက္ျဖစ္သည္။စကားလံုး
မ်ားမွတစ္ဆင့္၊မျမင္ရေသာလိႈင္းမ်ားထက္မွတစ္ဆင့္  လူခ်င္းမျမင္ရသည့္တိုင္ ခင္မင္ရင္းစြဲရွိေနေသာ
မိတ္ေဆြတစ္ဦးထံမွ ေပးလာေသာလက္ေဆာင္ဓားေလးတစ္လက္....။


ဟုတ္ပါသည္....။ဓားဟူသည္ တစ္စံုတစ္ရာကို ျဖတ္ေတာက္၊ပိုင္းျခားတတ္သည့္ သတၱိ၊သဘာဝရွိပါသည္။
တစ္ခ်ဳိ႕ေသာ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ဓားတစ္လက္၏သေဘာသဘာဝကို အတိတ္နိမိတ္ယူ၍ ဓားလက္ေဆာင္ေပး
ျခင္းသည္ ထားရွိအပ္ေသာ သံေယာဇဥ္ကို ပိုင္းျခားျဖတ္ေတာက္ျခင္း ဟု ယူဆေကာင္းယူဆၾကပါလိမ့္
မည္....။သို႕ေသာ္ ဓားတစ္လက္သည္ ပိုင္းျခားျဖတ္ေတာက္ျခင္းကိုသာမက ထိုးစိုက္နစ္ဝင္ျခင္းကိုလည္း
ျပဳလုပ္တတ္ေပသည္။

ဓားမ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္မေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားအတြင္း ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊အမွတ္တရ၊အသိ
အမွတ္ျပဳမႈမ်ား ႏွင့္အတူ မိဘ၊ေမာင္ႏွမ၊ေဆြမ်ဳိး၊မိတ္ေဆြမ်ား၏သံေယာဇဥ္မ်ားကို နစ္နစ္နဲနဲထိုးစိုက္တတ္
ၾကေလသည္...။စူးနစ္ဝင္ေရာက္သြားေသာ ဓားလက္ေဆာင္မ်ားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးအိမ္အတြင္းမွ
ညြတ္ႏူး၊ေက်နပ္မႈဟူေသာ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္တို႕ စိမ့္ထြက္လာတတ္စၿမဲပင္တည္း...........။

23 comments:

မိုးနတ္ၾကယ္စင္ said...

ဓါးေတြက အဲေလာက္စိတ္၀င္စားစရာ
ေကာင္းလိမ္႔မယ္လုိ႔ မုိးနတ္ျဖင္႔တခါမွကုိ
မေတြးဖူးခဲ႔တာ...ခုေတာ႔ မိမုိးနတ္ပဲ
ညံ႔တာထင္ရဲ႕...ဗဟုသုတေတြတုိးလုိက္တာ
တေလွၾကီးပဲ...ေက်းဇူးေနာ္ :)))

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ကေမာင္ေလးက ဓါးေတြ အေတာ္ လက္ေဆာင္ရခဲ့တာကလား။ အခုေတာ့ လူပ်ိဳႀကီးမုိ႔ ရုိးရုိးဓားေပါ့။ ေနာက္ ေလာကီဘုံႀကိးကုိ ၿငီးေငြ႔တဲ့အခါက်ရင္ေတာ့ အရဟတၱမဂ္ ဓါးသန္လ်က္နဲ႔ ေလာကီေဘာင္ကို ျမန္ျမန္ခြါေရွာင္မဲ့ သေဘာပါဘဲ။ နိမိတ္ေကာင္းေလးေတြရယ္။

ေရႊအိမ္စည္ said...

လက္ေဆာင္ဓားေလးေတြအေၾကာင္း ႏူးႏူးညံ့ညံ့
ခံစားဖတ္ရႈသြားတယ္ အကို။။
“စူးနစ္ဝင္ေရာက္သြားေသာ ဓားလက္ေဆာင္မ်ားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးအိမ္အတြင္းမွ
ညြတ္ႏူး၊ေက်နပ္မႈဟူေသာ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္တို႕ စိမ့္ထြက္လာတတ္စၿမဲပင္တည္း” ဆိုတဲ့ အပိုဒ္ေလးကို သေဘာတက်နဲ႔ အသံထြက္ျပီးရြတ္ဖတ္ၾကည့္မိတယ္..။
ညီမမွာေတာ့ ဓားနဲ႔ပတ္သတ္ျပီး ခံစားခ်က္ေရေရရာရာမရွိလွဘူးရယ္...။
နယ္မွာေနတုန္းက အလုပ္တာ၀န္ေတြနဲ႔ အိမ္ျပန္ေနာက္က်တတ္တဲ့ ညီမကို ခ်စ္သူက ေမာင္ခ်ဓားေလးလက္ေဆာင္ေပးဖူးတယ္...။
ခလုတ္နဲ႔ ဖြင့္ရတဲ့ ဓားေလး..။
ဓား ဆိုတာ ျဖတ္ေတာက္၊ ပိုင္းျခားတတ္တဲ့ သေဘာလားေတာ့ မသိ..။
ခ်စ္ဦးသူနဲ႔ ပိုင္းျခားမုန္းမ်က္သြားရံုမက အခ်စ္ဆိုတာကိုပါ အခုထိ ရြံမုန္းသြားတဲ့အထိပဲ...။
ဒါဆိုရင္ ညီမအတြက္ေတာ့ ဓားဆိုတာ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာခုတ္ျဖတ္ေစရာ ျဖစ္သြားေလေရာ့သလား.....။
အမွန္ေတာ့ အတိတ္ေတြ၊ နမိတ္ေတြ ဆိုတာထက္ လက္ခံညြတ္ႏူးလိုက္တဲ့ စိတ္ခံစားမႈေတြကသာ ပိုအေရးၾကီးပါတယ္..။
အစ္ကိုညီလင္းသစ္ကို သတိတရစိတ္နဲ႔ေကာ၊ မျမင္ရတဲ့ ခင္မင္မႈသံေယာဇဥ္ၾကိဳးေတြကို ခ်စ္ခင္ၾကည္ႏူးစိတ္နဲ႔ေကာ အက္ေဆးလွလွေလးကို သေဘာတက် ဖတ္ရႈသြားခဲ့ပါတယ္ရွင္...။

ခ်စ္ခင္ေသာ
ညီမ

ညီလင္းသစ္ said...

ခ်စ္စရာ ေကာင္းလိုက္တဲ့ အက္ေဆးေလး...၊ း)

ကိုညိမ္းရဲ႕ စီးဆင္းလာရာ လမ္းေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ဓါးေတြက ဘယ္လို၊ ဘယ္ပံု ပတ္သက္ေနသလဲ ဆိုတာ စိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းတယ္ဗ်..၊ ပထမဦးဆံုး ေမြးေန႔လက္ေဆာင္က ဓါးေလးတစ္လက္ ျဖစ္ေနတာကိုက ေတြးၾကည့္ရင္ အံ့ၾသစရာ...၊ ဓါးတစ္လက္မွာ ပိုင္းျခားခုတ္ျဖတ္ျခင္း နဲ႔အတူ ထိုးစိုက္နစ္ဝင္ျခင္းေတြလည္း ပါတယ္လို႔ အျခားတစ္ဖက္က အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုသြားတာေလး လွလိုက္တာဗ်ာ၊ အရမ္းသေဘာက်သြားတယ္...။ း)

Anonymous said...

ကိုညိမ္းဟာ ကဗ်ာေတြတင္အေရးေကာင္းရုံတင္မဟုတ္
ပါလား စကားေျပအေရးေကာင္းတဲ့သူတစ္ေယာက္အျဖစ္
ပါက်ေနာ္လက္ခံလိုက္ပါျပီဗ်ာ ကိုညိမ္းေတာ့ဓါးေလးကို
ေဖာက္ၾကည္႕ျပီးျပီလားေတာ့မသိဘူး က်ေနာ္ကေတာ့
က်ေနာ့အိပ္ယာေခါင္းရင္းကLocker အံဆြဲထဲမွာခုထိလဲ
ေလ်ာင္းေနဆဲပဲဗ်.။ဓါးဆိုတာပိုင္းျဖတ္ေတာက္ရုံမဟုတ္ပဲ
ခိုင္ျမဲျခင္းေတြကိုပိုခုိင္ျမဲေအာင္ထိုးစိုက္ေပးတက္တဲ့သေဘာ
လဲရွိပါတယ္ဗ်ာ.။တစ္ခုပဲဗ် Swiss knifeဆုိတဲ့စကား
လံုးေလးျမင္ရင္ က်ေနာ္က ဝိုင္ပုလင္းကိုသာေျပးေျပးျမင္ေနမိတယ္ ေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္ဆံုျဖစ္ၾကရင္ Brazil ဝိုင္ပုလင္းေလးကိုဖြင့္ေတာ့မွပဲ ပထမဆံုးအသံုးျပဳဖုိ႕ေမ်ွာ္လင့္ထားပါတယ္ဗ်ာ ဆရာညီတစ္ေယာက္ေနာက္တစ္ေခါက္လာရင္ အဟဲ ဝိုင္ပုလင္းေလးမ်ားပါလာရင္ေပါ့ဆိုတဲ့ ဝိုင္ျမဴသံေပးတာလို႕ေတာ့မထင္ေစခ်င္ပါဘူးဗ်ာ.။ဓါးဆိုတာက်ေနာ့္အတြက္ေနာက္တစ္ခါျပန္ဆံုႏိုင္မဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုအျဖစ္က်ေနာ့စိတ္မွာစဲြနစ္စြာစိုက္ဝင္ေနပါျပီ.။အီေကြတာေလတျဖဴးျဖဴးမွာ ဝိုင္ေလးနဲ႕ျမဴးလိုက္ရေအာင္ဆရာညီေရ..သေဘာတူတယ္ဟုတ္ ရဲေဘာ္ကိုညိမ္း.. :)))

Aunty Tint said...

ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္ ေမာင္ညိမ္းႏိုင္ေရ ေမြးေန႕ေပါင္း ၃၀ေက်ာ္သြားတဲ့တိုင္ အစ္မျဖစ္သူရဲ႕လက္ေဆာင္ေလး
စာၾကည့္စာပြဲအံဆြဲထဲမွာ သူ႕ဘူးေလးႏွင့္အတူ ရွိေနဆဲဆိုလို႔ လက္ေဆာင္ပစၥည္းကို တန္ဘိုးထားတတ္တဲ့ စိတ္ေလးကို ခ်ီးက်ဴးပါတယ္။ စကားမစပ္ လာမဲ့ေမြးေန႔ ဘယ္ေတာ့လဲ? တီတင့္လည္း ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ဓါးေလးတစ္ေခ်ာင္း ေပးခ်င္လို႔ :)
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

ေမာင္သီဟ said...

ၾဆာညိမ္းကုိ အေလာင္းမင္းတရားႀကီးကိုင္စြဲတဲ႔ ေနာင္ပိုေအာင္ရြာထြက္ဓားလက္ေဆာင္မွာထားေပးမယ္ ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ဆက္သြယ္ဗ်ဳိ ႔အဲဒီရြာကဓားေတြေတာ့ေကာင္းတယ္ဗ်ာ့ ရွမ္းရြာႀကီးေပါ့ ေနာင္ပိုေအာင္ဓားမွာထားလုိက္မယ္


ခင္တဲ႔

ေမာင္ဘႀကိဳင္

San San Htun said...

ေကာင္းလိုက္တယ့္ အက္ဆက္ေလး..ဓားေတြဆုိတာ သံေယာဇဥ္ၿဖတ္ေတာက္ဖို ့မဟုတ္ဘဲ စူးနက္ေစတယ့္အရာ..အဲ..ခုထိ ဓားလက္ေဆာင္ မရဖူးေသးဘူးဗ်..အႏွီလက္ေဆာင္ရတယ့္ဓားေလးကို ဓာတ္ပံုရိုက္ၿပီး ပို ့စ္မွာ တင္ပါလား..တို ့မ်ား ၿမင္ဖူးရေအာင္..း)

သဒၶါလိႈင္း said...

ေပးတဲ့သူရဲ႕ ေမတၱာနဲ႔ထပ္တူ ဓါးေလးကလည္း ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ အမွတ္တရ ေတြနဲ႔ အတူ ႏွလံုးအိမ္မွာ စူးနစ္ဝင္ေရာက္ခဲ့တာေပ့ါ..ေလ။
ခ်မ္းေျမ႕ပါေစ..
ခင္မင္လ်က္
သဒၶါ

သဒၶါလိႈင္း said...

ေပးတဲ့သူရဲ႕ ေမတၱာနဲ႔ထပ္တူ ဓါးေလးကလည္း ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ အမွတ္တရ ေတြနဲ႔ အတူ ႏွလံုးအိမ္မွာ စူးနစ္ဝင္ေရာက္ခဲ့တာေပ့ါ..ေလ။
ခ်မ္းေျမ႕ပါေစ..
ခင္မင္လ်က္
သဒၶါ

Cameron said...

ကိုယ့္တစ္သက္မွာေတာ့ လက္ေဆာင္ဓါး တခါမွမရဖူးဘူး... ။ ထူးေတာ့တူးဆန္းသားေနာ္ ဘ၀တေလွ်ာက္္မွာ ဓါးကို ေလးၾကိမ္ထိ လက္ေဆာင္ရဖူးတယ္ဆိုတာ...။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဓါးကိုအေၾကာင္းျပဳျပီး အက္ေဆးေလးတစ္ပုဒ္ကို လွလွပပေရးသြားတာေလး အရမ္းသေဘာက်တယ္..။

Maung Myo said...

အဲ့လိုမွန္းသိ သူျပန္တုန္းက ဓားမ တစ္ေခ်ာင္း လက္ေဆာင္ေပးလိုက္ပါတယ္ကြယ္ း))

သူႀကီးမင္း said...

ကေမာင္ေလး။
လက္အေတာ္ေဆာ့တတ္ပုံေပၚတယ္။ ဓားမ်ား ဆုိလားလုိ႔ လုိက္လာပါတယ္။ မူလဟာႀကီးေပဘဲ။ း)

Anonymous said...

တမီးလဲ တူတူပဲ
အေျပးလာလိုက္ရတာ
:)
thuthu

မိုးဇက္ said...

ဓါး
သံေယာဇဥ္ေတြကို ျဖတ္ေတာက္ျပစ္ဖို႕ ဓါး
မာန္မာနေတြကို ျဖတ္ေတာက္ျပစ္ဖို႕ ဓါး
လိုရာခရီးအတြက္ လမ္းေဖာက္ခုတ္ထြင္ ရွင္းလင္းျပစ္မဲ့ ဓါး
ေမာဟေတြကို အမွ်င္းမွ်င္းျဖင္ျပစ္မဲ့ ဓါး
စိတ္ရဲ႕ အပိုစာဒါးေတြကို သုတ္သင္ျပစ္မဲ့ ဓါး
ဓါး ေပါင္းမ်ားစြာထဲက ဓါးဟာ
ဓါးလိုပဲ က်င့္ၾကံေနတဲ့ဓါး
နဂါးႏိုင္ဓါး

ဟီး

San San Htun said...

သာမီးလည္း တူတူပဲ..ဓားမ်ား အပိုင္း ၂ ဆက္ရန္ ရိွေသးသလားဆိုၿပီး ေၿပးလာတာ..း)

မိုးသက္ said...

အူးအိကု အေမကလည္း ဓါးလက္ေဆာင္ေပးရတယ္လို႔..
ကၽြန္ေတာ့္အေမဆို လက္ထဲဓါးေတြ႕ရင္ကို ဆူေနပီ..
ဓါးေတာင္ မကိုင္ခိုင္းဘူး :(

ဟန္ၾကည္ said...

ဖတ္ၿပီးတာၾကာၿပီ အလုပ္ပိေနလို႔ အခုမွပဲ ျပန္လာၿပီး ကြန္မန္႔ေပးျဖစ္ေတာ့တယ္...

အက္ေဆးေလးေရးထားတာ စိတ္ကူးေကာင္းပါေပ့ ကၿငိမ္းႏိုင္ေရ...ေခါင္းစဥ္ကို အမွတ္မထင္ျမင္တုန္းကေတာ့ စဥ္းစားမိတယ္ ဘာမ်ားျဖတ္မလို႔ပါလိမ့္လို႔ း)

ေသခ်ာဖတ္ေတာ့မွ ျဖတ္တဲ့ဓားမဟုတ္ဘဲ ဆက္မယ့္ဓားျဖစ္ေနေတာ့တာကိုး...ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေတြေတာ့ အထိုက္အေလ်ာက္ရဖူးပါရဲ႕...ဓားေတာ့ တစ္ခါမွ မရဖူးေပါင္ဗ်ာ...ေျပာရရင္ အိမ္မွာေတာင္မွ သားလွီးဓားေလာက္ပဲ ရွိတာကလား...ေမေမကေတာ့ လက္နက္တစ္ခုခုေဆာင္ထားရင္ လူက ေသြးႁကြတတ္တာမို႔ မေဆာင္နဲ႔လို႔ မွာတာပါပဲ...

ဓားအစစ္သာ မကိုင္ဖူးတာ...ခပ္ငယ္ငယ္ကေတာ့ ေဘာစကိုင္းသားကို ကိုယ့္ဘာသာ ခုတ္လွီးၿပီး လုပ္ထားတဲ့ ဓားေတြကေတာ့ အပံုႀကီးဗ်ား း)

AH said...

အေတြးေလးကို အရမ္း သေဘာက်သဗ်ာ.... စာေလးကလည္း ဖတ္လို႕ ေကာင္းသဗ်ာ.... ကညိမ္းေျပာသလို ေျပာရရင္ စဘိုင္ပဲ... စဘုိင္ပဲ... :P

ေႏြေတးရွင္ (မင္းဧရာ) said...

အေၾကာင္းတကာ့ အေၾကာင္းမ်ားစြာေၾကာင့္
မမန္႔ႏိုင္ခဲ့ဘူး...ဟိုေန႕ကတည္းက ဖတ္တယ္
အခုထပ္ဖတ္တယ္ ပိုစ့္တစ္ပုဒ္လံုးကို
ေအာက္ဆံုး စာေၾကာင္းက သိမ္းက်ံဳးျပီး ေထာက္ထားတာ တသသနဲ႕ ရင္တြင္းမွာ က်န္ခဲ့ေစတယ္ဗ်ာ။

chocothazin said...

စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတဲ့ အက္ေဆးေလးပါ အစ္ကိုညိမ္းႏိုင္ေရ။ စာေတြလာဖတ္သြားပါတယ္။

ျမေသြးနီ said...

ဓားလက္ေဆာင္ေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းဆီကေန ျဖန္႔ထြက္လာတဲ့ အေတြးစ၊ အဲ့ဒီကေန အမွတ္တရလက္ေဆာင္ေလးအေပၚ ဆက္စပ္ ေရးဖြဲ႕သြားတာ၊ နွစ္သက္စရာ အက္ေဆးေလးပါ။၊

quintojacquet said...

Casino Nights - Biloxi, MS - JTGHub
View the casino's gaming floor, poker rooms, 순천 출장마사지 restaurants, 태백 출장안마 events, entertainment, 보령 출장안마 dining, shopping, 안성 출장마사지 & more at JTGHub. 시흥 출장안마