“အမည္သညာ....ဘာအေရးပါလိမ့္.....၊ႏွင္းဆီကို ဘယ္အမည္ေပး....ေမြွးမပ်က္ပါ.....” တဲ့.......။ရွိတ္စပီးယား
လား၊ဘယ္သူလဲမသိ...၊ေရးခဲ့တာေလး ဖတ္ဖူးခဲ့ပါတယ္....။ဟုတ္ပါတယ္...။အမည္သညာကား ဘာအေရးလဲပါ
ပါသလဲ...။စိတ္၊ေစတသိတ္၊ရုပ္၊နိဗၺာန္ ကလြဲလို့က်န္တာေတြအကုန္လံုးက ပညတ္ေတြပဲမဟုတ္ပါလားခင္ဗ်...။
သို့ေပမယ့္ ဘယ္သူပဲ၊ဘယ္ဝါပဲရယ္လို့ ေခၚရလြယ္ေအာင္ အမည္ပညတ္ေတာ့ရွိရေပတာေပါ့ဗ်ာ...ေနာ့...။
ဆိုေတာ့ လူရယ္လို့ျဖစ္လာရင္ အမည္သညာေခၚစရာေတာ့ ရွိေပေတာ့မေပါ့...။တခ်ို့က်ေတာ့ ခပ္ဆန္းဆန္း၊
တခ်ို့က်ေတာ့ခပ္ရိုးရိုး၊တခ်ို့၊တခ်ို့မ်ားေတာ့ တစ္လံုးတည္း၊တခ်ို့က်ေတာ့လည္း ရွည္လ်ားေထြျပားေပသကိုး။
အဲ့အမည္ကအေရးျကီးသလားဆိုေတာ့အေရးျကီးတယ္ေတာ့မဟုတ္ေပဘူး...။ဒါေပမယ့္.....၊ဟုတ္ကဲ့...။ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့လည္း အမည္ပညတ္တို့က အေရးပါလာျပန္ေရာ...။ အဲ..စကားစပ္မိလို့ေျပာရဦးမယ္...၊
ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ့အေဖ့အမည္က ဦးေရြသန္းတဲ့....၊အဲဒီ ဦးေရြသန္းရဲ့ ညီကဦးေရြသီးတဲ့ဗ်...၊
သူ့မွာလည္းသမီးတစ္ေယာက္၊သားတစ္ေယာက္ရွိတယ္....၊ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းနဲ့ေမာင္ႏွမဝမ္းကြဲေတြေပါ့...၊
ကၽြန္ေတာ္နဲ့လည္းသူငယ္ခ်င္းေတြပါပဲ....၊သူတို့အေဖဦးေရြသီးကအင္မတန္မွေဒါသၾကီးသဗ်...၊လြန္ခဲ့တဲ့ေလးႏွစ္
ေလာက္ကရုပ္ျမင္သံျကားမွာဓာတ္ေျမျသဇာေျကာ္ျငာတစ္ခုရွိတယ္...အာမိုလားဘာလားေတာ့သိေတာ့ဘူး....။
ဘာတဲ့....သူတို့ေျကာ္ျငာတဲ့သီခ်င္းေလးက “...ေျမျကီးက ေရြသီးဖို့.....”တဲ့....၊
ဆိုေတာ့ လူငယ္ေတြက ညညဆို ဦးေရြသီးအိမ္ေရွ့ေရာက္ရင္ အဲ့သီခ်င္းကို အသံကုန္ဆိုျပီး ေျပးျကေတာ့တာပဲ။
အင္မတန္မွ ေဒါသျကီးတဲ့ ဦးေရြသီးကလည္း အိမ္ေရွ့ထြက္ျပီး ခုႏွစ္အိမ္ျကား၊ရွစ္အိမ္ျကား ကေလာ္တုတ္တာပဲ
ဗ်ိုး...၊ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ကေလးေတြနဲ့ ေတာ္ေတာ္ျကီးကိုဆိုးတဲ့ လူျကီးျကီးပဲဗ်ေနာ္...:)))။သူ့သားနဲ့သမီးကေတာ့
စိတ္လည္းညစ္၊ရွက္လည္းရွက္ေပါ့ေလ...၊ခက္တာက သူတို့လည္းဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘူးေလ...။သူ့အေဖနာမည္
ကိုက အဲ့သည္လိုမွည့္ထားေပတာကိုး...။တခ်ိန္ကေတာ့ ဘိုးဘြားမိဘေတြက ေရြေတြသီးေနတဲ့လူျဖစ္ပါေစေတာ့
ရယ္လို့ ပညတ္ျပီးေပးခဲ့တာပဲေလ...၊ခုေတာ့လည္း ကေလးေတြေနာက္စရာျကီးကိုျဖစ္လို့...။အဲ့ဒါေျကာင့္ေျပာ
တာ တခါတခါက်ေတာ့လည္း နာမည္က အေရးပါလာျပန္ေရာလို့....။
ေနာက္ျပီး ရွိေသးရဲ့...၊တခ်ို့၊တခ်ို့ေတြက...၊ဒီနာမည္ကေတာ့ျဖင့္ မိန္းမနာမည္ပဲ၊ေယာက်ၤားနာမည္ပဲ..၊
ဒီလိုအမည္ကိုေတာ့ျဖင့္ ဒီလိုစာလံုးေပါင္းရတာပဲ...၊အစရွိသျဖင့္ အမည္နာမေတြကို ခြဲၿခမ္းစိတ္ျဖာျကေလေရာ။
သူရို့ေတြရဲ့စိတ္၊ေစတနာ ဘယ္သို့ရွိသည္ေတာ့မသိ...၊အမည္ပိုင္ရွင္ေတြက ခံစားခ်က္ႏုနယ္တဲ့သူမ်ား ျဖစ္မ်ား
ျဖစ္ေနခဲ့ရင္ သူတို့ရဲ့ စိတ္ႏွလံုးကို ေနာက္က်ိ၊ရွုပ္ေထြးေစႏိုင္ေပတာေပါ့ဗ်ာ...။
အမည္နာမေတြအေျကာင္းစဥ္းစားရင္း ကိုယ့္နာမည္ေတြအေျကာင္း စိတ္ကေရာက္သြားေလရဲ့....။အဲ...စဥ္းစား
ျကည့္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မလဲ နာမည္ေတြအေတာ္မ်ားေပတာကိုးဗ်.....။(မွတ္ခ်က္။ ။ေမာင္မ်ိ္ုးေလာက္ေတာ့
မမ်ားဘူးဗ်....:))ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အမည္ေတြအေျကာင္းေျပာျကည့္ရေအာင္ဗ်ာ...၊(ေအာင္မေလး..ခုမွလိုရင္း
ေရာက္ေတာ့တယ္...၊ငါ့ႏွယ္........:))
ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္...ကေလးေလးဘဝတုန္းက ကၽြန္ေတာ္တို့မိသားစုက အိမ္ငွားေနရတာပါ...။အေဖ့အေဖ၊
ကၽြန္ေတာ့္ အဘိုး...ျပည္ျကီးတရုတ္ျကီးရဲ့မိတ္ေဆြ တရုတ္အဖိုးအဖြားလင္မယားရဲ့အိမ္အေပၚထပ္ကို
ငွားေနျကရတယ္တဲ့....၊
စကားစပ္လို့ေျပာရဦးမယ္....၊ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က အင္မတန္ဆိုးဆိုပဲ...၊(ျကီးေတာ့လည္းမလိမၼာပါဘူး...:))
အေမကိုလည္းအင္မတန္ခင္တယ္တဲ့...၊စိတ္ကလည္းျကီးေသး......၊ငိုမ်ားငိုလို့ကေတာ့ ဘယ္သူ့အခ်ီ၊အေခ်ာ့မွ
မခံဘူးတဲ့....၊အေမခ်ီမွ၊အေမေခ်ာ့မွရသတဲ့....။ကၽြန္ေတာ့္အေမခမ်ာမလည္း ရံုးအလုပ္ကတစ္ဘက္၊ေလးႏွစ္
သမီး၊ကၽြန္ေတာ့္အမကလည္းတစ္မ်ိုး၊ကၽြန္ေတာ္ကလည္းတစ္ဖံုဆိုေတာ့ သူ့မွာ ယားရင္ေတာင္ထံုးတို့ထားရတဲ့
ဘဝေပါ့ေလ...၊
မနက္မိုးလင္းတာနဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို့ေမာင္ႏွမေဝယ်ာဝိစၥေတြလုပ္၊ခ်က္ျပုတ္...၊ျပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ႏို့အဝတိုက္ျပီး
ပုခက္ထဲထည့္သိပ္ခဲ့ျပီး ရံုးေျပးရသတဲ့...၊၁၀နာရီေလာက္၊ကၽြန္ေတာ္ႏိုးေလာက္မယ့္အခ်ိန္ေလာက္ကို အိမ္ျပန္
ေျပးလာရတယ္....၊ကၽြန္ေတာ္ႏိုးလာလို့ အေမ့လက္မွမေရာက္ရင္ တတ္မတက္၊ခ်က္မတက္ ငိုေတာ့မွာကိုး...။
တစ္ခါတစ္ေလ.....အေမျပန္မေရာက္ခင္...ကၽြန္ေတာ္ ႏိုးလာလို့ကေတာ့ ကမာၻပ်က္မတတ္ ငိုေတာ့တာပဲတဲ့....။
အိမ္ရွင္တရုတ္အဖိုးအဖြားလင္မယားကလည္း ကေလးခ်စ္တတ္ေလေတာ့ သူတို့ခင္မ်ာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုခ်ီရွာ၊ေခ်ာ့
ရွာပါတယ္...၊သို့ေပမယ့္ အေမခင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္က မတိတ္ေရးခ် မတိတ္...၊မတိတ္တဲ့အျပင္ သူရို့လက္ထဲက
ေကာ့ေကာ့ျပီးထိုးခ်တယ္တဲ့ခင္ဗ်ာ.....၊
အဲ့လိုမ်ိုးျဖစ္ျပီဆိုရင္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္အစ္မ ေလးႏွစ္သမီးေလးက ရံုးကိုအေျပးကေလးလာျပီး အေမ့ကိုလာေခၚရ
သဗ်...။အဲ့ဒီအခ်ိန္က အေမတို့ရံုးနဲ့ ေနတဲ့အိမ္က ျခံစည္းရိုးပဲျခားတဲ့အျပင္ မလြယ္ေပါက္ေလးကလည္းရွိလို့
ေတာ္ေသးသေပါ့ေလ....။အဲဒီအိမ္ရွင္တရုတ္အဖိုးအဖြားလင္မယားက ကၽြန္ေတာ့္အေမတို့ကို ခင္လည္းခင္၊
သနားလည္းသနား...၊ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္းအင္မတန္မွခ်စ္ရွာသတဲ့...၊ငယ္ငယ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္က ျဖူျဖူဝဝ
တရုတ္ကေလးရုပ္နဲ့ခ်စ္စရာအင္မတန္ေကာင္းဆိုပဲ....။(ခုျကီးလာေတာ့ ေသာက္ညင္ကပ္စရာတယ္ေကာင္း
ဆိုလား.....:))
ဆိုေတာ့...အဲဒီ အဖိုးအဖြားလင္မယားက ကၽြန္ေတာ့္ကို တရုတ္လိုခ်စ္စႏိုးနဲ့ေခၚတာက “အေကာက္ေလး ”တဲ့...၊
အေကာက္ဆိုတာ ျမန္မာလိုဆိုရင္ ေခြးကေလးလို့အဓိပၸါယ္ရသတဲ့...။ဒါနဲ့ပဲ ကၽြန္ေတာ့္ေဆြမ်ိုးေတြကလည္း အဲဒီ
လိုလိုက္ေခၚရင္းနဲ့ ကၽြန္ေတာ့ငယ္မည္က အေကာက္ေလး...၊အေကာက္....၊ေကာက္ေကာက္..အစရွိသျဖင့္ တြင္
သြားပါေလေရာ.....။
ေနာက္နာမည္တစ္မ်ိုးကေတာ့ ေမာင္ေလး...တဲ့...။ဒီနာမည္ရဲ့ လက္သည္တရားခံကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့အမပါ။
ကၽြန္ေတာ္နဲ့ ကၽြန္ေတာ့အမက သံုးႏွစ္ေက်ာ္ကြာပါတယ္....။ငယ္တုန္းကေတာ့ အမက ကၽြန္ေတာ့္ကို အေကာက္
လို့မေခၚပဲ ေမာင္ေလးလို့ပဲေခၚပါတယ္....၊(ငယ္ငယ္က အမက ကၽြန္ေတာ့္ကိုအေတာ္ခ်စ္ရွာတာ...၊ျကီးလာေတာ့
ေသာက္ညင္ကပ္လိုက္တာမေျပာပါနဲ့ေတာ့တဲ့ေလ....ဟင့္...:)။သူငယ္ငယ္က...သူ့သူငယ္ခ်င္းမေလးေတြနဲ့
အိမ္မွာ ေစ်းေရာင္းတမ္းတို့၊ဆရာမလုပ္တမ္းတို့၊ဘာတို့ေဆာ့ရင္ ကၽြန္ေတာ္ကလည္းေတာက္ေတာက္ေတာက္
ေတာက္နဲ့ ဝင္ေဆာ့တာေပါ့...၊သူတို့ေစ်းေရာင္းရင္ ကၽြန္ေတာ္ကေစ်းဝယ္လုပ္ရသတဲ့၊သူတို့ဆရာမလုပ္ရင္
ကၽြန္ေတာ္က ေက်ာင္းသားေလးေပါ့...၊
ဆိုေတာ့ သူကကၽြန္ေတာ့္ကို ေမာင္ေလးလို့ေခၚေတာ့ သူ့သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ေမာင္ေလးလို့ လိုက္ေခၚ...၊
တစ္ခါ သူတို့ရဲ့ ညီ၊ညီမငယ္ေတြကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမာင္ေလး လို့ပဲေခၚ...၊အဲ့ဒီကတစ္ဆင့္ သူရို့အေဖ၊
အေမေတြကပါ ကၽြန္ေတာ့္အမကို “ဟဲ့ နင့္ေမာင္ေလးနာမည္ ဘယ္သူတုန္း ”ဆိုရင္ ေမာင္ေလး...ေလ...လို့သူ
ကေျဖလိုက္ေလေတာ့ လူျကီးေတြကပါ ေမာင္ေလးျဖစ္ကုန္ေရာ....။
ပံုစံတစ္ဆယ္ လို့ေခၚတဲ့ သန္းေခါင္စာရင္းထဲမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္နာမည္က ထြန္းထြန္းဝင္း...တဲ့....။သို့ေပမယ့္
အဲဒီနာမည္က သန္းေခါင္စာရင္းထဲမွာေတာင္အေပၚက ေဘာပင္နဲ့ျခစ္ထားလိုက္တာ စေပးျပီး တစ္လေလာက္
ကတည္းကပါပဲ...။ျဖစ္ပံုကဒီလိုဗ်....။ကၽြန္ေတာ္ လသားေလးမွာပဲ အေမကထြန္းထြန္းဝင္းလို့ အမည္သညာေပး
လိုက္ေရာ...။ေပးျပီးတာနဲ့ သန္းေခါင္စာရင္းမွာ ျဖည့္ထားရသေပါ့...၊ဒါမွ သမဆိုင္ကေပးတဲ့ အႏွီးတို့၊ႏို့မွုန့္တို့ ရ
မွာကိုး...။ေပးျပီးကာမွ တစ္လမ္းထဲက ကၽြန္ေတာ့္ထက္ လပိုင္းေလာက္ေစာေမြးတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္အမည္
က ထြန္းထြန္းဝင္း လို့ မွည့္ထားျပီးသားျဖစ္ေနမွန္းသိရေလေတာ့၊အေမက နာမည္တစ္မ်ိုးေျပာင္းျပန္ေရာခင္ဗ်။
ေနာက္တခါေျပာင္းတဲ့အမည္က ေတဇႏိုင္တဲ့.....။အေမက သူ့သားေလးကို ဗိုလ္ခ်ုပ္ေအာင္ဆန္းလို အာဇာနည္၊
သူရဲေကာင္းျကီး ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္ေစတနာနဲ့ ဒီနာမည္ေပးခဲ့တယ္တူပါရဲ့ဗ်ာ...။ခက္တာက သူ့သားေလးက
ဗိုလ္ခ်ုပ္နဲ့ နာမည္ေလးတစ္ခုပဲ ဆင္ဆင္တူရွာပါတယ္...:)။အဲ...အဲ့နာမည္လည္း ေလးတန္းအထိပဲ ခံရွာပါတယ္။
ေလးတန္းေအာင္လို့ ငါးတန္းကို အထက္တန္းေက်ာင္းျကီးမွာ ေျပာင္းထားရမယ္လည္းလုပ္ေရာ...၊ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့
ခ်စ္စြာေသာေမေမက သူ့သားေလး ပညာတတ္ျကီး ျဖစ္ေစဖို့အလိုငွာ သူယံုျကည္အားထားတဲ့ အတိုင္ပင္ခံမ်ား
နဲ့ တိုင္ပင္ပါေလေရာ...။
သူ့အတုိင္ပင္ခံမ်ားကေတာ့ တျခားသူေတြမဟုတ္ပါဘူး။တစ္ျမို့လံုးရွိ ရွိသမွ် ေဗဒင္၊နကၡက္၊အျကားအျမင္၊နတ္
ဆရာ၊နတ္ကေတာ္၊အို....အကုန္အကုန္ပါပဲ...။အေမက ဟိုတုန္းက အဲ့ဒါမ်ိုးေတြအင္မတန္ယံုျကည္တာကလား။
သူသြားေလရာတစ္ေကာက္ေကာက္လိုက္ရတာက ကၽြန္ေတာ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ျမို့လံုးရွိသမွ်
ေဗဒင္ဆရာ၊နတ္ဆရာမွန္သမွ် ဘယ္သူဘယ္နားေနတယ္ဆိုတာ ငယ္ငယ္ကတည္းကသိသဗ်...။သိသာသိ...၊
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ငယ္ကတည္းက အဲ့ဒါေတြကို မယံုေရးခ်မယံု...။ငါးသိုင္းမ်ား ဟင္းဟံုသြားထင္ပါ့....။
ဒါနဲ့ ေဗဒင္ျဆာတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ေတဇဆိုတဲ့နာမည္ကျဖင့္ စီးေနတဲ့အေျကာင္း နာမည္ေျပာင္းမွ
လူေကာင္းမွာျဖစ္တဲ့အေျကာင္း ေဟာလိုက္ပါေလေရာ...။ဆိုေတာ့ အေမလည္း သူ့အတုိင္ပင္ခံၾဆာေတြနဲ့
တိုင္ပင္ျပီးသကာလ ငါးတန္းေက်ာင္းအပ္ေတာ့ နာမည္အသစ္ေျပာင္းလိုက္ပါေရာ....။အဲဒီနာမည္ကေတာ့ခု
လက္ရွိ ပတ္စပို့နဲ့ မွတ္ပံုတင္ထဲကနာမည္ေပါ့ခင္ဗ်ာ...။သို့ေပမယ့္ အေျကာင္းအမ်ိုးမ်ိုးေျကာင့္ မူလတန္းကေန
ေက်ာင္းဆက္မတတ္ႏိုင္တဲ့၊အထက္တန္းေက်ာင္းခ်င္းမတူေတာ့တဲ့ မူလတန္းေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေဟာင္း
မ်ားက ယေနထက္တိုင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေတဇ လို့ပဲေခၚျကပါတယ္....။
ေနာက္နာမည္တစ္ခုက တရုတ္နာမည္ခင္ဗ်....။ဝမ္လံု တဲ့....။ဒီနာမည္ရပံုကဒီလို...။ဆယ္တန္းေအာင္ေတာ့
ထံုးစံအတိုင္း သင္တန္းေပါင္းစံုတတ္သေပါ့.....။အဂၤလိပ္စကားေျပာသင္တန္း....၊တရုတ္စကားေျပာသင္တန္း၊
ဘာသင္တန္း၊ညာသင္တန္း....၊အစရွိသျဖင့္ေပါ့ေလ...။တရုတ္စကားေျပာသင္တန္းကို ကၽြန္ေတာ္တို့ျမို့က
တရုတ္အဖိုးျကီးတစ္ေယာက္ဆီမွ သြားသင္ျဖစ္ပါတယ္....။ဆရာျကီးကို ကၽြန္ေတာ္တို့က သူ့ေမြးစားသမီးေတြ
ေခၚသလိုပဲ အဘ လို့ပဲေခၚပါတယ္...။
အဲ...အဘကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို့ကို တရုတ္နာမည္ေတြ ေပးထားျပီး အဲဒီတရုတ္နာမည္ေတြကိုပဲေခၚပါတယ္...။
ကၽြန္ေတာ္တို့ေက်ာင္းသားအခ်င္းခ်င္းကိုလည္း တတ္ႏိုင္သမွ် စာသင္ခန္းထဲမွာ တရုတ္လိုေျပာခိုင္းပါတယ္...။
စာစသင္တဲ့ေန့မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္တို့ကုိ တရုတ္နာမည္ေတြေပးတာပါ...။ကၽြန္ေတာ့္ကို နင့္အဖိုးရဲ့ မ်ိုးရိုးနာမည္က
ဘယ္သူလဲ..လို့ေမးပါတယ္...။ကၽြန္ေတာ့္အဖိုးက တရုတ္ဆိုတာသူသိထားတာကိုး....။အဖိုးရဲ့မ်ိုးရိုးနာမည္က
ဝမ္....ပါ။ကၽြန္ေတာ္က အဖိုးကို သိမွီလိုက္လို့ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး....။
ကၽြန္ေတာ့္အျကီးဆံုးဂ်ီးေတာ္ျကီးကေျပာျပလို့ပါ...။ဂ်ီးေတာ္ျကီးက သူ့အေဖ၊ကၽြန္ေတာ့္အဖိုးကိုေကာင္းစြာသိမွီ
လိုက္တဲ့အျပင္ တရုတ္ေက်ာင္းမွာ ၂တန္းလားမသိ သင္ခဲ့ဖူးတာကိုးခင္ဗ်....။ဒါနဲ့ပဲ ကၽြန္ေတာ့္နာမည္လည္း
ဝမ္လံုျဖစ္ေရာ....။၃လေလာက္တတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အဲဒီသင္တန္းမွာ ေက်ာင္းသား၁၀ေယာက္ေလာက္ရွိရာမွာ တစ္
ေယာက္နဲ့တစ္ေယာက္ နာမည္အရင္းေတြ သိျကဘူးခင္ဗ်....၊တရုတ္နာမည္ေတြပဲ ေခၚျကေတာ့ အဲ့တရုတ္နာ
မည္ေတြပဲသိျကပါတယ္....၊မွတ္မိေသးတယ္...၊ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နာမည္က လင္ဟြာ...တဲ့။ကၽြန္ေတာ္
တို့က လင္ဆာ လို့ ေနာက္ေျပာင္ေခၚျကတာေပါ့.....:)))။သူလည္း တရုတ္ေသြးပါေတာ့ သူတို့မ်ိုးက လင္မ်ိုးတဲ့...။
ဟြာ....ဆိုတာက ပန္းကေလးတဲ့။အင္း....သူ့ဟာနဲ့သူကေတာ့ ဟုတ္ေနတာပဲ...၊ကၽြန္ေတာ္တို့ေခၚမွ နာမည္ပ်က္
ရွာေတာ့တယ္.....:)))
သင္တန္းအတူတတ္ခဲ့ဖူးတဲ့သူေတြ လမ္းမွာေတြ့လို့ ႏွုတ္ဆက္ရင္...“ဟဲ့ ဝမ္လံု..နင္ဘာေတြလုပ္ေနလဲ.....”
“ ေဟ့...လင္ဟြာ....ဘယ္လဲ...” စသျဖင့္ တရုတ္နာမည္ပဲေခၚျကသိျကပါတယ္...။
ေနာက္နာမည္တစ္ခုကေတာ့ ဒီစလံုးကိုေရာက္မွရတဲ့နာမည္ပါ...။ဒီကိုစေရာက္ေရာက္ျခင္းေနမွာပဲ သူေဌးက
မင့္နာမည္က ေခၚရခက္တယ္....၊ငါတို့ မင္းကို အႏိုင္...လို့ေခၚမယ္ဆိုျပီး ကင္ပြန္းတတ္လိုက္ရာမွာ တစ္ရံုးလံုးက
ကၽြန္ေတာ့္ကို အႏိုင္ လို့ေခၚျကသဗ်...။အဲ...တခ်ို့က အႏိုင္းတဲ့....၊တခ်ို့က အနဲ...တဲ့....:)))။သူတို့တင္လားဆို
ေတာ့ မဟုတ္....၊ရံုးနီးနားခ်င္း ျမန္မာေတြကပါ ကၽြန္ေတာ့္ကို အႏိုင္လို့ပဲသိျကေခၚျကပါတယ္...၊အငယ္ေတြက
ေတာ့ ကိုအႏိုင္တဲ့.....။
ဆိုေတာ့....ကၽြန္ေတာ့္ကို အေကာက္လို့ေခၚတဲ့သူကေခၚ...၊ေတဇလို့ ေအာ္တဲ့သူကေအာ္....၊ဝမ္လံု လို့ႏွုတ္ဆက္
တဲ့သူက ႏွုတ္ဆက္....၊ဟဲ့ေမာင္ေလး...လို့ ေမးတဲ့သူကလည္းမရွား....၊လက္ရွိနာမည္ကို သံုးတဲ့သူကလည္းသံုး
ေပါ့ေလ...၊ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဘယ္နာမည္ေခၚေခၚ....ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခၚမွန္းသိေနေတာ့ ျပႆနာမရွိပါခင္ဗ်...။
အဲ...ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ တစ္ခါတစ္ခါသူတို့မွာမ်က္ေစ့လည္သြားရွာတာေပါ့ေလ...:)))
ဘေလာ့ေလးလုပ္ေတာ့ ေထြေထြထူးထူးနာမည္ေတြစဥ္းစားမေနေတာ့ပါဘူး....။ေမာင္ေလး လို့ပဲ သံုးလိုက္တာ
ပါပဲ....။အဲ...ခုေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ နာမည္ေျပာင္းလိုက္ျပီခင္ဗ်...။ဘာျဖစ္လို့လဲဆိုေတာ့ ေမာင္ေလး ဆိုတဲ့
နာမည္က နဲနဲေခၚရတာ ကို့ယို့ကားယားမ်ားႏိုင္သလားလို့ပါ....။ဒါနဲ့ပဲ နာရီဝက္ေလာက္ အသည္းအသန္ စဥ္းစား
ျပီးသကာလ နာမည္အသစ္တစ္ခု ကိုယ္ဘာသာ ေပးလိုက္ပါတယ္....၊အမည္သညာေခၚစရာကား ညိမ္းႏိုင္ အသက္တစ္သန္းႏွစ္သိန္းရွည္ေစသတည္း.......ရယ္......လို့....။(ဒီအမည္အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္မလဲ အတိုင္ပင္ခံ
ႏွစ္ေယာက္ရွိသဗ်...၊သူတို့ႏွစ္ေယာက္ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါေျကာင္း......:))))
(ဤပို့စ္ကား အမည္သစ္ ကင္ပြန္းတပ္ပို့စ္တည္း...၊အမည္ေျပာင္း၊ကင္ပြန္းတပ္ပြဲတြင္ ဘာေက်ြးရင္ေကာင္းမလဲ
စဥ္စားေသာ္...၊စိတ္ထဲဘာမွမေပၚတာႏွင့္ ဘာမွမေက်ြးေတာ့ဘူးလို့ ဆံုးျဖတ္လိုက္ရပါေျကာင္းးးး)))
15 comments:
((((ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က အင္မတန္ဆိုးဆိုပဲ...၊(ျကီးေတာ့လည္းမလိမၼာပါဘူး...:))
(ခုျကီးလာေတာ့ ေသာက္ညင္ကပ္စရာတယ္ေကာင္း
ဆိုလား.....:))
နာမည္ေျပာင္းမွလူေကာင္းမွာျဖစ္တဲ့.. ))) အဟီး နင္ေတာ္ေတာ္ ဆိုးပံုရတယ္ေနာ္ ညိဏ္းဏိဳင္.... :P ။
ဟီးဟီး မိုက္သဟ.. ကိုေမာင္ေလး (ခ) ကိုညိမ္းႏိုင္ (ခ) ကုိထြန္းထြန္း၀င္း (ခ) လင္ဆာ အဲ...၀မ္လံု (ခ) ေတဇႏိုင္ (ခ) အႏိုင္ (ခ) အနဲ (ခ) အေကာက္ေလး (ခ) ေခြးကေလး :) ဟူေသာ အမည္နာမမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ေလသူေရ... မဂၤလာကင္မြန္းတပ္ပြဲ ျဖစ္ပါေစကြယ္....... ဆာ၀ါဒီ....
ဟာ... အၿငိဳးၿငိဳးဘဲ။ ညိမ္းႏုိင္လုိ႔ ေခၚရမွာလား ကိုေမာင္ေလးရယ္။ ကုိကိုေမာင္ဆုိတ့ဲ က်ေနာ့္ကို အားနာပါဦးဗ်။ း))))
ထြန္း၀င္း ၀မ္လုံ၊ တစ္ဖုံ ေတဇ၊ ေခၚၾက အႏုိင္၊ အၿပိဳင္ ေမာင္ေလး၊ မရပ္ေသးဘဲ၊ ထပ္ေပးနာမည္၊ ေခၚေလသည္မွာ၊ မဒီ သဲစုိင္၊ ကုိညိမ္းႏုိင္တဲ့၊ ထုိင္ကာေရး၍ မွတ္ေစသတည္း။ း)))))
ခင္မင္လ်က္
ကုိကိုေမာင္(ပန္းရနံ႔)
ပထမ ကိုညိမ္းႏိုင္ဆိုတာ ေတြ႔လို႔ လိုက္ၾကည့္ေတာ့ ဒီဘေလာ့ဂ္ကို ေရာက္လာတယ္၊ ဟင္..ဒီဘေလာ့ဂ္ကုိ သိပါတယ္-လို႔၊ လူေတြ အမ်ားႀကီး ဝိုင္းေရးသလားေတာင္ ေတြးလိုက္မိေသး...၊ အဲဒီတုန္းက တရားဝင္ ကင္ပြန္းတပ္ မလုပ္ရေသးဘူးဆိုေတာ့..၊ ဒီနာမည္လည္း ေကာင္းတာပါပဲ..။
ေၾသာ္.. ကိုညိမ္းႏိုင္ဖစ္သြားရျပန္ျပီ... း)))).... ကိုေမာင္ေလးေရ.. ေရွ႕က သူဂ်ီးေျပာသလို ကိုကိုေမာင္ကို အားနာပါဦးတဲ့.. ဟဟဟဟ
ခင္မင္လ်က္
ေန၀ႆန္
ေမာင္ေလး ေရ
နံမည္ေတြ ေျပာင္းတာ မေကာင္းပါဘူး အေရးလည္း မၾကီးဘူးထင္ပါတယ္ အမကေတာ႔ အမ ေမာင္သံုးေယာက္လံုး ကို ေမာင္ေလး ဘဲ နာမ္စားသံုးေတာ႔ ေမာင္ေလး ကိုလည္း ေမာင္ေလး လို႕ဘဲ ေခၚခ်င္ပါတယ္
ခင္မင္တဲ႕
အမေရႊစင္
နာမည္ေတြအကုန္လံုးက သူဟာနဲ႕သူေကာင္းျပီး ဇာတ္လမ္းေလးေတြဖတ္ရတာကလဲ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းပါတယ္။
ညိမ္းနိုင္ဆိုလို႔ လိုက္ၾကည့္တာ ကိုေမာင္ေလးမွန္း သိျပီးပါဘီရွင္..။
ဟုတ္ကဲ့ ကိုညိမ္းနိင္..။
ဘယ္သူမ်ားလဲလို႕ နာမည္အဆန္းနဲ႕ ေပါ့ေလ...
အကိုေရ ေက်းဇူးပါေနာ္...
ေကာင္းေသာေန႕ေလးၿဖစ္ပါေစအကို။
အဲဒီနာမည္ေတြ႔ေတာ့ ဘေလာ့အသစ္ထင္မိေသးတယ္။
ဒီတခါေတာ့ အတည္ေပါ့..။
ဟုတ္ကဲ့ ..နာမည္ေပး ကင္ပြန္းတတ္ လာေငးသြားပါတယ္ဗ်ာ ..
ဟာ ေမာင္ေလးျငိမ္းနိုင္ ကို။ :D
မျငိမ္းရဲ ့ အနိုင္ေတာ့ ခံနဲ ့ေနာ္ ။
စတာေနာ္ ကိုျငိမ္းနိုင္
ဒီတခါ နံမည္ေျပာင္းတာ စီပႊားေရး၊ အိမ္ေထာင္ေရေတြ အစဥ္ေျပေအာင္လို ့လားမသိ?
မမ ကေတာ့ ေမာင္ေလး ကိုပဲ လြမ္းတယ္ ေမာင္ေလးရယ္ း)
အယ္..နာမည္ေျပာင္းတာ တခုခုေတာ့က်ြးရမွာေပါ့....အနည္းဆံုး ဘေလာ့မွာ (သူမ်ားေတြ ေက်ြးသလို) အင္တာနက္က ကိတ္မုန္႕ပံုေလးေတာ့ တင္ေပးသင့္ပါတယ္ ကိုေမာင္ေလးရယ္ ....မစားရမခ်င္း မူလအမည္ကို ဆက္ေခၚမည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း ^_^
ေမာင္ေလးတုန္းကေမာင္ေလးလို႔ေခၚရတာ ဘာမွမၿဖစ္ပါဘူးကြယ္... ညိမ္းႏိုင္ဆိုတာလဲ နာမည္ေကာင္းေလးပါဘဲ... ယေန႔မွစ၍ညိမ္းႏိုင္ေပါ႔...ဟုတ္လား...
ယေန့မွ စ ညိွုင္နိမ္း အဲ့ေလ ေမာင္ညိမ္းနိုင္ ၿဖစ္ေစ..
တို႔ေတြက ညိမ္းဆိုတဲ့ နာမည္ကို ခ်စ္တယ္ ၿငိမ္းဆိုရင္ ပိုခ်စ္တယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းလြန္းလို ့
တို ့ေမေမ နာမည္ကလည္း ၿငိ္မ္းတဲ့
တို႔ သမီးေလးနာမည္ ဆိုလည္း ၿငိမ္းတဲ့...
တို ့နာမည္ပဲ ပူ တဲ့ ဟဲဟဲ
ခင္မင္စြာ
ၾကည္ၾကည္
Post a Comment