Sunday, July 11, 2010

ဘိုတဲျကီးရဲ့ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္

ကၽြန္ေတာ့္အေဖ နဲ့ အေမ ဟာ ေဆာက္လုပ္ေရးဌာနကရုံးဝန္ထမ္းေတြခင္ဗ်။ဟိုတုန္းကေတာ့ အျမဲတန္းဝန္ထမ္း
ဆိုရင္ ဝန္ထမ္းအိမ္ယာ ရပါတယ္။အရပ္အေခၚကေတာ့ လိုင္းခန္း ေပါ့ခင္ဗ်ာ...။ကၽြန္ေတာ္ တစ္ႏွစ္သားအရြယ္
ကေန အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ တဲ့အထိ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေက်ာ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို့ ျမို့ရဲ့ေဆာက္လုပ္ေရးဝင္း ထဲက ဝန္ထမ္းလိုင္းခန္းမွာ ေနခဲ့ရတာပါ။

ကၽြန္ေတာ္ ေနခဲ့တဲ့ အဲဒီ ေဆာက္လုပ္ေရးဝင္းျကီးကို ဘိုတဲဝင္းလို့ လည္းေခၚျကပါတယ္...။ေဆာက္လုပ္ေရးရုံးကို
လည္း ဘိုတဲရုံးျကီးလို့ပဲ အလြယ္ေခၚျကပါတယ္...။ဘာျဖစ္လို့လဲဆိုေတာ့ အဲဒီ ရုံးျကီးဟာ ဟိုးတခ်ိန္၊အဂၤလိပ္မင္း
မ်ားလက္ထက္က ျမို့ပိုင္မင္းမ်ား ေနထိုင္ရာ၊ရံုးထိုင္ခဲ့ရာ အေဆာက္အအံုျကီးျဖစ္ခဲ့လို့ပါ။ေအာက္ပိုင္းကတိုက္ခံ၊
အေပၚက ကၽြန္းရွာထိုးေတြကာျပီး၊အုပ္ျကြပ္နီနီမိုးထားတဲ့၊ဧရာမဆင္ဝင္ျကီးလည္းပါတဲ့ အဂၤလိပ္ေခတ္ ႏွစ္ထပ္
ဘန္ဂလို အျကီးစာျကီးေပါ့ခင္ဗ်။

ဂ်ပန္ေတြ ျမန္မာျပည္ကို အုပ္စိုးထားစဥ္က အဲဒီ အေဆာက္အဦး ကို ဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္ရုံး အျဖစ္ ဖြင့္ခဲ့တယ္လို့
သိမွီလိုက္သူေတြမွ တဆင့္ မွတ္သားမိပါတယ္။

ေလွကား ကလည္း အေရွ့မွာ တစ္စင္း၊အေနာက္မွာ တစ္စင္း၊ေပါင္းႏွစ္စင္းရွိသဗ်။အေနာက္ဖက္ေလွကားက
အေနာက္ဖက္မွာ သီးသန့္ရွိတဲ့ ထမင္းခ်က္ရုံေလးနဲ့ အမိုးပါစျကၤလမ္းနဲ့ဆက္သြယ္ထားပါတယ္။ဟိုတုန္းကေတာ့
အေပၚထပ္ကျမို့ပိုင္မင္းကို ထမင္းဟင္းမ်ားပို့ေပးဖို့ရာ အသံုးျပုခဲ့တယ္လို့ သိခဲ့ရပါတယ္...။အဲ... ဆလရရုံးအျဖစ္
္သံုးေတာ့ အေနာက္ဖက္ေလွကားနဲ့တံခါးကို အသံုးမျပု ျကေတာ့ပါဘူး။သို့ေသာ္လည္း အေသပိတ္ပစ္လိုက္တာ
ေတာ့ မဟုတ္ဘူးခင္ဗ်။တံခါးကို အတြင္းကေန ခ်က္ထိုးျပီး ရုံးဗီဒိုေတြနဲ့ ပိိတ္ကာထားလိုက္ပါတယ္။

ျခံဝင္းျကီး ကလည္း အက်ယ္ျကီး ဗ်။အေဆာက္အဦးက ဝင္းရဲ့ အေရွ့ဖက္ေထာင့္က်က်မွာ တည္ေဆာက္ထား
ေတာ့ ရုံးရဲ့ အေနာက္ဖက္တည့္တည့္မွာ ေျမကြက္လပ္က တဧကေလာက္ကို က်န္ေနပါေသးတယ္။
ေျမကြက္လပ္ဆိုေပမယ့္ ေညာင္ပင္ျကီးႏွစ္ပင္၊ထန္းပင္သံုးေလးပင္ နဲ့ အသံုးမျပုေတာ့တဲ့ ကတၱရာျကို ဘိြုင္လာ
အိုးေတြပစ္ထားတာေတာ့ရွိတာေပါ့ခင္ဗ်ာ..။

အဲဒီေျမကြက္လပ္ဟာျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို့ငယ္ငယ္က ေသနတ္ပစ္တမ္း၊တူတူပုန္းတမ္းေဆာ့ကစားရာဘူမိနတ္သံ
ေနရာမွန္ျဖစ္ခဲ့သလို၊ရုံးေအာက္ထပ္က တိုင္လံုးေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို့ကေလးေတြ တိုင္ဦးတမ္းကစားခဲ့ရာ
အျဖစ္အသံုးေတာ္ခံခဲ့ရပါတယ္...။သို့ေသာ္လည္း ေန့ခင္းမွာပဲ သြားကစားရဲျကတာပါ။ညဘက္မွာေတာ့ လံုးဝကို
မသြားဝံျကပါဘူး။ဘာလို့လဲဆိုေတာ့ ညဘက္မွာ၊အထူးသျဖင့္ လကြယ္ညေတြမွာ စုန္းေတြ၊သရဲေတြ ေပ်ာ္ျမူး
ေတာက္စားျကတဲ့အေျကာင္း၊လကြယ္ည သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္မွာ စုန္းေတာက္စားတဲ့ ထန္းသီးေလာက္မီးလံုးျကီး
ေတြကို ေညာင္ပင္ျကီးႏွစ္ပင္အျကားမွာ လူးလားေခါက္တံု့ ပ်ံသန္းေနတာကိုျမင္ေတြ့ရေျကာင္း ယံုတမ္းပံုျပင္
ေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို့ကေလးတိုင္း ျကားဖူးထားျကတာကိုးခင္ဗ်....။

ကၽြန္ေတာ္တို့ေနခဲ့တဲ့ ဝန္ထမ္းလိုင္းခန္းေတြကေတာ့ ရုံးျကီးရဲ့ နံေဘး ေပတရာေလာက္အကြာမွာ အစီအရီ
တည္ရွိပါတယ္...။အေရွ့ဖက္မွာ အရာရွိ လံုးခ်င္းအိမ္ေတြရွိျပီး၊ကၽြန္ေတာ္တို့ေနတဲ့ သာမန္ရုံးဝန္ထမ္းမ်ားရဲ့
လိုင္းခန္းမ်ားကေတာ့ အေနာက္ဖက္မွာ ရွိပါတယ္...။ရံုးနဲ့ ဆို ကၽြန္ေတာ္တို့ လိုင္းခန္းေတြက အေနာက္ဖက္ ဒါးလြယ္ခုတ္ က်တာေပါ့ခင္ဗ်။

ဟိုတုန္းကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို့ျမို့မွာ ဆလရဌာန ဆိုတာအင္မတန္မွ အလုပ္မ်ားတယ္ခင္ဗ်။ရာေပါင္းမ်ားစြာ
ေသာ ယာယီ ေန့စား ဝန္ထမ္းေတြ၊အျမဲတမ္း ဝန္ထမ္းေတြ ႏွင့္အတူ လမ္းဗိုလ္ လို့ အမ်ားကေခၚတဲ့ ျမို့ျပ
အင္ဂ်င္နီယာေတြ၊“ဝပ္ခ်ပ္” လို့ေခၚတဲ့ GTI ေက်ာင္းဆင္းကာစ အလုပ္သင္အင္ဂ်င္နီယာေတြလည္း ဆယ္ဦး
ေက်ာ္ေက်ာ္ ရွိပါတယ္..။အမ်ားစုကေတာ့ ေယာက်ၤားေတြပါ။

အဲဒီ လမ္းဗိုလ္ေတြက ေန့ဆို မိမိတာဝန္က်ရာ လမ္းေတြ၊ဆိုက္ေတြကို လိုက္လံ စစ္ေဆး၊ ျကည့္ျကပ္ရျပီး၊
ရုံးအလုပ္ေတြ ကိုေတာ့ ညေနဘက္ ေရာက္မွ လုပ္ျကရတာကိုးခင္ဗ်။ အျမဲတမ္းေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ေလ...။
ဘက္ဂ်က္လေတြမွာ၊ လကုန္ကာနီးရက္ေတြမွာ အေရးျကီးရင္ျကီးသလို (တခါတရံ ညဘက္တိုင္ေအာင္ ) အိုဗာတိုင္ဆင္းျကရပါတယ္....။

၁၉၈၈ခုႏွစ္မတိုင္မီ တစ္ခုေသာေႏြရာသီ ညတညမွာေပါ့ခင္ဗ်ာ.....။
မွတ္မွတ္ရရ.....အေဖက ေရဒီယို သတင္းနားေထာင္ေနသလို၊ကၽြန္ေတာ္တို့ ေမာင္ႏွမက ကာတြန္းစာအုပ္
တစ္ေယာက္တစ္အုပ္စီနဲ့ အိမ္ေရွ့ဧည့္ခန္းမွာ ထိုင္ေနျကပါတယ္။အေမကေတာ့ အိမ္ေနာက္ေဖးမွာပါ။

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ရုံးဖက္မွ ျဗံုးျဗံုးဒိုင္းဒိုင္း အသံေတြႏွင့္အတူ လူတစ္ေယာက္ ေအာ္ဟစ္ျပီး ကၽြန္ေတာ္တို့ အိမ္ေတြ
ဖက္ ေျပးလာသံကိုျကားလိုက္ရပါေတာ့တယ္...။ အေဖတို့လူျကီးေတြလည္း နီးရာ တုတ္၊ဒါးေတြ ဆြဲျပီးအိမ္ေရွ့
ထြက္ျကည့္ျကပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို ့ကေလးေတြကေတာ့ လန့္ဖ်ပျ္ပီး အိမ္ခန္းထဲ ဝင္ေျပးေတာ့တာပါပဲ..။
အေတာ္ျကာေတာ့မွ ဘာျဖစ္တာလဲ ဆိုတာသိခ်င္စိတ္နဲ့ အိမ္ေရွ့ထြက္ျကည့္ေတာ့မွ အေဖ့ အထက္အရာရွိ
လမ္းဗိုလ္ဦးေအးႏိုင္ကို လူအုပ္ျကီးျကားမွာ ျဖူဆုတ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ့ ျဖစ္ေျကာင္းရယ္ကုန္စဥ္ ဇာတ္သံေႏွာလို့
့ေျပာေနတာကို ျမင္သိ၊ျကားလိုက္ရပါေတာ့တယ္...။

ျဖစ္ပံုကေတာ့ ဒီလိုပါတဲ့ခင္ဗ်ာ.....။အထက္ကကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့သလို ဘက္ဂ်က္လ(မတ္လ)ေရာက္ေနျပီျဖစ္လို့
လမ္းဗိုလ္ဦးေအးႏိုင္ႏွင့္ အင္ဂ်င္နီယာတစုတို့ ရံုးအေပၚတက္မွာ ညေနဘက္ အိုဗာတိုင္ဆင္းျကရတယ္ခင္ဗ်...။

ခုႏွစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္မွာေတာ့ က်န္တဲ့သူမ်ား ထမင္းစားျပန္သြားျကေပမယ့္ အိမ္နဲနဲေဝးတဲ့ ဦးေအးႏိုင္က
မျပန္ေသးပဲ တေယာက္တည္း ရံုးအလုပ္ေတြ ထိုင္လုပ္ေနတုန္း.......ဖြင့္ထားတဲ့ တံခါးမျကီးဆီမွ ခ်ိတ္ထားတဲ့
ေသာ့ခေလာက္ကို ဆြဲလွုပ္သံကိုျကားလိုက္ရတယ္တဲ့ခင္ဗ်။(တံခါးကအျပင္ဖြင့္ဆိုေတာ့ တံခါးရြက္ေတြကို
အထဲကမျမင္ရဘူးခင္ဗ်..။)

သူ့စိတ္ထဲမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္က ဝင္လာဖို့ အသံေပးတယ္ထင္လို့ ထိုင္ရာက ထလာျပီး ျကည့္လိုက္ေတာ့
ဘယ္သူ့၊ဘယ္သူကိုမွ မျမင္ရဘူးတဲ့....၊သူလည္းေသခ်ာေအာင္ ေလွကားထိပ္ကေန ေအာက္ကိုေတာင္ ငံု့ျကည့္
လိုက္ေသးတယ္တဲ့ခင္ဗ်...။

ဘာဆိုဘာမွ မျမင္ရတာနဲ့ ျပန္အလွည္ ့မွာ ခုနကလိုပဲ ေသာ့ခေလာက္လွုပ္သံကိုျကားရျပန္ပါတယ္...။
ဒီတခါျကားရတာက ရုံးခန္းထဲကတဲ့ ခင္ဗ်။သူလည္း အံျသစိတ္နဲ့ ရုံးခန္းထဲ ျပန္ဝင္ျကည့္လိုက္ေတာ့ ခုနကတင္ သူထိုင္ေနခဲ့တဲ့ စားပြဲေနာက္က ဗီဒိုေသာ့ဟာ တေယာက္ေယာက္ ကိုင္လွုပ္ခဲ့သလိုမ်ိုး လွုပ္တုတ္လွုပ္တုတ္
ျဖစ္ေနတာ ေတြ့လိုက္ရတယ္လို့ ဆိုတယ္ခင္ဗ်။သူလည္း အရမ္းကို အံျသစိတ္နဲ့ အနားကိုတိုးျပီးျကည့္လိုက္
ေတာ့ လွုပ္ေနတဲ့ေသာ့ခေလာက္ဟာ တိကနဲ ရပ္သြားပါတယ္...။အဲဒီ အခ်ိန္ခဏေလးအတြင္းမွာ တေလာက
လံုးဟာ ရုတ္တရက္ တိတ္ဆိတ္ သြားသလိုပါပဲတဲ့....။အဲဒီ အခ်ိန္မွာပဲ......

......ပြင့္ေနတဲ့ တံခါးမျကီးဟာ ျဗုန္းကနဲ ပိတ္သြားပါတယ္....။ဦးေအးႏိုင္လည္း ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို တံခါးမျကီးဆီ
ေျပးသြားျပီး အတင္း မရမက ဆြဲဖြင့္ေပမယ့္ တံခါးကေတာ့ တုတ္တုတ္ေတာင္ မလွုပ္ပါဘူးတ့ဲ ခင္ဗ်ာ့.....
သူလည္း သရဲေျခာက္ေနျပီဆိုတဲ့ အသိနဲ့ ေတာ္ေတာ္ကို ထိတ္လန့္ေျခာက္ခ်ားသြားတယ္လို့ ျပန္ေျပာျပပါတယ္။

အဲဒီ အခ်ိန္မွာ သူ့ေခါင္းထဲ ဖ်က္ကနဲ အေနာက္ဖက္ေလွကားရွိတယ္ ဆိုတဲ့ အသိ ဝင္လာပါတယ္...။
ဒါနဲ့ ရံုးအေနာက္ဖက္ထဲ ဝင္ေျပးျပီး ပိတ္ကာထားတဲ့ စာရြက္စာတမ္းအျပည့္နဲ့ ဗီဒိုကို တြန္းလွဲျပီး အေနာက္ဖက္
ေလွကားကေန ဝန္ထမ္းလိုင္းခန္းေတြဖက္ကိုဆင္းေျပး လာခဲ့တာ လို့ ေျပာတယ္ခင္ဗ်.....။

ဒါနဲ့ အေဖတို့ ေယာက်ၤားျကီးေတြ ရုံးေပၚတက္ျကည့္ ျကေတာ့ ရုံးတံခါးမျကီးကို ပြင့္လ်က္သားေတြ့လိုက္ရတယ္။
ရုံးထဲမွာလည္း ဦးေအးႏိုင္ တြန္းလွဲထားလို့ တုံးလံုးလဲေနတဲ့ ဗီဒီုတလံုးကလြဲလို့ က်န္တာ ဘာမွအေနအထား
မပ်က္ဘူးလို့ ဆိုပါတယ္ခင္ဗ်..။

အဲဒီေန့ကစလို့ ဘယ္သူမွ ညေမွာင္သည့္တိုင္ေအာင္ ရုံးေပၚမွာ အလုပ္မလုပ္ရဲျကေတာ့ပါဘူး...။

ကၽြန္ေတာ္တို့မိသားစု ေနလာခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ကာလ အတြင္းမွာ အဲဒီ ဘိုတဲျကီးက သရဲေျခာက္
တယ္လို့ နာမည္ျကီး ပင္ျကီးေသာ္ျငား မွတ္မွတ္ရရ ထိုတစ္ျကိမ္တစ္ခါသာ သရဲေျခာက္ခံရသူကို ျကံုေတြ့ဖူး
ပါေျကာင္း.......

(လြန္ခဲ့တဲ့သံုးရက္ေလာက္က ကိုျကီးေက်ာက္ ရဲ့အဂၤလိပ္ေခတ္အေရးပိုင္အိမ္ေပၚက ဘိုထီးဘိုမဝိညာဥ္စံုတြဲ
အေျကာင္း ဖတ္လိုက္ရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း လြန္ေလျပီးေသာ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္က အျဖစ္ေလးကို
သတိရမိတာနဲ့ သရဲအေျကာင္းေလးေရးလိုက္ပါတယ္။သရဲေျခာက္ခံခဲ့ရတဲ့ အန္ကယ္ဦးေအးႏိုင္လည္း
လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ေက်ာ္ကပဲ ႏိုင္ငံတာဝန္ထမ္းေဆာင္ရင္းအက္ဆီဒင့္တခုျဖစ္ျပီး ကြယ္လြန္သြားရွာခဲ့ပါျပီ။
ဘိုတဲျကီး လည္း အဂၤလိပ္ရုံး၊ဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္ရံုး၊ဆလရရုံး၊ေနာက္ပိုင္း မဆလ ရုံး အျဖစ္ အသံုးေတာ္ခံခဲ့ျပီး
ေနာက္ ယခုခ်ိန္မွာေတာ့ ဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္ရုံးအျဖစ္ျပန္ဖြင့္(အဲေလ ဘြာေတး ဘြာေတး ေယာင္သြားလို့ ဟီး)
ျပည္၊ခိုင္၊ျဖိုး ရုံးအျဖစ္ ဘဝေျပာင္းးသြားခဲ့ပါျပီ)။

12 comments:

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

အြန္လုိင္းမွာ သရဲေျခာက္တာေတြ အေတာ္ေလးမ်ားေနပါလား။ ဒါေပမဲ့ ဖတ္လုိ႔ေကာင္းေနဆဲ့။ စိတ္၀င္စားဖုိ႔ေကာင္းေနဆဲပါဘဲ။

SHWE ZIN U said...

ေမာင္ေလး ေရ

သရဲေျခာက္တာကို ေၾကာက္ေၾကာက္ နဲ႔ဖတ္သြားပါတယ္ ကုိယ္သာ အဲဒီေနရာ မွာ ရွိရင္ အသက္ထြက္သြားမလား မသိဘူး သရဲက တံခါးပိတ္ ၿပိး ဘာလုပ္မလို႕လည္း မသိ

ေမာင္ ေလး said...

ဟုတ္တယ္ ကိုေမာင္ေရ...သူမ်ားေျခာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လဲ လိုက္ေျခာက္
ျကည့္တာ(သရဲေျပာတာေနာ္ း) )

မေရြစင္ဦးေရ....အေနာ္လည္းေျပာတတ္ပါဘူး။အန္ကယ္ဦးေအးႏိုင္က
အရမ္း အရုပ္ဆိုးတယ္ခင္ဗ်။အေနအထိုင္ကလည္း အရမ္းတည္၊မ်က္ႏွာထား
လည္း အရမ္းဆိုးေလေတာ့ သရဲမေတာ့ မဟုတ္တန္ဘူး း)

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

နယ္မွာေတာ႕ ခုလို သရဲေျခာက္တဲ႕ အေတြ႔အၾကံဳေတြ မၾကာခန ၾကားခဲ႕ရဖုူးတယ္
ကိုယ္တိုင္ေတာ႕ ေျခာက္ခံရေသးဘူး..
ေျခာက္လဲ အေျခာက္မခံခ်င္ပါဘူးေလ..
ဒီတစ္သက္ေတာ႕ သရဲနဲ႕ ေ၀းေ၀းေနပါရေစ..

သဒၶါလိႈင္း said...

ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ဖတ္သြားပါတယ္ေမာင္ေလးေရ..။
ဒါနဲ႔ေနာက္ထပ္ေရာ ေျခာက္စရာရိွေသးလား..

ခင္မင္စြာ
မသဒၶါ

အင္ၾကင္းသန္႕ said...

အမေလး သူမုိ႕လို႕ ေၿပးဖုိ႕သတိရလုိ႕ေတာ္ေသးတယ္။ ကိုယ္သာဆုိရင္ အဲဒီမွာတင္ေမ့လဲသြားမယ္ထင္တယ္ (သတ္တိက အဲလုိေကာင္းတာပါဆုိ)

ဒါေပမယ့္ ဖတ္လို႕ေကာင္းတယ္။သရဲဇာတ္လမ္းရွိေသးရင္ ထပ္ေရးပါဦး။

ေမာင္ ေလး said...

မေခ်ာ၊မသဒၶါလိွုင္း၊မအင္ျကင္းသန့္ >>>ဖတ္ေကာင္းတယ္ဆိုလို့ ေက်းဇူးတင္
ပါတယ္ခင္ဗ်။သရဲဇာတ္လမ္းေတာ့မရွိေတာ့ဘူး။ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ တမလြန္
ေလာကနဲ့ဆက္သြယ္ခဲ့တာေတာ့ရွိတယ္။ျကားခံနဲ့ေပါ့ဗ်ာ..။ေနာက္တပတ္ ေရး
ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။

လသာည said...

ေမာင္ေလး.. အဲလိုေနာက္နဲ႔ေလ..။ အစ္မက ညနက္အထိ ေက်ာင္းမွာေနရတာ။ ေၾကာက္ျပီး လန္႔ဖ်ားဖ်ားသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..။
ေနာက္တခါ သရဲအေၾကာင္းေျပာမယ္ဆိုရင္ ေခါင္းစဥ္ကို သရဲအေၾကာင္းလို႔ တပ္ေနာ္။ လာမဖတ္ဘူး း)))

ခုိင္နုငယ္ said...

ေမာင္ေလးေရ..ေနာက္က်မွေရာက္တယ္။
သရဲအေၾကာင္းေၾကာက္ေၾကာက္နဲပ
ဖတ္သြားတယ္။

ေမာင္ ေလး said...

လသာည>>> လာမဖတ္မွာစိုးလို့ကို သရဲေခါင္းစဥ္ မတပ္တာခင္ဗ် း)
မခိုင္ႏုငယ္>>>အေရာက္လာတာ ေက်းဇူးပါခင္ဗ်ာ...။

blackroze said...

ေမာင္ေလး...
က်မျပန္လာသြားပါတယ္...ေနမေကာင္းလို႕ခုမွလာျဖစ္တာစိတ္မဆိုးပါနဲ႕
သရဲေၾကာက္ေပမဲ႕..သရဲအေၾကာင္းစိတ္ဝင္စားပါတယ္..
က်မသာဆို..သရဲေျခာက္ခံရၿပီဆိုတာသိတာနဲ႕
တျပိဳင္နက္..တခါတည္းအသက္ပါမလားမသိဘူး
နဂိုကထဲကေသြးအားနည္းေရာဂါနဲ႕
တခုခုဆိုေျပးနိုင္မွာေတာင္မဟုတ္ဘူး..

ေနမိုးေဝ said...

တစ္ခါက ကၽြန္ေတာ္လည္း ပူတာအိုဘက္မွာ ႀကံဳခဲ့ဖူးတယ္။
အခုေဆာက္လုပ္ေရးရံုးဝင္းျဖစ္ေနၿပီး လူေတြကဘိုတဲ လို႔ ႏႈတ္က်ိဳးေနတဲ့ ေနရာမွာပဲေပါ့။ နဂိုထဲက သရဲ ေျခာက္တယ္လို႔ နာမည္ႀကီးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ တစ္ညပဲ အိပ္ခဲ့ရတာမို႔ အိပ္မက္နဲ႔ သိပ္မကြဲျပားခဲ့ဘူး