ဗ်ူး

အင္သားမွာ ငျပူးထိုင္....(အဲေလ)အင္တာျဗူးရမယ္လို့ မိေရြမ်ိုးက ဆိုလာေလေတာ့ ဗ်ူးလိုက္ပါတယ္....:))))

ေမး။ ။ကဲ..ကိုေမာင္ေလးေရ....ဗ်ူးခန္းေလးစျကရေအာင္လာဗ်ာ...၊စဆို အဲဒီ ေမာင္ေလး ဆိုတဲ့နာမည္ကပဲ
စရမွာပဲဗ်..၊ေမာင္ေလးဆိုတဲ့နာမည္က နဲနဲေခၚရတာ ကို့ယို့ကားယားႏိုင္သလားလို့...၊ဘာေျကာင့္ ဘယ္လို ဒီနာမည္ေပးျဖစ္ခဲ့ပါသလဲခင္ဗ်...။

ေျဖ။ ။နာမည္ေတြနဲ့ပတ္သက္ျပီး ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွ သေဘာမထားတာေတာ့အမွန္ပဲဗ်...။
ဘယ္သူေတြဘယ္လုိနာမည္ပဲေပးေပး၊ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္း ဘယ္လိုေခၚေခၚ စိတ္ထဲဘယ္လိုမွမေနဘူးဗ်...။
ဆိုေတာ့ ဘေလာ့ေလးစေရးမယ္လုပ္ေတာ့ ကိုယ့္ရွိတဲ့ နာမည္ေတြထဲက လူသိအနည္းဆံုးနာမည္တစ္ခု ကို
ယူလိုက္တာပါပဲ။ကၽြန္ေတာ့္မွာကလည္း ငယ္နာမည္ေတြ၊ျကီးနာမည္ေတြက အမ်ားသားကလား...။အဲဒီနာမည္
ေတြအေျကာင္း ေနာင္ျကံုေတာ့ ပို့စ္တစ္ပုဒ္ေရးမယ္ စဥ္းစားထားပါတယ္...။အင္း....ဒီနာမည္က ေခၚရတာ ကို့ယို့
ကားယားႏိုင္တယ္ဆိုလို့ အမည္ေျပာင္းမလားေတာင္ စိတ္ကူးမိပါတယ္...။စိတ္ထဲ အမည္တစ္ခုေပၚလာတဲ့
တစ္ေန့ ေျပာင္းတာေပါ့ဗ်ာ...:)

ေမး။ ။ဟုတ္ပါျပီဗ်ာ....၊ဟုတ္ပါျပီ...။ေနာက္ေမးခ်င္တာတစ္ခုက ဒီ ဘေလာ့ေလာကျကီးထဲ စတင္ဝင္ေရာက္
လာပံုေလး......။

ေျဖ။ ။ဘေလာ့ ဆိုတာကို ၂၀၀၆၊၂၀၀၇ ေလာက္၊ ျမန္မာျပည္မွာကတည္းက အင္တာနက္ မဂၢဇင္း၊ဂ်ာနယ္
ေတြမွာ ဖတ္မိပါတယ္...။ဒါေပမယ့္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေတာ့ဘာမွန္းမသိခဲ့ပါဘူး။ဒီေရာက္ျပီး ကိုယ့္ ကြန္ျပူတာ
ေလးနဲ့ ဟိုဟိုဒီဒီ ေလွ်ာက္ဝင္ျကည့္ရင္းက ဘေလာ့ေလာကျကီးထဲ မ်က္ေစ့သူငယ္၊နားသူငယ္နဲ့ ေရာက္လာခဲ့
တယ္ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ...။

စစခ်င္း ဖတ္မိတဲ့ ဘေလာ့က အစ္မမိုးခ်ိုသင္းဘေလာ့ဗ်...၊သိပ္ဖတ္လို့ေကာင္းလို့ အေဟာင္းေတြကို ခုထိ မျကာ
မျကာ သြားဖတ္မိတုန္း....၊ျပီး ကိုျကီးေက်ာက္ရဲ့ သရဲပို့စ္ေတြ....။အဲဒီေနာက္ေတာ့ ေတြ့သမွ်၊လက္လွမ္းမွီသမွ်
ဘေလာ့ေတြအကုန္ဖတ္ျဖစ္ပါေတာ့တယ္....။

ဘေလာ့ေလးစျပီး လုပ္ေတာ့ ဘယ္သူ့ကိုမွလည္းမေျပာေတာ့ ဘယ္သူကမွလည္း မကူညီႏိုင္ျကပါဘူး...။
စစေရးျခင္းပို့စ္မွာပဲ အစ္မခ်စ္တို့၊အစ္မငယ္ႏိုင္တို့ ကအားေပးျက လိုတာေလးေတြ ေျပာျပကူညီျကပါတယ္...။
ဟိုးျမန္မာျပည္က ႏွင္းမိုးဆိုတဲ့ ညီမငယ္ေလးကလည္း အျကံညဏ္ေလးေတြ ေပးပါတယ္...၊ခုေတာ့ဒီကေလးမ
လည္း ဘာမွမေရးပဲေပ်ာက္ေနေလရဲ့...။ေနာက္ျပီး လိုတာေလးေတြကို ေကပီသရီးမိသားစုကေနရယူရပါတယ္။
ဒီအတြက္ အားလံုးကို ဒီေနရာကေန ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါေျကာင္း......။

ေမး။ ။လတ္တေလာမွာအျကိုက္ဆံုး နဲ့ အဖတ္ျဖစ္ဆံုး ကေရာဗ်....။

ေျဖ။ ။လတ္တေလာ အျကိုက္ဆံုးဘေလာေ့ေတြကေတာ့ Zephyr ရဲ့ The Gardener ၊ေနာက္ ေတဇာ ရဲ့ လေရာင္လမ္း၊ေနာက္ ေမာင္မ်ိုး ညြွန္းလို့ သြားဖတ္ျဖစ္ျပီး အေတာ္သေဘာက်မိတဲ့ သက္ေထြး ရဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္
ျပန္မွ်ားျခင္း၊ျပီး...တိတၳိ ရဲ့ တိတၳိကိုဖတ္ျပီး အေတာ္ျကိုက္သြားမိတဲ့ ေကာင္းကင္ကို....၊

အဲ...အဖတ္ျဖစ္ဆံုးဘေလာ့ကေတာ့ နာမည္ေက်ာ္ ဘေလာ့စလစ္ဗ်စ္တီ အစ္မကြန္ပဲဗ်....:))))

ေမး။ ။ဘေလာ့ဂါေတြ စာေရးရျခင္းရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြက အမ်ိုးမ်ိုးအဖံုဖံုပဲဗ်...။ကိုေမာင္ေလးရဲ့ ရည္ရြယ္
ခ်က္ကေရာ.....

ေျဖ။ ။ဟုတ္ပါတယ္....။တခ်ို့ဘေလာ့ဂါေတြက သူတို့ဆီေရာက္လာတဲ့ သူေတြကို အက်ိုးတစ္စံုတစ္ရာ ရသြား
ေစခ်င္ျကပါတယ္...။တခ်ို့က်ေတာ့လည္း ကိုယ္ေရးခ်င္တာေရးတာ၊ဖတ္ခ်င္ဖတ္၊မဖတ္ခ်င္ေန ဆိုတာမ်ိုး....၊
တခ်ို့က်ေတာ့ နဂိုကကို စာေရးစာဖတ္ဝါသနာပါလြန္းလို့ စာေတြ၊ကဗ်ာေတြ ေရးျကတာ...။

အင္း....ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စာဖတ္သူအက်ိုးရွိမယ့္စာမ်ိုးလည္း သိပ္မေရးတတ္ပါဘူး၊ကိုယ္ေရးခ်င္တာ ေရးတာ
ျဖစ္ေပမယ့္ ဖတ္ခ်င္ဖတ္၊မဖတ္ခ်င္ေန ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိုးလည္း မရွိပါဘူး၊ကိုယ့္ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေလးေတြ၊
အေတြးအျမင္၊အေတြ့အျကံုေလးေတြကို မွ်ေဝတဲ့သေဘာ၊အမ်ားဖတ္လို့ရမယ့္ ဒိုင္ယာရီ သေဘာပါပဲ...။

ေမး။ ။ပို့စ္တစ္ပုဒ္ခ်ေရးျပီး တင္လိုက္လို့ ရလာတဲ့ခံစားခ်က္အေျကာင္း ေျပာပါဦး....။

ေျဖ။ ။ပို့စ္တစ္ပုဒ္ေရးျပီး တင္လိုက္ရတာ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္တစ္ေယာက္ သူ့ရင္ေသြးငယ္ေလးကိုေအာင္
ေအာင္ျမင္ျမင္ ေမြးဖြားသန့္စင္လိုက္ရသလိုပါပဲ...။ေရးေနဆဲအခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ္ဆိုလိုခ်င္တာကို ေပၚလြင္
ေအာင္ မနဲကိုျဖစ္ညွစ္ျပီးေရးရတာကလား....။ေရးျပီးလို့ တင္လိုက္ျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ့္စာေလး ကိုယ္ျပန္ဖတ္
ျပီး ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္မွုကို ခံစားရပါတယ္...။ကိုယ့္ရင္ေသြးေလးက သူမ်ားေလာက္မလွေပမယ့္၊ကိုယ္လက္အဂၤါ
လည္းစံုေကာင္းမွစံုမွာျဖစ္ေပမယ့္ မိခင္အတြက္ေတာ့ ခ်စ္ရ၊ျမတ္ႏိုးရသလိုပါပဲ....။

ေမး။ ။ဘာအေျကာင္းကို အေရးခ်င္ဆံုးပါလဲ.....

ေျဖ။ ။ရသဝတၳုတို၊ရွည္ ေတြပါ....။အရင္ကတည္းက စာရြက္ေပၚမွာ၊စိတ္ကူးထဲမွာ ဝတၳုဇာတ္လမ္းေလးေတြ
ခ်ေရးေလ့၊စိတ္ကူးေလ့ရွိပါတယ္...။ခက္တာက အဆံုးထိမေရာက္ႏိုင္တာပါပဲ....:D။တတ္ႏိုင္သေရြ့ေတာ့ ေရး
ျဖစ္ေအာင္ေရးျကည့္မယ္လို့ေတာ့ စိတ္ကူးရွိပါတယ္....။

ေမး။ ။ကြန္မန့္ေလးေတြနဲ့ စာဖတ္သူေတြအေျကာင္းေျပာပါဦး...

ေျဖ။ ။အင္မတန္မွ နည္းပါတယ္ဗ်....။လာဖတ္တဲ့သူေတြ၊မွတ္ခ်က္ေလးေတြေပးသြားတဲ့သူေတြကလည္း
အမ်ားစုက ဘေလာ့ဂါရီဒါေတြပါ....။လူသိနည္းတာမွာေကာင္းတာတစ္ခ်က္ေတာ့ရွိသဗ်...၊ဘာလဲဆိုေတာ့
အဆဲအဆိုခံရျခင္းကလြတ္ကင္းတာပါ...:P။ကၽြန္ေတာ္လည္းတတ္ႏိုင္သေလာက္ ျပန္လည္ပတ္ျပီး မွတ္ခ်က္
ေလးေတြေပးျဖစ္ပါတယ္....။ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ဆိုလိုခ်င္တာကို တိုရွင္းလိုရင္းမေျပာတတ္ေလေတာ့ တခ်ို့
အေျကာင္းအရာေလးေတြမွာ မွတ္ခ်က္ေပးခ်င္ေပမယ့္ တိတ္တိတ္ေလး ျပန္လွည့္သြားမိတာမ်ိုးလည္းရွိသေပါ့။

ေမး။ ။ေနာက္ဆံုးအေနနဲ့ ပိတ္သက္ျကီးကို ဘာမ်ားေျပာခ်င္ပါသလဲ....။

ေျဖ။ ။ေထြေထြထူးထူးေတာ့ရွိပါဘူးဗ်ာ....၊မအားရင္ ေပ်ာက္ေနမွာျဖစ္ျပီး အားရင္အားသလို ေရာက္လာပါ့
မယ္......လို့....။

တစ္ရာသီစာေနာက္က်ျပီးမွ ေရာက္လာတဲ့ ေဆာင္းရာဇဝင္

အခ်စ္ဆိုတာ ငါ့အတြက္ေတာ့ တစ္ရာသီစာေနာက္က်ျပီးမွ

ေရာက္လာတဲ့ ေဆာင္ရာသီမနက္ခင္းတစ္ခုပါ.....

ပရမ္းပတာျဖစ္ရပ္ေတြ အစီအစဥ္တက်ျဖစ္ေနတတ္တဲ့

ေဟာဒီဘဝထဲမွာ....

ငါ့ရင္ထဲကို မင္းဝင္ေရာက္လာပံုက

အစီအစဥ္တက် ကို ပရမ္းပတာႏိုင္လြန္းလွခ်ည္ရဲ့.....။

နံနက္ခင္းမွာမွထြက္လာမိတဲ့ လ လိုမ်ိုး....

ငါ့ရင္ထဲက ခ်စ္ျခင္းေတြမွာ

မင္းသတိတရရွိစရာ ဘာမွမရွိဘူးဆိုတာ....

ေသရာပါသြားခဲ့ပါျပီေကာ.....။

စိတ္မွန္ကိုျပန္ျကည့္တိုင္း ျမင္ရတဲ့ ႏွလံုးသားအမာရြတ္တစ္ခုမွာ

အလြမ္းေတြက အုပ္ေအာ္ေသာင္းတင္းပါလား ဟန္နီ....။

တေမ့ေမာေမာျကည့္မိခဲ့တဲ့ မင္းရဲ့မ်က္ေတာင္ရွည္ရွည္ေတြေအာက္က

ေရခဲရိုက္မ်က္ဝန္းတစ္စံုအေျကာင္းကို မေႏွာင္းခင္ကတည္းက သိခဲ့ျပီးသားပါ

လူမိုက္တစ္ေယာက္ရဲ့ ကိုယ္တိုင္ေရး ပုရပိုဒ္ မွာ

ျကက္ေျခခတ္ေတြ ရဲပေတာင္းခတ္ေနမွေတာ့...

ဘာနဲ့မ်ား ႏွစ္သိမ့္ရဦးမွာတဲ့လဲ....။

ေဆာင္းဦးေရ....

ဖိုသီဖတ္သီနဲ့ေတာ့ မေအးပါနဲ့လားကြယ္....

အဖ်ားခတ္ရံုနဲ့ ႏွလံုးသားေတြ ခိုက္ခိုက္တုန္ေနပါျပီ....။

တစ္ရာသီစာေနာက္က်ျပီးမွေရာက္လာတဲ့ ေဆာင္းဦးရဲ့ေလထန္ေလရိုင္းေတြျကားမွာ...

ေျကကြဲႏွလံုးသားတစ္ခုကို သူ့ကံအေလ်ာက္ထားခဲ့ပါေတာ့ ဟန္နီ.....။