Friday, December 16, 2011

ႀကံဳသလိုဟင္းခ်က္ျခင္းအႏုပညာ (သို႕) anyhow cooking

အကယ္၍ မိန္းမႏွင့္ေယာက်ၤား မည္သူ ဟင္းခ်က္ပိုေကာင္းသနည္း လွ်ပ္တစ္ျပက္ေျဖပါ (ငါးမွတ္) ဟုအစ္မ
ကြန္စတိုင္ ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့ပါက သင္ မည္သို႕ေသာအေျဖကိုေပးမည္နည္း....ရဲေဘာ္.....။ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါ
သည္။ ရဲေဘာ္၏အေျဖမွာ မိန္းမ ဟူ၍ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္။သို႕ေသာ္ကမာၻ႕အေတာ္ဆံုးစာဖိုမႈးမ်ားစာရင္းတြင္
ေယာက်ၤားမ်ားသာမင္းမူလ်က္ရွိသည္ကိုရဲေဘာ္သတိျပဳသင့္ေပသည္...။ထို႕ျပင္တစ္ပိုင္းတစ္စၾကည့္ဖူးေသာ
ကာရီးယိုးစီးရီးတစ္ခုတြင္စာဖိုမႈးျဖစ္သူမွာအေတာင္ႏွစ္ဆယ္ဝတ္မင္းေယာက်ၤားႀကီးျဖစ္သည္မဟုတ္ပါလား။

ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ထိုေမးခြန္းအတြက္အေျဖမွာ ေယာက်ၤားဟူ၍သာျဖစ္သည္။အဘယ္ေၾကာင့္နည္း...။
ကၽြန္ေတာ္တို႕မိသားစုတြင္ မီးဖိုေခ်ာင္၏တာဝန္ကိုရွစ္ဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္းယူထားသူမွာကၽြန္ေတာ့္ေဖေဖျဖစ္ေန
ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ဟုတ္သည္...။ေဖေဖသည္ဟင္းခ်က္အင္မတန္ေကာင္းသူျဖစ္သည္။သူသည္ဘယ္နံ
ေရာခါက မွ စားဖိုမႈသင္တန္းကိုလည္းတတ္ဖူးသူမဟုတ္ပါ။ဦးႀကီးပု၏ခ်က္နည္းျပဳတ္နည္း ၅၀၀ စာအုပ္ကို
လည္းေယာင္လို႕ပင္လွန္မၾကည့္ပါ...။သူလူပ်ဳိဘဝကလည္း မိဘကိုကူညီခ်က္ျပဳတ္ခဲ့ျခင္းလည္းမရွိဟုသိရ
သည္...။သို႕ေသာ္ ဟင္းတစ္ခါ ခ်က္ကာနီးတိုင္း ဦးႀကီးပု သို႕တစ္ျခားေသာဟင္းခ်က္နည္းစာအုပ္မ်ားကို
မ်က္မွန္ႀကီးတစ္ဝင္းဝင္းႏွင့္နည္းနာခံယူရေလ့ရွိေသာ ေမေမ့ထက္ပို၍ဟင္းခ်က္ေကာင္းေသာဟူလို....:)))

ဘဇာေၾကာင့္ဤသို႕ျဖစ္ရသနည္း...။ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါသည္...။ကၽြန္ေတာ္တို႕ေယာက်ၤားမ်ားတြင္ေမြးရာပါ
တတ္ေျမာက္ေသာ အတတ္ပညာမ်ားထဲတြင္ ဟင္းေကာင္းစြာခ်က္တတ္ျခင္းသည္လည္း တစ္ခုအပါအဝင္
ျဖစ္ေန၍ျဖစ္ပါလိမ့္မည္...။ဟိသစၥံ..ဤစကားမွန္၏...။ဥပမာအေနျဖင့္ ေဝးေဝးမၾကည့္ပါႏွင့္ ရဲေဘာ္...။
ကၽြန္ေတာ့္ကိုပဲ ၾကည့္ပါ...။ႏွစ္ေပါင္းသံုးဆယ္နီးပါးမွ် အေဖ၊အေမတို႔ခ်က္ေကၽြးသမွ် အသင့္လက္ေဆးစား
ခဲ့ေသာ ကၽြန္ေတာ္ကား....ရွင္ၾကားပူသို႕ေရာက္ေသာအခါ မျဖစ္မေန ကြကို ခ်က္စားရေတာ့သည္....။
ဆရာကားမရွိ...၊ခ်က္နည္းျပဳတ္နည္းစာအုပ္မ်ားလည္းမရွိ...။အတုယူစရာ အခန္းေဖာ္ကလည္း တရုတ္...။
သူခ်က္ေသာ ခ်ဳိရဲေပါ့ရႊတ္ဟင္းမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္မစားႏိုင္...။သည္ေတာ့ ကြကို အားကိုးရာ၏။ကိုယ္သာ
လွ်င္ ကိုယ့္မီးဖိုေခ်ာင္၏အရွင္သခင္ျဖစ္သည္မဟုတ္တံုေလာ ရဲေဘာ္....:)))

မျဖစ္ဘူးလားမေမးပါႏွင့္...။ျဖစ္ပါသည္...။ျဖစ္သည္မွ ဖ်စ္ ဖ်စ္ ဖ်စ္ ဖ်စ္ ေတာင္ျမည္ေနေသး၏...။ျမည္မွာ
ေပါ့...၊ဟင္းအိုးႀကီးပစ္ထား၍ အခန္းထဲဝင္ကာ ဖဘ တြင္ ေပါက္ကရေလးဆယ္မ်ား ေရးေနသည္ျဖစ္ရာ
ဟင္းအိုးမွေရခန္း၍ ဖ်စ္ဖ်စ္ျမည္ရံုမက တူးပါသြားသည္ကိုး....။သို႕ေသာ္ ဤသည္က ဆယ္ကာရံတစ္ခါမွ်
သာျဖစ္ေလသည္။က်န္ေသာအခါမ်ားက (ကိုယ့္အတြက္ေတာ့)အင္မတန္မွစားေကာင္းေသာ ဟင္းမ်ားျဖစ္
ေလသည္ပင္....။

ရွင္ၾကားပူေရာက္စက ၾကက္သားႏွင့္ဝက္သားေလာက္ကလြဲ၍ ေထြလီကာလီမ်ား သိပ္မခ်က္လွ၊ၾကာေသာ္
ညန္မာျပည္သားျဖစ္သည့္အားေလွ်ာ္စြာ ေတာင္ေတာင္အီအီေလးမ်ားစားခ်င္လာသည္..။ပန္နစူလာရွိ
ျမန္မာဆိုင္မ်ားကိုခ်ည္း အခါတိုင္းအားကိုး၍မျဖစ္သည့္ အားေလွ်ာ္စြာ ကြကို ခ်က္စားေတာ့သည္။
မြင္းဂါး *ခ်က္သည္။ႏို႕စိမ္းေခါက္ဆြဲခ်က္သည္။ေၾကးဆီ** တီးသည္။ေပါက္ေဖာ္တို႕ဘာသာျဖင့္ က်ဴးေဂ်ာင္
ဟုေခၚေသာဝက္ေျခေထာက္ဆြတ္လုပ္ေသာက္၏။ဝက္ပုန္း***၊ဝက္မွ်စ္၊ဝက္ကန္ဒီ (အဲ...ဝက္ခ်ဳိခ်ဥ္ေၾကာ္
ေျပာတာ....:))) အစရွိသည္တို႕ကား မိုင္နာေက့စ္ မ်ားျဖစ္ေလ၏။သို႕ဆိုေသာ္...ရဲေဘာ္၌ေမးခြန္းတစ္ခု
ေမးစရာရွိလာလိမ့္မည္..။မည္သို႕ခ်က္သနည္း...ဟူ၍ပင္..။ဤသို႔ပင္ခ်က္သည္ဟုေျပာရမည္ပင္...။

ဟုတ္ပါသည္...။အဆင္ေျပသလိုခ်က္လိုက္သည္သာျဖစ္၏။စားမေကာင္းဟူ၍ကား ကၽြန္ေတာ့္အဖို႕မရွိ..။
(တစ္ျခားလူေတာ့ အာမ မခံ....:))စားေကာင္းသည္ပင္...။ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာသည္မဟုတ္ပါေလာ၊
ဟင္းခ်က္နည္းဆိုသည္မွာ ေယာက်ၤားတို႕၏ေမြးရာပါအတတ္ပညာပါဟု....။သို႕ေသာ္....၊တစ္ေန႕ေသာ
အခါတြင္မေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ေဘာစိတစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းသို႕ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာ
ေသာအခါတြင္မေတာ့ နာမည္ပ်က္ကိန္းႏွင့္ႀကံဳရေလေတာ့သည္...။မွတ္မွတ္ရရ ထိုေန႔က အလုပ္လည္း
ပါးသည္ႏွင့္ ရံုးမွေစာေစာလစ္လာၿပီးလွ်င္ ယခင္ေန႕က ဝယ္ထားၿပီးျဖစ္ေသာ ၾကက္တစ္ေကာင္အား
မဆလာႏိုင္ႏိုင္ႏွင့္ ၾကက္သားမဆလာခ်က္ေလး ခ်က္ေနေသာအခိုက္တြင္ျဖစ္သည္။

အိမ္ေရွ႕မွ ေအာ္ေခၚသံၾကားသျဖင့္ တံခါးဖြင့္ၾကည့္ရာ မိန္႕မိန္႕ႀကီးရပ္ေနေသာ ေဘာစိအား ေတြ႕လိုက္ရ
ေသာ္  ဟိုက္....ငါေတာ့ရံုးေစာေစာလစ္လာတာ အေကာခံရၿပီဟုေတြးထင္မိလိုက္ေလသည္..။သို႕ေသာ္
သူေဌးကား ဘာမွမေျပာ...၊ဒီဘက္ရပ္ကြက္ထဲက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီလာရင္း မင္းတို႕ဆီလွည့္ဝင္
လာတာ....၊ဘာလုပ္ေနလဲ..၊တရုတ္ေတြေရာဘယ္သြားလဲ...ဘာညာႏွင့္ အလာပသလာပသာေျပာ၏။
ေျပာရေသာ္ ထိုအိမ္ခန္းမွာ သူေဌးကိုယ္တိုင္ရွာေပးထားေသာၿပီး တရုတ္၃ေယာက္ႏွင့္ကၽြန္ေတာ့္ကိုထား
ေပးထားေသာအခန္းျဖစ္သည္။ထို႕ေၾကာင့္ သူ ကၽြန္ေတာ္တို႕အိမ္ခန္းဆီသို႔ တန္းတန္းမတ္မတ္ေရာက္လာ
ျခင္းပင္..။

သို႕ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေဘာစိအား ဧည့္ဝတ္ျပဳကာ စကားေရာေဖာေရာလုပ္ရသည္ေပါ့...၊ထိုင္ပါဦး...၊
ခဏေနာ္...ဟင္းခ်က္ေနလို႕....ဘာညာ ႏွင့္ ေနာက္ေဖးမီးဖိုေခ်ာင္ထဲေျပး၍ မီးဖိုမီးသြားပိတ္သည္ရွိေသာ္
ကိုေရႊသူေဌးသည္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲအထိလိုက္လာၿပီး ဘာခ်က္ေနလဲဟု စပ္စုေလေတာ့သည္..။ၾကက္သား
ဟင္းနံရေသာ္...အံမယ္ၾကည့္ရတာေကာင္းမယ့္ပံုပဲ...၊မင့္က ခ်က္တတ္သားပဲဟ...၊ဘာလဲ...ျမန္မာျပည္
မွာတုန္းက မင္းမာမား ခ်က္နည္းအတိုင္းခ်က္တာလား..ဟူ၍စပ္စုျခင္းအမႈကိုျပဳေလေတာ့သည္။ကၽြန္ေတာ္
လည္း  မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ...၊အိမ္မွာတုန္းက အေမတို႕ခ်က္ေကၽြးသမွ်စားလိုက္တာပါပဲ...၊တစ္ခါမွေတာင္
ဝိုင္းကူမလုပ္ဖူးမိပါဘူး...၊ခုဒီေရာက္ေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာ အဆင္ေျပသလိုခ်က္စားလိုက္တာပါပဲ  ဟု
အမွန္အတိုင္းေျပာျပလိုက္ေသာ္ ေဘာစိသည္ ကၽြန္ေတာ့္အား  ဟင္...မင့္ဟာက anyhow cooking ေပါ့
ဟူ၍ မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္ေသာ ဟူလို....။

ထိုစကားသည္ ထိုေနရာတြင္ပင္ၿပီးသြားရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း မၿပီးေသး...၊ေနာက္တစ္ေန႕ေရာက္ေသာ္
ရံုးတြင္ စာေရးမေလးမ်ားကို ျပန္၍ေဖာက္သည္ခ်လိုက္ေသး၏။မေန႕က ငါ သူ႕ဆီသြားလည္တာ ဒီေကာင္
ဟင္းခ်က္ေနတာေတြ႕ခဲ့ရတယ္..၊anyhow cooking ပဲေဟ့...ဟူ၍ တစ္ေန႕လံုးေျပာမဆံုးေတာ့ေပ..။
စာေရးမေလးမ်ားကလည္း ကၽြန္ေတာ့အား ေတြ႕သည္ႏွင့္ ဟဲ့...အႏိုင္ နင္ ဒီေန႕ဘာခ်က္စားတုန္း...
anyhow cooking ပဲလား ဟူ၍ က်ီဆယ္ျခင္းအမႈကိုျပဳၾကေလေတာ့သတည္း....။

မွန္ေပသည္...။သူရို႕ေျပာသလို ႀကံဳသလို anyhow cooking လိုက္သည္သာျဖစ္ေသာ္လည္း စားေကာင္း
ဖို႔သည္သာ ပဓာန မဟုတ္ပါလား ရဲေဘာ္....။အဘယ္မွ် ႀကံဳသလိုခ်က္သနည္းဆိုေသာ္ တစ္ခါသား၌ ခ်ဥ္
ေပါင္ေၾကာ္ ေၾကာ္ေလ၏။ေၾကာ္ၿပီး၍ ဒယ္အိုးထဲမွ ပန္းကန္ထဲပင္ထည့္ၿပီးသြားၿပီျဖစ္သည္။အရည္ေသာက္
ေလးတစ္ခြက္ထပ္ခ်က္မည္ဟုႀကံၿပီး အေအးေသတၱာဖြင့္ၾကည့္ေတာ့မွ စိမ္းစားငပိ ေခၚ မွ်င္ငပိ ေခၚ ပုဇြန္
ငပိဘူးအားေတြ႕သည္ရွိမွ ငပိမထည့္လိုက္ရသည္ကို သတိရေတာ့သည္...။ဘာလုပ္သည္ထင္ပါသနည္း..။
ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္မ်ားအား ဒယ္အိုးထဲျပန္ထည့္၍ အႏွီး စိမ္းစားငပိအား ထပ္ေရာသမေမႊလိုက္ေသးေလ၏။:D

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ ကၽြန္ေတာ္ကား အေတာင္ႏွစ္ဆယ္ဝတ္ ဘုရားဆုပန္မင္းခေယာက်ၤားတို႔ ေမြးရာပါ
တတ္အပ္ေသာ ႀကံဳသလိုဟင္းခ်က္ျခင္းအႏုပညာကို ေကာင္းစြာတတ္သည္ႏွင့္အညီ အဆင္ေျပသလို
ေၾကာ္ေလွာ္ခ်က္ျပဳတ္၊ခူခပ္အျပတ္တုတ္ေလ့ရွိသည္ျဖစ္၏။ ရဲေဘာ္တို႕အားလည္း ႀကံဳလွ်င္ anyhow
cooking နည္းျဖင့္ ခ်က္ထားေသာဟင္းလ်ာမ်ားျဖင့္ ဧည့္ဝတ္ျပဳခ်င္ပါေသး၏။(မႀကံဳဖို႕ရာ ဆုေတာင္းၾကပါ
ကုန္ေလာ့ ရဲေဘာ္တို႕....:))။ယခုမူကား ခ်က္မိသမွ်ကို လက္ေဆာ့ထားေသာ ဒါ့ပုံမ်ားျဖင့္သာ ရဲေဘာ္တုိ႕
သြားရည္ေတာက္ေတာက္က်ေစရန္ ႏွိပ္ဆက္ကလူျခင္းအမႈကို ျပဳလိုက္ရပါေတာ့သည္....။အားလံုးေသာ
ရဲေဘာ္မ်ား ေပ်ာ္ရြင္ဖြယ္ ခရစ္စမတ္ႏွင့္ ဘိလပ္ႏွစ္သစ္ကူးအခါသမယကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစခင္ဗ်ား.....။





ဤသည္ကား ကၽြန္ေတာ္၏နာမည္ေက်ာ္ မြင္းဂါး ျဖစ္၏။ ဤပံုကို ဖဘတြင္တင္သည္ရွိေသာ္ ရွိရွိသမွ်ေသာ
ရဲေဘာ္အေပါင္း၏....ဟင္...ဘာႀကီးတုန္း.....၊ဟယ္...ပဲဟင္းအိုးႀကီးလား...၊ေအာင္မေလး..မြင္းဂါးစားခ်င္
စိတ္ေတာင္မရွိေတာ့ဘူး....ဟူ၍ ခ်ီးမြန္းေထာပနာေသာ ကြန္မန္႕ေပါင္းမ်ားစြာကို လက္ခံရရွိခဲ့ေလ၏ :P


ဤသည္မွာ ငပိထည့္ဖို႔ေမ့ေန၍ ႏွစ္ခါျပန္ေၾကာ္ရေသာ ခ်ဥ္ေပါင္ႏွစ္ျပန္ေၾကာ္ ျဖစ္ေခ်ေတာ့သည္တစ္မံု..:)


ၾကက္သားမဆလာခ်က္ျဖစ္ပါသည္...။ဆီေတာ့ နည္းနည္းမ်ားသြားသည္.....:D


ဒါကေတာ့ ၾကက္သားငရုတ္သီးေၾကာ္ျဖစ္သည္...။သိပ္မစပ္ပါ...၊ငရုတ္သီးႏွင့္ တစ္သက္တာ မေခၚစတမ္း
စာခ်ဳပ္ထားေသာေၾကာင့္ နဲနဲသာပါ၏။

ကြကို တီးတဲ့ ေၾကးဆီ....၊ဘီဘီဘူးကေတာ့ လူရွိန္ေအာင္ေထာင္ထားတာပါ....:P

(ဒီတစ္ခါေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ...၊တျခားဒါ့ပံုေတြေတာ့ ေနာင္ႀကံဳမွတင္ပါေတာ့မယ္...၊မ်ားမ်ားတင္လိုက္ရင္
စာဖတ္ေနသူအေပါင္း သြားရည္ေတာက္ေတာက္က်ကုန္တာနဲ႔ ကြန္ျပဴတာေတြ ပ်က္ကုန္မယ္စိုးလို႕....:)))

ခတ္ဆစ္အဖြင့္...
မြင္းဂါး = မုန္႕ဟင္းခါး
ေၾကးဆီ= ေၾကးအိုးဆီခ်က္
ဝက္ပုန္း=ဝက္သားႏွင့္ ပုန္းရည္ႀကီး

22 comments:

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့...ဗိုက္ဆာလယ္အကို....:):)

Thameesan said...

ခ်ဥ္ေပါင္ေက်ာ္.ကေလးစီးျဖစ္ပါသည္။

ေက်းဇူးပါအစ္ကို း)

ခင္မင္စြာျဖင့္

ကိုရင္ said...

ေပါက္ေဖာ္ၾကီးေရ
အံေတြၾသတာပ..
အပ္တာၾကီးက မြင္းဂါးတဲ့လား..ေရေႏြးၾကိဳၿပီး အရြက္ေတြ လွီးထဲ့ထားတာ ေၾကးဆီတဲ့လား
ေနာင္တစ္ၾကိမ္က်ရင္ ကြကိုခ်က္ ကြကို စားသံုးေတာ္မူ..
အနွီ ဒ့ပံုေတြေၾကာင့္ အတို႔ကၽြန္ စားခ်င္စိတ္ ေပ်ာက္လွ တယ္ပ..

ၿဖစ္နိုင္ခဲ့ရင္ ..ေနာင္တစ္ၾကိမ္ လာမတင္ပါနဲ႔ပ..:D

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ဒီတစ္ခါေတာ့ ကေမာင္ေလးကုိ အျပတ္အသတ္ ေထာက္ခံပါ၏။

စာဖုိမွဴးအလုပ္ကို ေယာက်္ားတုိ႔သာ အဓိက လုပ္ခဲ့သည္မွာ ယခုေခတ္မွသာ မဟုတ္။ ဟုိ လြန္ေလးၿပီးေသာ ကပ္ကမ္ဘာေပါင္းမ်ားစြာကထဲက စာဖုိမွဴးအလုပ္ကုိ ေယာက်္ားမ်ားကသာ လုပ္ခဲ့ၾကေလသည္။
ဘုရားအေလာင္းႏုစဥ္ အေလာင္းေတာ္ဘ၀တုန္းက လူသားစားေသာေၾကာင့္ ေပါရိသာဒဟု အမည္တြင္သည့္ ရွင္ဘုရင္ႀကီးကုိ ခ်က္ျပဳတ္လုပ္ေကၽြးခဲ့သည္မွာ ရသက အမည္ရွိ ေယာက္်ား စာဖုိမွဴးႀကီး ျဖစ္ခဲ့ေခ်သည္ တမုံ႔။

ထုိ႔ျပင္ ကုိရင့္ေက်ာင္းက ကပ္ပိယႀကီးသည္လည္း မိန္းမမဟုတ္ ေယာက်္ားရင့္မာႀကီးမ်ား ျဖစ္ေလသည္တကား။

ထုိ႔ျပင္တ၀...
စာဖုိမွဴးဟုသာ ရွိသည္ စားမမွဴးဟု မရွိသည္ကို ေထာက္ေသာအားျဖင့္ စာဖုိမွဴးမွန္ရင္ ေယာက္်ားတုိ႔သည္သာ အဓိက ျဖစ္ေခ်ေတာ့သည္ေလ။

သုိ႔ေသာ္ သုိ႔ေသာ္..
ကေမာင္ေလးရဲ့ ဟင္းအမယ္မယ္တုိ႔ကို ဗုိက္ဆာဆာနဲ႔ ထုိင္ၾကည့္မိသည့္ ဒုက္ခ မေသးမွန္း အခုမွပင္ သိေလေတာ့၏။

ထုိ႔ေၾကာင့္ အႀကံေပးလုိသည္မွာ...
လက္ရာလဲ မပ်က္ေစနဲ႔၊ ေနာင္လဲ မခ်က္ေတာ့နဲ႔ ဟူလုိ။ း)

N/A said...

ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္ဗ်ာ.. မခ်က္ပါနဲ႕ေတာ့.. ဟီးဟီး..
ဘီယာေလးကေတာ့ စားခ်င္စဖြယ္ပဲ..

San San Htun said...

ကိုညိမ္းကေတာ့ စန္းထြန္းထက္ သာတယ္ ထင္ပါ့...

မဒမ္ကိုး said...

အရမ္း အရမ္းကိုစိတ္နာဒယ္ ဒီစာျမင္ကိုျမင္ရင္ ဘာကိုေျပာသလဲဆိုဒါ သေဘာေပါက္ ပါ ကညိမ္း
လံုး၀တင္းဒယ္ ဟင္းးဟင္းးး

Crystal said...

ကရိကထမ်ားလွေသာ မီးဖိုေခ်ာင္အလုပ္မ်ားကို ေယာက်္ားဘသားမ်ားက တာဝန္ယူႏိုင္မည္ဆိုပါ အကၽြႏု္ပ္တို႔ မိန္းမသားမ်ားသည္ အလြန္တရာ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာရွိလွေပသည္။

ဘိလပ္ႏွစ္ကူးမွာ အေသာက္မမ်ားပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ပါေစရွင့္ :)

ေငြလမင္း said...

ကမၻာေက်ာ္ စားဖုိမူးဆုိတာ ေယာက်ား္ေတြမ်ားတာမဟုတ္လား ဗ်ာရယ္
anyhow cooking ဟငး္ပုံေလးမ်ားကို ေ၀ဖန္ေပးရေသာ္ မဆုိးပါဘူး စားခ်င္စရာေကာင္းပါတယ္ (မြင္းဂါးမွ လြဲေရြ႔)
ကိုကိုေငြလည္း သိပ္ခ်က္တတ္လွတယ္မဟုတ္ဘူး ေလ်ာက္ခ်က္ရင္း လုပ္တတ္သြားတာပါ..ဒါနဲ႔ ေနာက္ကိုခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ရင္ မွ်စ္၀ါ၀ါေလးေတြတစ္ေ၇ေလာက္ျပဳတ္ျပီး ခ်က္ရင္ စားေကာင္းတယ္ .ခ်ဥ္ေပါင္သီးသန္႔က စီးစီးနဲ႔ပိုခ်ဥ္သလားလို႔...

blackroze said...

ကြကို..ခ်က္ထားေသာဟင္းမ်ားကို
ေနာက္ခါဘယ္ေတာ့မွမတင္လိုက္ပါနဲ႕
ကညိမ္း..

ေတာင္းပန္ပါတယ္..ဖလိ ဖလိ...
ၾကက္ရိုးျပဳတ္ျပီး မတင္ပါနဲ႕..ေအာ္...ရယ္..

ခင္တဲ့ ပစ္ပစ္

Candy said...

ကန္ဒီ ၅မွတ္ ရတယ္ကြ.. ဟုတ္တယ္ ေယာက္်ားေလးေတြက ပိုဟင္းခ်က္ေကာင္းတာေတာ့ ေထာက္ခံတယ္.. သူတို႔က မခ်က္ရင္ လုံး၀ပဲ. ထိေတာင္ မထိဘူး.. ခ်က္ရင္ေတာ့ ေကာင္းၾကတာမ်ားတယ္ :D

ဘာ၀က္ကန္ဒီတုန္း... ကိုညိမ္းႏိုင္ၾကီးေနာ္.. ဟင္းဟင္း..

ဒီလိုဟင္းေတြနဲ႔ ခ်က္တတ္ေၾကာင္း ေၾကျငာထားသည့္အတြက္ ေနာက္တခါ ဟင္းခ်က္ၿပီးေကၽြးရင္ ၾကိဳရင္ျပင္ဆင္ထားပါ.. ဒါပဲ
ဒါ ျပစ္ဒဏ္.. (၀က္ကန္ဒီေခၚလို႔ ဟြန္း)

စံပယ္ခ်ိဳ said...

ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္နဲ႔ၾကက္သားဟင္းေလးကေတာ႔ေကာင္းမယ္႔ပုံေလးပါပဲ
တကယ္ကုိခ်က္တတ္တယ္ေပါ႔ မိန္းမယူရင္အဆင္ေျပျပီ
ယူလုိ႔ရျပီေနာ္

ဘုိျဖဴ said...

ဟင္းေတြေကာင္းမယ္႔ပုံေတြပါ ကြ်န္ေတာ္ကအဲဒီလုိမခ်က္တတ္ဘူး ၾကဳံသလုိေလးပဲ

Cameron said...

အားလားလား အေတာင္ႏွစ္ဆယ္၀တ္ေယာက္်ားရဲ႔ လက္စြမ္းေတြေပါ့ေလ.....။ ခ်ဥ္ေပါင္ႏွစ္ျပန္ေၾကာ္ေလးေတာ့ မျမင္လွသားပဲ...။ အရသာကေတာ့ ကြကိုယ္ပဲသိမွာ...။

ညီလင္းသစ္ said...

အားပါးပါး.. ကိုညိမ္းႏိုင္ရဲ႕ အစြမ္းေတြ စၿပီး ေတြ႔ရၿပီ ထင္တယ္၊ မုန္႔ဟင္းခါး ဓါတ္ပံုက စာတန္းသာ မထိုးထားရင္ ဓါတ္ပံုပေဟဠိ က႑မွာ ထည့္လို႔ ရေလာက္တယ္ဗ်၊ း) ႐ုတ္တရက္ၾကည့္ေတာ့ ကူဖီးလ္ လိုလို၊ ေခ်ာ့ကလက္ လိုင္ခ်ီးစ္ လိုလိုနဲ႔...၊ ဟင္းပြဲေတြကို ၾကည့္ေတာ့ ဆီကိုေရခ်ိဳး၊ ေဆး႐ိုးမီးလႈံ ဆိုတဲ့ စကားေလး သြားသတိရတယ္၊ ကိုညိမ္းႏိုင္က ခ်မ္းသာ၊ ႂကြယ္ဝမႈကို သြယ္ဝိုက္ၿပီး ျပထားတာပဲဗ်၊ း) ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္စားေကာင္းရင္ ၿပီးတာပဲ မဟုတ္လား၊ ႐ွမ္းႀကိဳက္ရင္ ႏြားေခ်ာတာ ပါပဲ၊ ေနာက္ဆံုး ဓါတ္ပံုထဲက လူ႐ွိန္ေအာင္ ေထာင္ထားတဲ့ ဘူးကေလး ပါရင္ေတာ့ တခါေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ထမင္းစား အဖိတ္ခံခ်င္ ပါတယ္ဗ်ာ..။ း)

ကုိေအာင္ said...

ေယာကၤ်ား စဖုိးမွဴးေတြ ဟင္းခ်က္တာ ပိုေကာင္းတယ္ ေျပာပါတယ္၊ က်ေနာ္ေတာ့ မခ်က္တတ္ဘူး စားပဲ စားတတ္တယ္ ..း)

...အလင္းစက္မ်ား said...

ဆရာဆီက ငါးဟင္း ဘယ္လိုခ်က္ရလဲ လွမ္းေမးတဲ့ အေၾကာင္းေတာ့ ထည့္မေရးဘူးလား။ အန္းနီေဟာင္းကိုကြတ္ကင္း။

ညီရဲသစ္ said...

ဟုတ္တယ္ အစ္ကို ေယာက္က်ားေတြ ဟင္းခ်က္ပိုေကာင္းတာကို ကၽြန္ေတာ္ ေထာက္ခံတယ္။ သူတုိ ့အလုပ္မို ့သာ ကိုယ္ေတြက ၾကည့္ေနရတာ... ဟီ ဟိ... ဘီဘီနဲ ့အျမည္းေလးေတာ့ စိတ္ဝင္စားသာဗ်... ေနာက္မွ အစ္ကို ့ကို လက္တကမ္းဟင္း ခ်က္ေကၽြးဦးမယ္...

မိုးခါး said...

ဟာ .. ဟင္းေတြ ရွယ္ပဲ .. ဂလုသြားတယ္ .. :D
ခ်ဥ္ေပါင္ႏွစ္ျပန္ေၾကာ္က ဘာအရသာထူးသြားလဲဟင္ .. :D

၀သန္မိုုး said...

ၾကက္သားမဆလာခ်က္ေလးကေတာ့စားခ်င္စဖြယ္ေလးပါ :P

Han Kyi said...

ျမတ္ခၽြာဖ်ား...
ကၿငိမ္းႏိုင္ရဲ႕ မြင္းဂါးၾကည့္ၿပီး ၾကက္သီးေရာ ဘဲသီးပါ ဖ်င္းဖ်င္းထသြားပါရဲ႕...ခံစားရင္းကေန သြားရည္ေတြ ေပါက္ေပါက္မယိုဘဲ မ်က္ရည္ေတြ ေတာက္ေတာက္ယိုသြားပါေလေရာ...ဂေလာက္ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ မြင္းဂါးမ်ဳိး တစ္သက္လံုးမစားဖူးခဲ့တာ စိတ္နာခ်က္ကေတာ့ ... ကေတာက္...

ႏွင္းႏုလြင္ said...

ထမင္းစားခ်ိန္ သြားရည္လာက်သြားတယ္....:)))