ဆမ္ဘာဝမ္း၊ပန္နစူလာႏွင့္ ျမန္မာျပည္သို့ တစ္ရက္တာ.....

သျကၤန္နဲ့ေဝးခဲ့တာျကာျပီ...။ျမန္မာျပည္မွာတုန္းကလည္း ျမန္မာျပည္မွာမုိ့လို့၊ဒီမွာလည္း ဒီမွာမို့လို့ မလည္ျဖစ္၊
မထြက္ျဖစ္ပါဘူး...။ဘာလို့လဲေမးရင္ ဘာရယ္မဟုတ္ပါ...။သျကၤန္နဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ၾကား ဘာျပႆနာမွမရွိ၊စိတ္ဆုိး
စရာ၊စိတ္ေကာက္စရာမရွိေရးခ်မရွိရယ္ပါ...။ငယ္ကေတာ့သျကၤန္နဲ့ပတ္သက္တဲ့စိတ္ဒဏ္ေလးနဲနဲေတာ့ရွိခဲ့ရဲ့....။
ဒါကလည္းခုအရြယ္မွာဘာမွမဟုတ္ေတာ့...။

ဒီႏွစ္ေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္..ဆမ္ဘာဝမ္သျကၤန္ပြဲကိုသြားျဖစ္တယ္.....။ေတာ္ေတာ္စည္ပါတယ္...။ဆမ္ဘာဝမ္
အမ္အာတီမွာဆင္းျပီး အမ္အာတီေရွ့ကကားမွတ္တိုင္မွာ၈၈၂ဘတ္စ္ကားေစာင့္စီးတယ္....။တစ္စီးလာတယ္....၊
မရပ္ဘူး...ၿမန္မာေတြအျပည့္နဲ့....၊တစ္စီးလာတယ္....၊ရပ္ေပးတယ္....တက္လို့ကိုမရဘူး...။တစ္နာရီခြဲေလာက္ေစာင့္
ျပီးမွ မျဖစ္ေခ်ဘူးဆိုျပီး အင္တာခ်ိန္းကိုသြားစီးရပါတယ္....။

အမ္အာတီမွာ.....၊ဘတ္စ္မွတ္တိုင္မွာ....၊ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ....ဒို့ေရြျမန္မာေတြအျပည့္ပါ....။ဆမ္ဘာဝမ္ပန္းျခံ
ေရာက္ေတာ့ လူအေတာ္စည္ေနျပီ....။ျပန္တဲ့သူေတြျပန္ျပီ...။စတုဒီသာေတြကေတာ့ ေက်ြးလို့ေကာင္းဆဲ....။
ေက်ြးျကတာကလည္းအစံု...။ဒါနေျမာက္ေအာင္အကုန္စားလာခဲ့ပါတယ္...။ထမင္း၊လကၻက္ရည္၊သာကူ၊ေက်ာက္
ေက်ာ၊ေရခဲမုန့္၊ျကာဇံခ်က္၊လကၻက္သုတ္၊တို့ဟူးသုတ္၊ပန္းသီး၊အေအးေတြ...:)))

အသြားမွာကားေစာင့္ရသေလာက္၊အျပန္လည္းထိုနည္းလည္းေကာင္းပါ....။အေတာ္ေစာင့္ရတယ္....၊လာေတာ့
လည္း ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္ေရာ...လူျပည့္ေနလို့ တက္မရေတာ့တာနဲ့ ေနာက္ကားေစာင့္ရျပန္ေရာ....။
တစ္စီးေရာက္လာတယ္...၊ေရွ့ေပါက္ကေရာ၊ေနာက္ေပါက္ကပါ စုျပံုတိုးတက္ျကရတယ္....။(ပံုမွန္က ေနာက္
ဘက္ေပါက္က အဆင္းေပါက္ပါ...။)သူမ်ားေတြတိုးေတာ့ ကိုယ္လည္း တိုးျပီးတက္သည္ေပါ့...၊အီးဇတ္လင့္ကဒ္
ေလးထုတ္ျပီး တဂ္ရိုက္ေတာ့ တီ...တီ...တီ...မည္ျပီး EXIT ONLY တဲ့....။ကားေပၚေရာက္ေတာ့ တစ္ေယာက္
က အရြန္းေဖာက္တယ္....ဆြဲဆရာေရ့...တဲ့...။တစ္ေယာက္က တစ္ခါ...လွည္းတန္းပါလား...၊ပါရင္ေရွ့တိုးထား
ေနာ္....တဲ့...။ေနာက္တစ္ေယာက္က ဘာေျပာသလဲဆိုေတာ့ ရဲစခန္းကိုသာတန္းေမာင္းဗ်ိုး....ေနာက္ေပါက္က
တက္တဲ့သူေတြတစ္ေယာက္မွ ကားခ ေပးတာမဟုတ္ဘူး...တဲ့...:)

ဒီလိုစကားသံေတြ၊ကားက်ပ္က်ပ္ကိုတိုးစီးရတာေတြေဝးေနတာျကာျပီ...။ခုေတာ့ျမန္မာျပည္ကို တစ္ရက္တာျပန္
ေရာက္သြားသလိုပဲ...။ဟိုး...တစ္ခ်ိန္က ဆူးေလနဲ့ မဂၤလာဒံုဆြဲတဲ့ ၅၁လိုင္းကားကိုေတာင္သတိရမိရဲ့...၊ဟိုတုန္း
ကေတာ့ ၅၁လိုင္းကားကို တေမ့တေမာ က်ပ္က်ပ္သပ္သပ္ စီးခဲ့ရေပါ့...။အဲ့တုန္းကေတာ့ ေပ်ာ္ေနတာပါပဲ....။
အခုေနျပန္စီးရလည္းေပ်ာ္ေနမွာပါပဲေလ....။ဘာပဲေျပာေျပာ ကိုယ္ေနခဲ့တဲ့ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကိုး။မ်ိုးခ်စ္စိတ္ေတြ
ဘာေတြကိုမဆိုလိုပါဘူး...။အင္နာရွားက စကားေျပာတယ္လို့ပဲ ထင္ပါရဲ့....။၅၁လိုင္းကားဆိုလို့ ငယ္ငယ္ရြယ္
ရြယ္နဲ့ အဂၤလာဒံုထိ ဖြန္သြား...သြား...ေျကာင္တတ္တဲ့ ဟိုငတိေလးတစ္ေယာက္ကိုေတာင္ဖ်က္ကနဲ သတိရမိ
ေသး...။(ဘယ္သူလည္းဆိုတာ ေမာင္မ်ိုးနဲ့မိုးယံသိမွာ....:)))

ပန္နစူလာကို ၃နာရီေက်ာ္ေလာက္ေရာက္တယ္.....။အို.....တိုးလို့ကိုမေပါက္တာ....။ေအာက္ဆံုးထပ္မွာ စတိတ္
ရွုိးလုပ္တယ္...။ေဇာ္ပိုင္၊ေဟမာေနဝင္း၊ေလးဇီးကလပ္က ႏိုင္ေဇာ္တို့လာတယ္....(တဲ့...)၊လူကိုမျမင္ရဘူး၊အသံ
ပဲျကားခဲ့ရတယ္...။ဒို့ေရြျမန္မာေတြ အုန္းအုန္းထေနပံုက ပန္နစူလာတစ္ခြင္ ေဖြးေဖြးလွုပ္ေနတာပါပဲလား....။

ျမန္မာေတြဆိုတဲ့ ျမန္မာသီခ်င္းသံကိုနားေထာင္ရင္း....၊ျမန္မာေတြ ေပ်ာ္ျမူး၊မူး၊ကခုန္ေနတာကို ျကည့္ရင္း၊
ျမန္မာဘီယာဘူးေလးတစ္ဘူးကို ေသာက္ရင္း...၊အင္တာေနရွင္နယ္အဆင့္ အပ္ဂရိတ္လုပ္ထားတဲ့ ရိုးရာသျကၤန္
ကို ခံစားရင္း....ဒီတစ္ရက္အဖို့ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္သြားသလိုပါပဲ....။

ကၽြန္ေတာ္ဒီႏိုင္ငံကိုေရာက္စက ေရာက္ႏွင့္ေနတဲ့ အသိတစ္ေယာက္နဲ့ ပန္နစူလာမွာေတြ့ဖို့ခ်ိန္းခဲ့ဖူးတယ္...။
သူက သူ...ပန္နစူလာကိုမလာခ်င္ဘူးတဲ့...။ဘာျဖစ္လို့လဲေမးေတာ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြမ်ားလို့တဲ့...(အဲ့အတိုင္းသူ
ေျပာခဲ့တာပါ..၊ခုထိကၽြန္ေတာ့္နားထဲကမထြက္ႏိုင္ေသး....)။ဟုတ္ပါတယ္...။ပန္နစူလာမွာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ
မ်ားပါတယ္...၊စင္ကာပူအေနနဲ့ျကည့္ရင္ ျမန္မာဆိုတာႏိုင္ငံျခားသားပဲေလ...၊ခက္တာက ေျပာတဲ့သူကိုယ္တိုင္
ကကို ျမန္မာလူမ်ိုးစင္စစ္ျဖစ္ေနတာရယ္....။

ေနာက္....၊ျမန္မာေတြရွိတဲ့ေနရာမွာ(တိြုင္းလက္တို့၊အမွုိက္ပံုးတို့မွာ ) အင္မတန္မွ ညစ္ပတ္တဲ့အေျကာင္း၊
ျမန္မာေတြစည္းကမ္းမရွိေျကာင္း၊စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းေျကာင္း အခ်င့္မရဲေရးတာဖတ္ရပါတယ္...။
ျပီးရွိေသးတယ္...။ျမန္မာေတြက ရွင္ျပုတုန္းက ေရြထီးေဆာင္းခဲ့တာပဲျပန္ေျပာင္းေအာက့္ေမ့ျပီး ကိုယ္ဘာသာ
အထင္ျကီးေနတာ..၊တကယ့္တကယ္မွာ ေသာက္သံုက်တာမဟုတ္..၊ညံ့ဖ်င္းလွတဲ့မေျကာင္းေျပာျက၊ေရးတတ္
ျကပါတယ္...။

စင္ကာပိုးေတြကေရာ...ဘယ္ေလာက္စည္းကမ္း၇ွိေနလို့လဲ...။fine ဆိုတာသာမရွိခဲ့ရင္ ဘယ္ေတာ့မွ fine city
ျဖစ္လာစရာအေျကာင္းမရွိဘူးဆိုတာ စင္ကာပူသားေတြနဲ့လက္ပြန္းတတီးေနလာတဲ့ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္သိလာခဲ့
ပါတယ္...။ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ..ေခတ္မွီနည္းပညာေတြနဲ့ လက္ပြန္တတီးေနလာခဲ့လို့ အေလ့အက်င့္ျဖစ္ေနေပမယ့္၊
ျမန္မာေတြရဲ့ သင္ယူနားလည္လြယ္မွု၊ထိုးထြင္းျကံဆတတ္မွုေတြက သူတို့သိတတ္မွုေတြကို ႏွစ္အနည္းငယ္
အတြင္းလိုက္မွီႏိုင္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ေတြ့ပါပဲ....။

ျမန္မာေတြစည္းကမ္းမရွိဘူးပဲေျပာေျပာ၊ျမန္မာေတြညစ္ပတ္တယ္ပဲေျပာေျပာ၊ျမန္မာေတြေသာက္သံုးမက်ဘူးပဲ
ေျပာေျပာ၊ျမန္မာေတြညံတယ္ပဲေျပာေျပာ၊ျမန္မာေတြ အေပ်ာ္အပါးမက္တယ္ပဲေျပာေျပာ၊အို...ဘာပဲေျပာေျပာ
ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားျဖစ္ရတာ ဝမ္းသာတယ္...။ေပ်ာ္ပါတယ္...။အမ်ိုးဂုဏ္၊ဇာတိဂုဏ္ျမင့္မားထက္
သန္ေရးတို့၊မ်ိုးခ်စ္စိတ္တို့ဆိုတဲ့ ခပ္ညံညံေပၚလစီဆန္ဆန္ ဝမ္းသာတာ၊ေပ်ာ္တာမဟုတ္ပါဘူး...။ကၽြန္ေတာ့္
အေသြးအသားထဲကကို ျမန္မာျဖစ္ရတာ ေပ်ာ္ေနတာပါ...။

ဘာပဲေျပာေျပာ ျမန္မာေတြေပ်ာ္တဲ့ သျကၤန္ဆိုတာရွိတယ္...။သျကၤန္မွာေပ်ာ္တဲ့ ျမန္မာေတြရွိတယ္....။ျမန္မာ
တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း သျကၤန္မွာစီးေမ်ာ....ေပ်ာ္ဝင္ခဲ့ပါတယ္......။ျပီး...ျမင္ရတာ စိတ္ကို ခ်မ္းေျမ့
ေစတာတစ္ခုက ပန္နစူလာေဘး၊ဖူနမ္ဘက္ျခမ္းမွာရွိတဲ့ ပိေတာက္ပင္ေလးကသျကၤန္မွာသစၥာရွိရွိပိေတာက္ပန္း
ေတြပြင့္ေနတာပါ....။

(ဒါ့ပံုေတြရိုက္လာတယ္...၊ကံဆိုးစြာနဲ့ အင္တာနက္ကြန္နက္ရွင္က ေႏွးေကြးေလးလံေနလို့ ဒါ့ပံုမ်ားတင္မရပါ...။
ေနာက္ေန့မွၾကိုးးစားျကည့္ပါဦးမည္....၊အထူးသျဖင့္ ပိေတာက္ပန္းပံုကိုေပါ့ေလ...)၊ဒီေန့အဖို့ရာမွာေတာ့ သည္းခံ
ေလာ့ ပိတ္သတ္ျကီးေရ....:))))