အိမ္မက္သတို႔သမီး (သို႔) စီရမ္ရိ ( ၃ )

စီရမ္ရိပို႕စ္ကို မိတ္ေဆြေတြေတာ့မသိဘူး...၊ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာေတာင္ ေမ့ေတ့ေတ့ျဖစ္ေနၿပီဗ်ဳိး....၊ေျပာရရင္
ပထမကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားထားတာကစီရမ္ရိနဲ႕အန္ေကာဝပ္ဘုရားေက်ာင္းအေၾကာင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာေလး
ေရးမလို႕ပဲ....၊ဒီအတြက္ စာအုပ္ေတြဘာေတြေတာင္ စီရမ္ရိကဝယ္ခဲ့ပါေသးရဲ႕...၊ဝီကီထဲလည္း ရွာေဖြဖတ္မိ
ပါရဲ႕...၊ခက္တာကအဲ့စာအုပ္ကလည္းနဲနဲပဲဖတ္ရေသး....၊ျမန္မာျပည္မွာေမ့က်န္ခဲ့ပါေရာလား....၊ၿပီးဒီရက္ပုိင္း
အတြင္း အလုပ္ရႈပ္ေနတာနဲ႔၊အျခားအေၾကာင္းအရာေတြကို ေရးေနျဖစ္တာနဲ႕ ျပက္ေတာင္းေတာင္းေတြျဖစ္
ကုန္ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာမေရးျဖစ္ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ...၊ဒီေတာ့ တက္သုတ္ရိုက္ၿပီးပဲ စီရမ္ရိကိုျဖတ္လိုက္ေတာ့
မယ္ဗ်ာ...ေနာ့.....။

အဲဒီေန႕က ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ဦးသား အန္ေကာဝပ္ကထြက္လာေတာ့ ေမွာင္စၿပဳေနပါၿပီ....။ကၽြန္ေတာ္က ဟို
တယ္ျပန္နားပါတယ္...၊မွ်စ္ကေတာ့ သင္တန္းရွိလို႕ကပ်ာကယာလစ္ေလရဲ႕.....၊ညရွစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္
ေလာက္မွာသူျပန္လာေခၚပါတယ္....။စီရမ္ရိရဲ႕လမ္းေဘးဘီယာဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ကိုပါ။စီရမ္ရိမွာညေနခင္း
အပ်င္းေျပထိုင္စရာလက္ဘက္ရည္ဆိုင္ရယ္လုိ႕မယ္မယ္ရရမရွိပါဘူး.....တဲ့၊ထိုင္စရာဘီယာဆိုင္ပဲရွိပါသတဲ့၊
ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ၊ေရငတ္တုန္းေရတြင္းထဲက်တာပဲဗ်ဳိး....:)))။အဲ့ဆိုင္ေလးမွာ အျမည္းအျဖစ္ရႏိုင္တာက
ေတာ့ အမဲေကာင္လံုးကင္ပါပဲဗ်ဳိး.....။ႏြားတစ္ေကာင္လံုးကို တံစို႕ထိုးကင္ေရာင္းတာပါ.....။အဲ့လိုဆိုင္မ်ဳိးေတြ
စီရမ္ရိနဲ႕ ဖႏြမ္းပင္မွာ ၁၀၀နီးပါးရွိပါသတဲ့......။အဲ့ဆိုင္ေတြရဲ႕ တစ္ေန႕တစ္ေကာင္ႏႈန္းျဖဳန္းအားေၾကာင့္ ခုဆို
ကေမာၻဒီးယား ႏြားဝယ္ရႏိုင္ဖို႕ရာ အခက္ေတြ႕ေနရပါသတဲ့ဗ်ာ......၊ညေန ၅နာရီေလာက္စေရာင္းလိုက္တာ
ည ၈ နာရီေလာက္ဆိုဘာမွမက်န္ေတာ့ပါသတဲ့ဗ်ာ....၊ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ.....အဲဒီေန႕က ကၽြန္ေတာ္တို႕ေရာက္သြား
ေတာ့ ႏြားေက်ာရိုးမႀကီးပဲျမင္ရပါေတာ့တယ္.....၊အသားနဲနဲပါးပါးေတာ့ လွီးထားတာက်န္ေလရဲ႕....၊ဒီေတာ့
ရွိတဲ့အသားေလးပဲ ျမည္းစမ္းခဲ့ရပါတယ္ခင္ဗ်......။ဓာတ္ပံုေတြဘာေတြလည္း မရိုက္ခဲ့ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ......၊
ကိုယ္ေတြကပုလင္းျမင္ရင္ အကုန္ေမ့သကိုး....:))))။အမွတ္တရအေနနဲ႕ ဖံုးေလးနဲ႔တစ္ပံုပဲရိုက္ခဲ့ပါေတာ့
တယ္.....။

 ပံုမွာျမင္ရတဲ့အတိုင္းပါပဲဗ်၊အမဲသားနဲ႕တြဲဖက္စားဖို႕ အသီးအရြက္ေပါင္းစံုတစ္ပန္းကန္ရယ္၊စပါးလင္၊ငရုတ္
သီး၊သံပုရာသီးတို႕ကိုရိတ္ရိတ္ပါေအာင္လွီးထားတဲ့ တစ္ပန္းကန္ရယ္...၊ေနာက္ ဟင္းအႏွစ္လို ဘာမွန္းမခြဲ
ျခားတတ္တဲ့အရာတစ္ပန္းကန္ရယ္ ခ်ေပးပါတယ္....၊အဲ့ဟာေတြနဲ႕တြဲဖက္စားရပါသတဲ့။

ေနာက္တစ္ေန႕မနက္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕တစ္ေတြ အန္ေကာဝပ္ကို မေၾကပြဲႏြဲဖို႕ တစ္ေခါက္ထပ္သြား
ပါတယ္...။အန္ေကာဝပ္ဘုရားေက်ာင္းအေပၚထပ္ကိုတက္ဖို႕ပါ...၊ကံဆိုးပါတယ္ဗ်ာ...၊သန္႕ရွင္းေရးလုပ္မွာ
ျဖစ္လို႕ အေပၚကို တစ္ေန႕လံုးပိတ္ထားပါသတဲ့ဗ်ာ...။ဒါနဲ႕ပဲ ဘုရားေက်ာင္းထဲတစ္ေခါက္ထပ္ၾကည့္ၿပီး ျပန္
ထြက္လာခဲ့ၾကၿပီး ဘုရားေက်ာင္းရဲ႕ အေရွ႕ဘက္ နဲနဲလွမ္းတဲ့ ကြင္းျပင္ထဲမွာရွိတဲ့ မိုးပ်ံေဘာလံုးႀကီးဆီခ်ီ
တက္ခဲ့ၾကပါတယ္....။တစ္ဦးကို ၁၂ေဒၚလာထင္ပါရဲ႕....၊ကၽြန္ေတာ္တို႕ေရာက္သြားေတာ့ စီးမယ့္သူဆိုလို႕
မ်က္ႏွာျဖဴစံုတြဲတစ္တြဲပဲရွိပါတယ္....၊လူမျပည့္ေသးလို႕ေစာင့္ရပါေသးတယ္...။နဲနဲၾကာၾကာေစာင့္ေနသည့္
တိုင္ ေနာက္ထပ္ စီးမယ့္သူမေရာက္လာတာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕သံုးေယာက္ရယ္၊အဲဒီမ်က္ႏွာျဖဴစံုတဲြရယ္၊
ေပါင္းငါးေယာက္နဲ႕ပဲအေပၚကိုတက္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္....။သူ႕ေဘာလံုးက ေအာက္ကေန သံၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္း
နဲ႕ဆိုင္းထားၿပီး အေပၚကိုပဲ တက္တာရယ္...၊ပုဂံကလို ဟိုဟိုဒီဒီေလွ်ာက္သြားတာမဟုတ္ေတာ့ သိပ္မစြံပါ
ဘူးဗ်ာ....။

 ကၽြန္ေတာ္တို႕စီးခဲ့ေသာ မိုးပ်ံေဘာလံုးပါ....။

 အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ Banteay Srei ဘုရားေက်ာင္းဘက္ ထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္ခင္ဗ်ာ.....။

 ဟိႏၵဴဘုရားရွီဗာ(သွ်ီဝ)ကို ရည္မွန္းၿပီးတည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့  ဒီဘုရားေက်ာင္းကို ခမာအႏုပညာရဲ႕ မ်က္ရြဲ
ရတနာ ရယ္လို႕တင္စားၾကပါတယ္....။အနီေရာင္သဲေက်ာက္ေတြနဲ႕တည္ေဆာက္ထားတဲ့ Banteay Srei
ဘုရားေက်ာင္းမွာ အႏုစိတ္ထုလုပ္ထားတဲ့ ေက်ာက္ဆစ္လက္ရာေတြရဲ႕အလွေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ...။

 

 

 

 ဒီရုပ္တုကိုျမင္ေတာ့ ညကစားခဲ့တာကို ျပန္သတိရမိရဲ႕၊လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ယံုၾကည္မႈတစ္ခုအျဖစ္
ရိုးခိုးေကာ္ေရာ္ခဲ့ၾကေပမယ့္၊ယခုခ်ိန္မွာေတာ့ မက္မက္စက္စက္စားသံုးဖြယ္ရာျဖစ္ခဲ့ပါေရာလား....၊

Banteay Srei ဘုရားေက်ာင္းမွ ကၽြန္ေတာ္တို႕ျပန္ထြက္လာေတာ့ ေနလည္ ၁နာရီေလာက္ရွိၿပီခင္ဗ်။ဒါနဲ႕
ၿမိဳ႕ထဲဘက္ျပန္သြား၊ထမင္းစားခဲ့ၾကပါတယ္...။ညေနမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕တစ္ေတြ အေရွ႕ေတာင္အာရွ
ရဲ႕ အႀကီးဆံုးေရခ်ဳိအိုင္ႀကီးျဖစ္တဲ့ Tonle Sap ေရအိုင္ႀကီးဘက္ ထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္ခင္ဗ်ား.....။

လည္ပင္းမွာ ေျမြတစ္ေကာင္ပတ္လို႕ ..............

တံုလီစပ္ရဲ႕ ရင္ေသြးငယ္..........

ေဆာက္လက္စ ေဖာင္အိမ္တစ္လံုး.......၊မၿပီးေသးေပမယ့္ ေနခ်င္စရာေလးဗ်ေနာ္...၊

၂၇၀၀ စတုရန္းကီလိုမီတာက်ယ္ဝန္းတဲ့ ေရကန္ႀကီးက တကယ့္ကို ကမ္းမျမင္လမ္းမျမင္ရယ္..........

ဆည္းဆာ............

 

ဝင္လုဆဲေနလံုးႀကီး နဲ႕ အိမ္ျပန္လာတဲ့ ေလွငယ္..........

 

စီရမ္ရိမွာ သာတဲ့လ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ....၊အဲ့ဒီညက လျပည့္ညခင္ဗ်...........။

အဲဒီညက ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ကိုထြဋ္ တို႕ႏွစ္ဦးသား  စီရမ္ရိရဲ႕ နာမည္ႀကီးေနရာတစ္ေနရာျဖစ္တဲ့ pub street ဘက္ကို ထြက္လာခဲ့ပါတယ္....။tomb raider ဇာတ္ကားကို စီရမ္ရိမွာ လာေရာက္ရိုက္ကူးစဥ္က ဂ်ဳိးလီထိုင္
သြားခဲ့ဖူးတဲ့ Red Piano ဆိုတဲ့ ဘားဆိုင္ေလးရဲ႕အေပၚထပ္မွာ ထိုင္ရင္း....၊tomb raider cocktailတစ္ခြက္
ေသာက္ရင္း......စီရမ္ရိရဲ႕ ညကို တိတ္ဆိတ္စြာေငးေမာေနခဲ့မိပါတယ္....။လျပည့္ေရာင္ေအာက္မွာ ၿမိဳ႕ေလး

ဟာ စည္ကားရႈပ္ေထြးစြာနဲ႕လွေနပါတယ္....။သူ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ သူ႕ကို တိတ္တခိုးခင္မင္ေနခဲ့သူတစ္ဦးမွ

၃ရက္တာနားခိုခဲ့တာကို သူသိမွတ္မိဟန္မတူပါဘူး....။ ထားရစ္ခဲ့ရေတာ့မယ့္ ၿမိဳ႕ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ရင္ထဲ
မွ တိတ္ဆိတ္စြာႏႈတ္ဆက္လိုက္မိပါတယ္....၊ကံမကုန္ရင္ ျပန္ဆံုၾကေသးတာေပါ့....စီရမ္ရိရယ္.....လို႕....။

Red Piano ဆိုင္ပါ၊ဂူးဂဲကယူပါတယ္ခင္ဗ်.....