ေတာ့ နဲ့ ဘေလာ့

အင္တာနက္ကြန္ယက္ကို အသံုးျပုျကသူတိုင္းမကင္းျကတာ...chattingပါပဲ..။chattingဆိုတာနဲ့သိျကတဲ့အတိုင္း
့့့ဂ်ီေတာ့ ေပါ့ခင္ဗ်....။ဂ်ီေတာ့ နဲ့ ခ်က္ျက၊gtalk မွာျကူျက၊ဂ်ီေတာ့မွာ ရန္ျဖစ္ျက၊ဂ်ီေတာ့မွာ ျပန္ခ်စ္ျက၊ဂ်ီေတာ့
မွာဆဲျက၊ဆိုျက...၊အို....စံုေနတာပါပဲ...။

ဆိုေတာ့....ဒီဂ်ီေတာ့ခ်က္တင္ကမေကာင္းဘူးလားဆိုေတာ့ေကာင္းပါတယ္...၊ဂ်ီေတာ့မွာ၊အြန္လိုင္းေပၚမွာတစ္ဦး
နဲ့တစ္ဦးအျပန္အလွန္စကားေတြေျပာျက၊ေဆြးေႏြးျက၊ရင္ဖြင့္ျက၊တစ္ဦးအခက္အခဲကိုတစ္ဦးကကူညီေျဖရွင္းေပး
ျက၊အဲဒီကမွတစ္ဆင့္ ရင္ဘတ္ခ်င္းထပ္တူက်လို့၊ႏွလံုးသားခ်င္းနီးစပ္သြားတာမ်ိုး ေတြလည္းရွိပါတယ္...၊နဖူးစာ
ရြာတင္မက၊ကမာၻပါလည္တဲ့ေခတ္ျကီးမွာ ဒါကလည္း အဆန္းေတာ့မဟုတ္လွေတာ့ပါဘူး။အင္မတန္မွ ရိုမန့္တစ္
တန္တဲ့၊အခ်စ္ပံုျပင္လွလွေလးေတြ လို့ေတာင္ေျပာလို့ရပါေသးတယ္...။

အဲ....၊အဲ့လိုမဟုတ္ပဲ စိတ္ထြက္ေပါက္အေနနဲ့၊စိတ္ေျဖရာအေနနဲ့ မုဆိုးကေတာထဲမယ္သားေကာင္ေခ်ာင္းသလို၊
ေတြ့ရာ၊နီးရာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ဂ်ီေတာ့မွာ အလန္းစကားေတြနဲ့ အလွ်န္းဇယားခင္း ကာေနတာနဲ့ ကိုယ့္
ရဲ့တန္းဖိုးရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြ၊ေငြေတြကို ျဖုန္းတီးပစ္တာ သင့္ေတာ္ပါရဲ့လား...၊တန္ဖိုးရွိပါရဲ့လားဆိုတာေတာ့ ခ်င့္
ခ်ိန္သင့္ပါရဲ့ဗ်ာ...။ျပီးေတာ့ အင္တာနက္ကေဖးဆိုင္ေတြမွာ သံုးျကရတဲ့အခါ...ေဘးလူက ကိုယ့္ကို ဘယ္လိုျမင္
မွာပါလဲ...၊မိမိအိမ္မွာ ကိုယ္ပိုင္အင္တာနက္လိုင္းနဲ့သံုးတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဘယ္သူမွမသိေပမယ့္၊ကိုယ့္သိကၡာ
ကိုယ္သိ၊ကိုယ့္လိပ္ျပာ ကိုယ္သိတယ္မဟုတ္ပါလား....။

ကၽြန္ေတာ္တို့ရဲ့ စိတ္ေျဖရာ၊စိတ္ထြက္ေပါက္ကေရာ....၊ေဟာဒီ အင္တာနက္ကမာၻျကီးမွာဒီခ်က္တင္တစ္ခုတည္း
ရွိတာပါလား....၊တစ္ျခားေထြေထြရာရာေလးေတြမရွိေတာ့ဘူးတဲ့လား...။ရွိပါေသာ္ေကာလားဗ်ာ.....၊အဲဒီအထဲက
တစ္ခုက ဘေလာ့ပါ...။ဘေလာ့တစ္ခုေရးရတာ...ဘာမွမခက္ပါဘူး..၊ဘာပညာမွလည္း အေထြအထူးတတ္ေန
စရာမလိုပါဘူး။ကြန္ျပူတာနဲ့ အင္တာနက္ဆိုင္ရာပညာတစ္ခုခုတတ္မွ ဘေလာ့ဂင္းရမယ္ဆို ကၽြန္ေတာ့္လိုဘာ
မွမတတ္တဲ့လူေတြ ဘေလာ့ဂင္းစရာအေျကာင္းကိုရွိမွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး...:)))

ထို့ျပင္တစ္ဝ လိုအပ္တဲ့နည္းပညာေလးေတြကိုလည္း အကူအညီေပးေနတဲ့ ေကပီသရီးမိသားစုလိုဆိုက္ေတြ
အမ်ားျကီးရယ္ပါ...။ေနာက္...တစ္ျခားေသာ ဘေလာ့ဂါေတြကလည္း ဝိုင္းဝန္းအျကံေပးျက၊အားေပးျက၊အကူ
အညီေပးျကနဲ့ အသစ္ကေလးေတြကို လက္တြဲလို့ေခၚျကပါတယ္...။ေနာက္ ဘေလာ့ဂင္းဖို့ဆိုတာ စာေရး၊စာဖတ္
ဝါသနာ အင္မတန္ျကီးမွရယ္လည္းမဟုတ္ပါဘူး။ကိုယ့္ခံစားခ်က္ေလးေတြကို၊ကိုယ့္အေတြ့အျကံုေလးေတြကို မိမိတတ္သေလာက္ ေဝမွ်ခံစားဖို့ရာ တကယ့္စာေရးဆရာျကီးေတြလို ေတာ္ေနတတ္ေနစရာလည္းမလိုလွပါဘူး

စာလံုးေပါင္းေတြလည္းမွားခ်င္မွားေနပါလိမ့္မယ္...၊ကိုယ္ဆိုလိုခ်င္တာတစ္မ်ိုး၊ေရးရင္းနဲ့ ေရာက္သြားတာက
တစ္ဖံုျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္...၊(အခုပဲျကည့္...:D ) ဒါေပမယ့္ ျဖစ္ပါတယ္...၊ျပႆနာမရွိပါဘူး (ဟုတ္
တယ္...ဟုတ္...:))။မိမိဘာသာလည္းေရးရင္း၊တစ္ျခား ဘေလာ့ေတြကိုလည္းလိုက္ဖတ္ရင္းကေန စာေရး၊စာ
ဖတ္ရတာ ေပ်ာ္လာပါလိမ့္မယ္...၊စာေတြေရးရတာလည္း တျဖည္းျဖည္းအဆင္ေျပ၊ေခ်ာေမြ့လာမွာပါ.....။

ျပီး...၊မိတ္ေဆြ၊အေပါင္းအသင္း၊သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း အမ်ားျကီးရလာမွာပါ...။တစ္ေယာက္ေရးတဲ့စာေလးေတြ
တစ္ေယာက္ကဖတ္ျပီး ရလာတဲ့ နားလည္မွု၊ေႏြးေထြးရိုင္းပင္းမွု၊ခင္မင္ေလးစားရမွုေတြက တစ္ျခားဘာနဲ့မွ မတူ
တဲ့ စိတ္ခံစားမွုေတြဆိုတာ ဂ်ီေတာ့က စကားလံုးလွလွေလးေတြေျကာင့္ ခဏပန္းသာယာမိတဲ့ ခံစားမွု ထက္
အဆေပါင္းမ်ားစြာသာတယ္ဆိုတာလည္း တစ္ျဖည္းျဖည္း သိလာပါလိမ့္မယ္...။

ေျပာစရာတစ္ခုရွိတာက ျမန္မာျပည္ကေန ဘေလာ့စေပါ့ကို ခါးေတာင္းကိုေျမွာင္ေနေအာင္က်ိုက္လို့ေက်ာ္ခြဝင္
ေနရတဲ့ ဒုကၡေတာ့ရွိပါတယ္...။သို့ေပမယ့္ ကိုယ္တစ္ကယ္လုပ္ခ်င္ရင္ မျဖစ္ႏိုင္တာမ၇ွိပါဘူးခင္ဗ်ာ...၊ျမန္မာျပည္
ကေန စာေတြအမ်ားျကီးေရးေနတဲ့ အစ္မေရြွစင္တို့၊အစ္မျမေသြးနီတို့၊ေနာက္...နတ္ဆိုးေလးတို့လို့ ဘေလာ့ဂါ
ေတြ အမ်ားျကီးရယ္ပါ...။

ဆိုေတာ့ကာ...၊မေတာ့နဲ့မဟုတ္ပါဘူး...ေတာ့ပါ...။သို့ေပမယ့္ ေတာ့ေနတာနဲ့ အခ်ိန္ေတြကုန္ေနမယ့္အစား
ဘေလာ့ျကည့္ျကပါလို့........၊

(နတ္ဆိုးေလး တဂ္လို့ ေရးျဖစ္သြားပါတယ္....။ဟိုလိုလုပ္ပါလား၊ဒီလိုလုပ္ပါလားလို့ ဆရာလုပ္တယ္လို့မထင္ပါ
နဲ့ခင္ဗ်...၊အျကံေပးတယ္လို့ပဲသေဘာထားေပးျကပါ...:))