Monday, September 20, 2010

ရင္ခြင္ထက္မွာ အျပိုင္းအရိုင္းဖူးပြင့္လာတဲ့ ကၽြန္ေတာ္မစိုက္ပ်ိုးခဲ့တဲ့ ပ်ားရည္တစ္စက္

တစ္ခ်ိန္မွာ ဒီလိုျကံုေတြ့ရလိမ့္မယ္လို့ ဘယ္လိုမွ၊ဘယ္တုန္းကမွ ထင္မွတ္မထားမိခဲ့ပါဘူး...။

ေသြးပူေနခ်ိန္မို့ ထင္ပါရဲ့.....ေနာင္ ေသြးေအးသြားရင္ အရင္လိုျပန္လည္တည္ျငိမ္သြားမွာပါ...လို့ဘာသာစိတ္ေျဖ
ယူေပမယ့္...၊ဒါဟာ ေသြးပူတုန္းျဖစ္တာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုလည္း တစ္ျပိုင္တည္းမွာ သိေနခဲ့ျပီးသားပါ..။

ဘယ္တုန္းကမွ မိမိကိုယ္ကို တည္ျငမ္၊ရင့္က်က္ျပီးသူလို့ မထင္ခဲ့သည့္တိုင္ေအာင္ ဒီအရြယ္မွာ ဒီလို
စိတ္လွုပ္ရွားမွုမ်ိုးကို ခံစားမိလိမ့္မယ္လို့လဲ ထင္မထားတာအမွန္ပါ..။

သေဘာထားေတြ ေျပာင္းလဲခဲ့ျပီလို့ ထင္မွတ္မိကာမွ...တကယ့္တကယ္မွာဘာမွမေျပာင္းလဲတာလား...။သံသရာ
တစ္ပတ္လည္လို့ ထပ္ျပီး တေက်ာ့ျပန္ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တာေလလား....မခြဲျခားတတ္ေတာ့ပါဘူး...။

ဒါဟာ စိတ္ရူးထမွုသက္သက္ပဲျဖစ္ပါေစ၊စိတ္ရူးထမွု တစ္ခုပဲျဖစ္လိုက္ပါေတာ့လို့ပဲ ဘာသာတိုးတိုးေရရြတ္မိပါ
တယ္..။(မဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုလည္း သိေနပါရဲ့...။)

ဒါဟာဘာပါလည္း...။ဘာဆိုတာကို မခြဲျခားတတ္ပါဘူး...။ေသခ်ာတာက ရမက္တစ္ခု၊တပ္မက္မွုတစ္ခု မဟုတ္
တာေတာ့ေသခ်ာေနတယ္...။ဘယ္လိုမွ ဒီစိတ္ေမြးလို့မရခဲ့ဘူးဆိုတာ ဘာသာအသိဆံုးပါ...။

ျဖူျဖူစင္စင္ပါလို့မေျပာႏိုင္ေတာင္၊ ပန္းေရာင္ေျပေျပေလးလို ့ေသခ်ာေပါက္ေျပာရဲပါတယ္...။

ဘာမွမလိုခ်င္ခဲ့ပါဘူး၊တကယ္လို့လိုခ်င္ခဲ့တယ္ဆိုရင္လည္း အဲဒါဟာ “ နားလည္မွု နဲ့ ယံုျကည္မွု တစ္ခု ”ပါလု့ိ
ေျပာခဲ့မိတယ္...။ဒါဆိုဘာေျကာင့္ ဒီလိုျဖစ္ခဲ့ရတာလည္း....။ဒီႏွစ္ခ်က္လံုးကို ကိုယ္ရခဲ့တယ္လို့ ခံစားခဲ့မိျပီပဲေလ။
ဘာကို ကိုယ္လိုခ်င္ခဲ့တာလည္း...။ဘာသာမသိတဲ့ အေမးတစ္ခုပါ..။

ခ်စ္ေသာသူအေပၚ၌ မ်က္ဆိသည္ ေရာင့္ရဲ့ျခင္းမရွိတဲ့ အျဖစ္သက္သက္ေလလား...။

ဘာေျကာင့္မ်ား တနဂၤေနြေန့က ေဟာင္ကမ္း ကိုသြားမိပါလိမ့္...။ဘယ္လိုမ်ိုးေတြ့ျကံုရမယ္ဆိုတာကို ဘာသာ
သိသိျကီးနဲ့ ဘာလို့သြားခဲ့မိတာလဲ....။

အသြားခရီးမွာ ေျခလွမ္းေတြက ေပါ့ပါးသေလာက္၊ အျပန္ခရီးမွာျဖင့္ ေႏွးေကြး၊ေလးလံလြန္းေနခဲ့ပါတယ္...။

လူဆိုတာ ကိုယ္စိုက္ပ်ိုးတဲ့ သီးႏွံကိုပဲ ကိုယ္ရိတ္သိမ္းရတာပါပဲေလ....။
ခက္တာက ကိုယ္ စိုက္ပ်ိုးခဲ့တာ ဘာပင္မွန္း ကိုယ္မသိခဲ့တာပါပဲ....။
ကိုယ္ဘာလုပ္ရမလဲ.....မျကီးရင့္ခင္၊သီးပြင့္တို့ မေဝဆာခင္ ကိုယ္ ခုတ္ပစ္လိုက္ရမလား...။
စိတ္ရဲ့ေစရာ ေနာက္ကိုပဲ လိုက္ရမလား....။ခ်ုပ္တီးဖို့ကလည္း ခက္ရခ်ည္ရဲ့...။

မျဖစ္ႏိုင္မွန္းလည္း သိပါတယ္...။
မျဖစ္သင့္မွန္းလည္း သိပါတယ္...။
တံတိုင္းေတြျခားေနခဲ့တယ္ ဆိုတာလည္း သိေနပါတယ္...။
အားလံုးရဲ့ အမုန္းေတြ၊အျပစ္တင္မွုေတြ ကိုပဲရႏိုင္မယ္ဆိုတာလည္း ေမွ်ာ္လင့္ျပီးသားရယ္ပါ...။
မဆိုင္သူေတြကို ထိခိုက္နာက်င္ေစမယ္ ဆိုတာကိုလည္း သိႏွင့္ျပီးသားပါ...။
ကိုယ္တိုင္လည္း ဘယ္ေလာက္နာက်င္ရမယ္ဆိုတာ သိျပီးသားရယ္ပါ...။

ဓါးသြားေပၚက ပ်ားရည္စက္ကိုမွ ကိုယ္ကလ်က္ခ်င္သူေလပဲလား....။

Honey......!

ရွိပါေစေတာ့ေလ...၊ရွိပါေစေတာ့....။

ဘာသာ လူမိုက္ အျဖစ္စာရင္သြင္း...၊ကိုယ့္ေသတြင္း ကိုယ္တူးပါရေစေတာ့...။

ရွိပါေစေတာ့ေလ....၊ရွိပါေစ...။

အလြမ္းနဲ့ သတိရျခင္းေတြ ေပါင္းစပ္ထားတဲ့ ဝိုင္တစ္ခြက္ကိုေသာက္မိတိုင္း.. ကိုယ္...ျမို့ေတာ္ရဲ့စားေသာက္ဆိုင္
ေလးမွာ ရွိေနမွာပါ...။ဒါေလးဟာ ကိုယ္တို့ႏွစ္ေယာက္ျကားက ဆက္သြယ္မွုပါးပါးေလးတစ္ခု ပဲေလ...။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သတိမရပါနဲ့ေနာ္....။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေဟာဒီက ေသအံမူးမူးလူတစ္ေယာက္ကို ရက္ရက္စက္စက္
ပစ္ထားခဲ့ပါ...။ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ မရွိတဲ့ ကမာၻထဲမွာ အသေခ်ၤယကပ္ ပတ္လံုး ေမွာင္မိုက္ခြင့္ ေပးလိုက္ပါေတာ့....။

အရာရာ အတြက္ ေက်းေက်းပါ....ဟန္နီ...!

13 comments:

အျဖဴေရာင္နတ္သမီး said...

အဆင္ေၿပပါေစ...

Anonymous said...

ဘာပင္မွန္း မသိဘဲစိုက္တာေတာ႔ မိုက္တာေပါ႔ ေမာင္ေလးရယ္
ေနာက္ၿပီး ေက်းေက်း ဆိုတာ ေကးေကး အမလားဟင္

စတာ ေမာင္ေလးေရ ေပ်ာ္ေစဘို႕
ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး

ညိမ္းႏိုင္ said...

မနတ္သမီးေရ...အဆင္မေျပပါေစနဲ့လို့ဆုေတာင္းေပးရမွာ ခင္ဗ်...။
မေရြစင္.....လူမိုက္စာရင္းသြင္းျပီးသားပါဆို...။ေက်းေက်း က ေကးေကး အမ
ဟုတ္ဘူးခင္ဗ်..ေဆြးေဆြး ရဲ့ ညီမ...။

ေမပယ္လ္ said...

လက္တေလာ ကုိယ့္ခံစားခ်က္ အျဖစ္အပ်က္နဲ႔ တထပ္တည္းက်ေနတယ္
ကုိယ့္အစား ၀င္ေျပာေပးေနသလား ေအာက္ေမ့ရ..
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီပုိ႔စ္ေလး ဖတ္ရတာ ေ၀ဒနာတစ္၀က္သက္သာသြားတယ္

ညိမ္းႏိုင္ said...

အာာာာ တကယ္လားဗ်...။ရင္ဘတ္ခ်င္းထပ္တူက်တယ္ေပါ့...။
လာဗ်ာ...ဘီဘီ သြားခ်ျကရေအာင္..။

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ကဲကဲ ကိုေမာင္ေလးေရ
ခံစားစရာရွိရင္လဲ ခံစားပစ္လိုက္
အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ႕လဲ အားလံုးဟာ ျပီးဆံုးသြားမွာပါ
မေမ႕ႏိုင္ခင္ေတာ႕ ခံစားရဦးမွာေပါ႕။

blackroze said...

အစစအဆင္ေျပပါေစေနာ္..

Anonymous said...

နားလည္မွုနဲ့ ယုံျကည္မွု၇ျပီးျပီဆို ဘာလိုေသးလို့လဲ
ဘာကို အလိုမက်ေနတာလဲဟင္
ေဟာင္ကန္းမွာ ဘာေတြ့ခဲ့လို့လဲ
ပို့စ္ထဲမွာ မပါလို့ေမးတာပါ
ေျပာမ၇ဘူးဆိုလဲ မေမးေတာ့ပါဘူး
ခင္မင္လ်ွက္
ေငြလမင္း

ညိမ္းႏိုင္ said...

ဟူတ္တယ္ ညီ ဘာလိုေသးလဲ..၊ဘာကိုလိုခ်င္တာလဲ...။ကိုယ္ကိုယ္တိုင္တကယ္
နားမလည္ႏိုင္တဲ့ ဘာသာ ျပန္ေမးမိတဲ့ ေမးခြန္းေတြပါ...။ေဟာင္ကမ္းမွာ ဘာမွ
မေတြ့ခဲ့ပါဘူး...။ဟင္....လို့ မေရရြတ္လိုက္နဲ့ေနာ္....။ေတြ့ခ်င္လို့သြားတာ ေတြ့
ခြင့္မရခဲ့ဘူးေလ...။ဖံုးျပန္မေျဖဘူး၊မတ္ေဆ့ ျပန္မပို့ဘူး၊ကဲ...သြားရသူမေမာေပ
ဘူးလား...။ကိုယ္ေျပာခဲ့ပါတယ္...တခ်က္ေလာက္ေတြ့ရံုသက္သက္ပါလို့...။
အေဝးျကီးကေတြ့ရရင္လည္း ေက်နပ္ပါတယ္လို့...။အင္းးးးဒါေပမယ့္...။

အင္ၾကင္းသန္႕ said...

ေၾသာ္....သူလည္း အသည္းကြဲေနသူတစ္ေယာက္ပါပဲလား....

Unknown said...

လူတိုင္းထင္ေနတာက ပုိစားေလ ပိုဝေလ
တကယ္အမွန္က ဝမယ္လို႔ေတြးေလ ဝေလးပါဘဲ

Unknown said...

လူတိုင္းထင္ေနတာက ပုိစားေလ ပိုဝေလ
တကယ္အမွန္က ဝမယ္လို႔ေတြးေလ ဝေလးပါဘဲ

Unknown said...

လူတိုင္းထင္ေနတာက ပုိစားေလ ပိုဝေလ
တကယ္အမွန္က ဝမယ္လို႔ေတြးေလ ဝေလးပါဘဲ