ဘန္ေကာက္သို႕...... (၁)

ဘန္ေကာက္ကိုသြားဖို႕ ႀကံစည္ထားတာကေတာ့ အေတာ္ၾကာပါၿပီ....၊ၾကာဆို ၂၀၁၂ႏွစ္ဆန္းပိုင္းထဲက ဒီႏွစ္သစ္ကူးပိတ္ရက္မွာ သြားမလို႕ စဥ္းစားထားၿပီးသားရယ္....၊ဒါေပမယ့္ တကယ့္တကယ္သြားမယ္လည္း
လုပ္ေရာ အခ်ိန္ကအရမ္းကပ္ေနၿပီ....၊ေလပ်ံလက္မွတ္လည္းမဝယ္ရေသး၊ဗီဇာလည္းမလုပ္ရေသး၊သြားဖို႕
လာဖို႕လည္း ဘာမွမျပင္ရေသးေပ...။ဒီလိုနဲ႕ တစ္ပတ္အလိုမွွ ေလပ်ံလက္မွတ္ဝယ္ရ၊ဗီဇာေျပးလုပ္ရတယ္။
ဟိုးအရင္က ခရီးတစ္ခုထြက္မယ္ဆို တစ္လအလိုေလာက္ကတည္းက ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ေနတတ္တယ္...။
ထည့္သြားမယ့္ပစၥည္းေတြကိုဆို ေမ့က်န္မွာစိုးလို႕ စာရြက္တစ္ရြက္မွာ ခ်ကိုေရးထားတာကလား။ၿပီး ခရီးမ
သြားခင္ လိုတာေလးေတြ ဝယ္ျခမ္းေနရတာကိုက ေပ်ာ္စရာရယ္...၊အေမကဆိုအၿမဲေျပာတယ္....နင့္ဟာ
က ရွင္ဘုရင္တစ္ခါထြက္ ပဲႀကီးတစ္ေလွခ်က္ပါပဲလားဟယ္....တုိ႕....၊နင္ကေတာ့ ခတ္ကြင္းျပင္တာနဲ႕
ရြာသာႀကီးေရာက္ေနၿပီတို႕....နဲ႕ သူ႕သားကို ေကာင္းခ်ီၤးေပးေလ့ရွိတယ္...။

ဒီတစ္ေခါက္ကေတာ့ စဘိုင္၊စဘိုင္ပဲ....၊ဘာမွေထြေထြထူးထူးျပင္မေနဘူး၊ဘန္ေကာက္က ေဘာ္ေဘာ္ေတြ
အတြက္ လက္ေဆာင္ေလးဘာေလးေျပးဝယ္ရင္း ကိုယ့္အတြက္လည္း ေက်ာပိုးအိပ္ေလးတစ္လံုးပဲဝယ္ျဖစ္
ေတာ့တယ္...၊ေက်ာပိုးအိပ္ကေတာ့ အေနာက္တိုင္းက တိုးရစ္ေတြကို သေဘာက်လို႕တစ္ေၾကာင္း၊ျမန္မာ
ျပည္နဲ႕လည္း ကီးကိုက္မယ္ထင္လို႕တစ္ေၾကာင္းဝယ္ျဖစ္လိုက္တာရယ္...။ဟုတ္တယ္...သူတို႕လို ေက်ာပိုး
အိပ္ႀကီးႀကီးတစ္လံုးထဲ လိုတာေတြထည့္ၿပီး ကမာၻပတ္ေနခ်င္တယ္...၊ေနာက္ ဒီအိပ္က ဘီး လည္းပါလို႕ ဆြဲသြားလို႕လည္းရသလို ေက်ာမွာ လြယ္သြားလို႕လည္းရတယ္...၊ျမန္မာျပည္မွာက ေက်ာမွာလြယ္လို႕ရမွ
အဆင္ေျပတာရယ္....၊ပလက္ေဖာင္းေတြက ခရီးေဆာင္အိပ္ေတြ ဆြဲသြားဖို႕အဆင္မေျပလွဘူးကိုး....။

ကဲ....ထားေတာ့.....ခတ္ကြင္းျပင္ေနတာနဲ႕ ဘန္ေကာက္မေရာက္ပဲေနေရာ့မယ္။ကဲ ေရာက္ၿပီထားဗ်ာ :))။
အဲအာရွနဲ႕ဆိုေတာ့ သုဝဏၰဘုမၼိေလဆိပ္မွာမဆင္းဘူးရယ္...၊ဒြန္ေမာင္းမွာဆင္းတယ္...၊စကၤာပူကလာတဲ့
ေလပ်ံနဲ႕ မေလးရွားကလာတဲ့ေလပ်ံနဲ႕က တစ္ခ်ိန္တည္းလိုလိုဗ်...၊ဆိုေတာ့ လဝက မွာ နဲနဲလူမ်ားသြား
တယ္...၊ေျပာရဦးမယ္....မေလးကလာတဲ့ ေပစုတ္စုတ္ကုလားတစ္ေယာက္ကို လဝကမွာတန္းစီေနတုန္း
မွာပဲ အရာရွိႏွစ္ေယာက္က ၾကားျဖတ္ စစ္ေဆးေနတာေတြ႕ခဲ့ရသဗ်...၊ေကာင္တာကို မေရာက္ေသးဘူး
ေနာ္...၊သူတို႕မသကၤာလို႕ထင္ရဲ႕...၊ကုလားမွာက ပတ္စပို႕ေရာ၊စာရြက္စာတမ္းေတြေရာစံုစံုလင္လင္ပါ
လာေတြ ေတြ႕ေနရတယ္..။ခက္တာက ဒင္းက စကားမေပါက္ဘူး...၊ဘိလပ္စကားလည္းမေျပာတတ္ဘူး
ရယ္..၊ဒါနဲ႕ အျခားလူရည္သန္႕ ကုလားမေလးတစ္ေယာက္က ဝင္ၿပီး စကားျပန္လုပ္ေပးတယ္...။ဘာေတြ
ေျပာလဲေတာ့ မၾကားရလို႕မသိ...၊အရာရွိႏွစ္ေယာက္လည္း နဲနဲေတြေတြေဝေဝပံုစံနဲ႕ သူတို႕အထက္အရာ
ရွိျဖစ္တဲ့ အမ်ဳိးသမီးႀကီးတစ္ေယာက္ကို ေခၚျပေရာ...၊အဲ့အမ်ဳိးသမီးႀကီးကေတာ့ ျပက္ျပက္သားသားပဲ...
လူတန္းထဲက အဲ့ကုလားကို ဆြဲထုတ္ၿပီး အခန္းတစ္ခုထဲေခၚသြားေလရဲ႕...၊ေနာက္ဘာေတြျဖစ္ကုန္သလဲ
ေတာ့ မသိေတာ့ပါဘူးေလ...။ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဒင္းတို႕အႏၱရာယ္ကို ထိုင္းေတြလည္းအေတာ္သတိ
ထားေနတဲ့ပံုပဲလို႕ ေျပာခ်င္တာ...။

ဒီလိုနဲ႕ ညေနေလးနာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလးမွာ အျပင္ေရာက္လာတယ္...၊ဘန္ေကာက္ကေတာ့ အရင္တစ္
ေခါက္ ကလိုပါပဲ.....ေႏြးေႏြးေထြးေထြးနဲ႕ ကိုယ့္ကို ႀကိဳဆိုေနေလရဲ႕...၊ကလတ္လည္း လာႀကိဳေနတယ္..။
ဒီလိုနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္သား တိုင္စီငွားၿပီး တည္းခိုမယ့္ေနရာကို ခ်ီတက္ခဲ့ၾကတယ္...။ကိုယ္တစ္ညတာတည္း
ခိုမယ့္ ကြန္ဒိုခန္းေလးထဲ အထုတ္အပိုးခ်...၊အျပင္ကုိထြက္ခဲ့ၾကတယ္...။လမ္းထိပ္ကေစ်းေလးဘက္ကို
တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္ေတာ့ ေတြ႕လိုက္ရတာက အကင္ဆိုင္ေလးႏွစ္ဆိုင္၊သံုးဆိုင္...၊ဒါနဲ႕လမ္းကူးၿပီးသြား
ၾကည့္မိတယ္...၊တစ္ဆိုင္က ၾကက္သားတုတ္ထိုးအကင္ဆုိင္..၊တစ္ဆုိင္က ပင္လယ္စာအကင္ဆိုင္...။
ပင္လယ္စာအကင္ေတြျမင္ေတာ့ အေတာ္သေဘာက်သြားတယ္...၊

ကိုယ္ငယ္ငယ္က ပင္လယ္စာေတြကိုမႀကိဳက္ဘူးရယ္...၊ေရခ်ဳိ၊ေရငန္ ဘာမွကိုမႀကိဳက္တာ..၊အိမ္မွာ ပုစြန္
ခ်က္ရင္ေတာင္ သိပ္မစားျဖစ္ဘူး...၊ပုစြန္ႀကိဳက္တဲ့ အေဖ့ပဲ ဦးစားေပးတယ္၊ကိုယ့္အႀကိဳက္က ဝက္သား..၊
ဝက္သားခ်က္ရင္ေတာ့ အိုးတစ္ဝက္ေလာက္က ကိုယ့္ဗိုက္ထဲေရာက္သြားတာာာာာ။ငါးဆိုရင္ တို႕ကိုမတို႕
တာ...၊ဂဏာန္းဆိုလည္း စားေကာင္းတဲ့အရာလို႕ကို စိတ္ထဲမရွိ...၊ဒီအခြံမာမာႀကီးပဲရွိတဲ့သတၱဝါကို ဘာလို႕
စားပါလိမ့္ဆိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ေတြးမရတာ...။ေရဘဝဲတို႕၊ေရခူတို႔ကိုလည္း အေမက ခ်က္ေကၽြးတယ္၊ႀကိဳက္
ပါဘူး...။ခုမ်ားက် ဘယ္လိုျဖစ္တယ္မသိ...၊စလံုးမွာငါးႏွစ္ေလာက္ေနျဖစ္လိုက္တာနဲ႕ ပင္လယ္စာေတြ
စားခ်င္စိတ္အေတာ္ေပါက္ေနတယ္...။ႀကိဳက္လည္းႀကိဳက္တတ္လာတယ္..၊စလံုးပါး ဝလာတာထင္ရဲ႕....၊
သင္းတို႕ စလံုးေတြက ပင္လယ္စာသိပ္ႀကိဳက္ကိုး...။သို႕ေပမယ့္ စလံုးမွာ ကိုယ္က ပင္လယ္စာေတြေကာင္း
ေကာင္းကန္းကန္းမစားရပါဘူး...၊ကိုယ္ကအေျခခံလူတန္းစားကိုး....၊ငပိခ်က္ေလာက္ပဲ နပ္မွန္တာရယ္..။

ဒီေတာ့ ဘန္ေကာက္ေရာက္ရင္ပင္လယ္စာ အဝတီးမယ္လို႕ စိတ္ထဲေတးမွတ္ထားတာရယ္...။ဆိုေတာ့ကာ
အဲ့အကင္ဆိုင္ေလးဆီက စားေကာင္းမယ္ထင္တဲ့အကင္ေလးေတြ လက္ညိဳးထိုးဝယ္၊ပလတ္စတစ္အိပ္ထဲ
အခ်ဥ္ရည္ေလးစမ္းၿပီး လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ဝါးခၽြန္ေလးနဲ႕ ထိုး ထိုးၿပီးစားလိုက္တာ...ဘာေျပာေကာင္းမလဲ..
ဘာမွကိုေျပာမေကာင္းဘူး.... :)))။အဲ...သူရို႕အခ်ဥ္က အေတာ္စပ္သဗ်ာ...၊ကိုယ္ကအခ်ဳိသာစားႏိုင္တာ..၊
အစပ္ေတာ့ မစားႏိုင္...၊ဒါေပမယ့္ ေခၽြးသံလံုးလံုးနဲ႕ အာၿဖဲၿပီး စားတာပါပဲ...၊ခရီးစဥ္ေတာက္ေလွ်ာက္မွာ
လည္း ဝယ္စားသမွ်ဆိုင္မွာ အစပ္ေလ်ာ့ထည့္ခိုင္းသည့္တိုင္ေအာင္ သူရို႕ထိုင္းစာေတြက စပ္သဗ်ာ...။
စပ္ေပမယ့္ စားလို႕လည္းေကာင္းသဗ်....။ထိုင္းနဲ႕အစပ္ ခြဲမွ မရပဲကိုး...၊ကိုယ္ကလည္း မ ကိုခင္မွေတာ့
ဥ ကိုလည္း ခင္ရေတာ့သေပါ့ေလ....။ထိုင္းစာေတြႀကိဳက္မွေတာ့ အစပ္ကိုမၾကိဳက္လည္း ေအာင့္အီးစားရ
ေတာ့သေပါ့.....။

ေရာက္ေရာက္ျခင္း ဝယ္စားတဲ့ ပင္လယ္စာအကင္ဆိုင္...တန္တယ္...စားေကာင္းတယ္...

အဲဒီညေနက ဖက္ရွင္အိုင္းလန္း ဆိုတဲ့ ကုန္တိုက္အသစ္ႀကီးဆီေရာက္သြားတယ္...။ကုန္တိုက္ႀကီးေတြ

ကေတာ့ ဘယ္ႏိုင္ငံေရာက္ေရာက္ သိပ္မကြာပါဘူး...၊ဆိုင္ေတြခန္းနားတယ္၊ပစၥည္းေတြသားနားတယ္..၊

အဲ...ေစ်းေတြလည္းႀကီးတယ္...၊နာမည္ႀကီးအမွတ္တဆိပ္ေတြရဲ႕ေစ်းႏႈန္းေတြက တစ္ႏိုင္ငံနဲ႕တစ္ႏိုင္ငံမ

ကြာပါဘူး...။ဒီေတာ့ ေလွ်ာက္ၾကည့္...ဓာတ္ပံုရိုက္......ျပန္လာေပါ့...။အဲ့ကုန္တိုက္ကအျပန္ ညစာဝင္စား

ၾကတယ္...၊ကလတ္ရယ္၊သူ႕သယ္ရင္းထိုင္းရယ္၊ကိုယ္ရယ္...သံုးေယာက္ထဲ...၊ကလတ္သယ္ရင္းထိုင္းက

စလံုးကုိ လာလည္ဖူးေလရဲ႕...၊သူက ေအာ္တိုကပ္ဆြဲတယ္....၊ကိုယ္ကေျပာတယ္ စလံုးမွာ ေအာ္တိုကပ္

ရရင္ လစာသင့္တယ္ေပါ့...၊လာလုပ္ပါလားဆိုေတာ့ သူက စလံုးက လူရႈပ္၊ကားရႈပ္နဲ႕ သူမႀကိဳက္တဲ့...။

ဘန္ေကာက္မွာေတာင္ သူ႕အိမ္နဲ႕သူ႕အလုပ္ပဲသြားသတဲ့...၊ကုန္တိုက္ေတြဆို အျပင္ကပဲျမင္ဖူးတယ္၊

အထဲမသြားတတ္လို႕ ကလတ္ကိုလိုက္ျပခိုင္းရသတဲ့...၊ေတာ္ေတာ္ကို ရိုးတဲ့၊ေအးတဲ့ ထိုင္း ပါပဲ...။သူ႔ပံုျမင္

တာနဲ႕ လူရိုးလူေအးမွန္းသိသာရဲ႕...။အဲ့ဆိုင္က ငါးေၾကာ္က အေတာ္ေကာင္းတယ္...၊ေနာက္ ငါးကို နုတ္

ႏုတ္စင္းၿပီး ပြေဆးနဲ႕ မြေနေအာင္ေၾကာ္ထားတာလည္းေတာ္ေတာ္ေလးစားလို႕ေကာင္းတယ္...၊ဘယ္လို

ေခၚသလဲေတာ့မသိ...။ထိုင္းဘီယာေတြကေတာ့ မစြံ....၊အဲ့တစ္ညပဲေသာက္တယ္...၊ေနာက္ညေတြ

မေသာက္ေတာ့ဘူး...၊ထိုင္းဘီယာကိုေျပာပါတယ္...၊ဟိုင္းနကန္ေျပာင္းေသာက္တယ္.... :P

Fashion Island ရဲ႕ အတြင္းထဲက ေရပန္း...၊အဲ့ေရပန္းျမင္ေတာ့ ဘူကစ္က ေရပန္းေလးသတိရမိ၊
ဘူကစ္ကေရပန္းသတိရေတာ့ အစ္မကြန္ကိုေတာင္ ေျပးသတိရတယ္..၊

အျပန္လမ္းမွာ လူကူးတံတားေပၚကရိုက္ထားတာ...၊ဒါေတာင္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕လည္ေခါင္မဟုတ္ေသးဘူး၊

ဆင္ေျခဖံုးပဲရွိေသးတယ္...၊ျမန္မာျပည္အေနနဲ႕ဆို မဂၤလာဒံုေလာက္ရွိမယ္...။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ေနာက္တစ္ေန႕မွာ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ထဲ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကတယ္...၊လိုင္းကားနဲ႕ပါပဲ...၊သူရို႕လိုင္းကားေတြက

အေတာ္ေလးဟန္က်သား...၊ကားေတြက ဟိုင္းလပ္လိုကားေတြလည္းရွိတယ္၊၁၂ေယာက္စီး မွန္လံုကား

ေသးေသးေလးေတြလည္းရွိတယ္၊စပယ္ရာမရွိဘူးရယ္...၊ကိုယ္ဆင္းခ်င္တဲ့ေနရာေရာက္ရင္ ဟိုင္းလပ္ကား

ဆို ဘဲလ္ ႏွိပ္၊ရပ္ရင္ဆင္း၊ဒရိုင္ဘာကို က်သင့္ေငြေပးလိုက္ရံုပဲ၊မွန္လံုးကားေလးေတြဆိုရင္ ဒရိုင္ဘာကို

လွမ္းေျပာၿပီး ပိုက္ဆံေပးဆင္းရံုပဲ...၊ၾကပ္က်ပ္မေနဘူး...၊စပယ္ရာကအတင္းတြန္းတင္တြန္းခ်မရွိဘူး...၊

ခပ္ေအးေအးပဲ...၊ေျပာရရင္ စဘိုင္စဘိုင္ပဲ....၊ေစ်းသည္ေတြလည္း ေတြ႕မိသမွ် ခပ္ေအးေအးရယ္...၊

အဲ့လိုမ်ဳိးစီးပြားရွာစားရတာမ်ဳိးကို ျမန္မာျပည္မွာလည္း ျမင္ခ်င္တယ္...၊ခုေတာ့ ကိုယ္တို႕ေဆြမ်ဳိးေတြက

ေတာ့ ၾကက္ယက္သလိုပဲ...ျပာလူးေနတာကလား....။ဒါေတာင္ နပ္မွန္ရံုတင္...စီးပြားေတာ့မျဖစ္ေပါင္....။

ကိုယ္ေတြစီးခဲ့တဲ့ လိုင္းကားေလး.......

အဲ...ေျပာဖို႕က်န္ေနတယ္...၊ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ထဲမသြားခင္ ကိုယ္တို႕ သီလရွင္ေက်ာင္းေလးတစ္ေက်ာင္း

ဆီဝင္လည္ျဖစ္တယ္....။သန္႕ရွင္း၊သပ္ရပ္၊ၿငိမ္းခ်မ္း၊ဆိတ္ၿငိမ္ရာ ေက်ာင္းေလးပါ...။ကလတ္ ဘေလာ့မွာ

တင္ဖူးပါတယ္...၊ ဒီမွာ သြားၾကည့္လိုက္ပါေနာ့....။ေၾကာ္ျငာမယ့္သာေၾကာ္ျငာရတာ ဒင္းကလည္း ဘာမွ

ျပည့္ျပည့္စံုစံုေရးထားတယ္မရွိ..... :)))။ကိုယ္လည္း မသိလို႕ ဘာမွမေျပာႏိုင္ပါဘူး၊ဓာတ္ပံုေတြပဲတင္လိုက္

ပါတယ္...။

တရားအားထုတ္ဖို႕၊စာဖတ္ဖို႕ လုပ္ေပးထားတဲ့ ဂူေလးပါ၊သဘာဝအလင္းေရာင္နဲ႕ေလဝင္ေလထြက္
ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးထားပါတယ္.....။

ေရကန္၊ၾကာ နဲ႕ စကားပင္ေလးေတြအျပင္ ရုပ္တုေလးေတြ၊လူသြားလမ္းေလးေတြ နဲ႕ဆိုေတာ့

အေတာ္ကို သာေတာင့္သာယာရွိပါတယ္.......။

ဒီလိုတရားရိပ္သာမ်ဳိးမွာ တစ္ဝါေတာ့ ခိုေနလုိက္ခ်င္ေသး...... 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 

အဲဒီကမွ လိုင္းကားစီးလို႕ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ထဲ ခရီးဆက္ခဲ့ပါတယ္...၊တည္ခိုခန္းတစ္ခုမွ အခန္းယူ၊အိတ္ေတြ

ခ်ခဲ့ၿပီး ၿမိဳ႕ထဲထြက္ခဲ့တာေပါ့...၊ၿမိဳ႕ထဲက ပလပ္တီနမ္ေမာဘက္မွာ ေမာင္မ်ဳိးေစာင့္ေနပါတယ္..၊ပံုမွန္ဆို

ထိုင္းကိုေရာက္သည့္တိုင္ သူနဲ႕ေတြ႕ျဖစ္ဖို႕မလြယ္ပါဘူး...၊သူကအရင္က မဲေဆာက္မွာကိုး..၊ခုေတာ့ သူ

လည္း ဘန္ေကာက္ထဲေရာက္ေနလို႕ ေတြ႕ျဖစ္ခဲ့ရဲ႕....။သူ႕ဆီအသြား လမ္းမွာ ထိုင္းမြင္းဂါးဝင္စားခဲ့ပါေသး

တယ္၊လမ္းေဘးဆိုင္ေလးကပါ၊အရြက္ေပါင္းစံုအျပင္ခ်ဥ္ဘတ္ေတြပါ ထည့္စားရပါတယ္၊ျမန္မာမြင္းဂါး

ေလာက္ႀကိဳက္ပါဘူး၊စပ္ကလည္းစပ္ေသး..... :(

 ထိုင္းမြင္းဂါး........

သံုးေယာက္သား မက္ေဒၚနယ္ဆိုင္ထဲမွာ စကားေတြေျပာၾကပါတယ္...။အဲ့ဒီကမွ ပလပ္တီနမ္ေမာနဲ႕

ပသူနမ္ေမာေတြဘက္ ေလွ်ာက္ၾကည့္ၾကတယ္...၊ပသူနမ္ေမာက ျမန္မာျပည္က မဂၤလာေစ်းနဲ႕တူတယ္

ဗ်....၊အထည္ေတြကေတာ့ နဲနဲေပါေပါပဲပဲ ဆန္တယ္...၊ဒါေပမယ့္ ေစ်းခ်ဳိသေလာက္ ပစၥည္းေကာင္းတဲ့ပံု

ပါပဲ...၊ေရာင္းတမ္းေလးေတြဆိုပါေတာ့...။ပလပ္တီနမ္ကေတာ့ သူ႕ထက္ပို ေစ်းေကာင္းတယ္..၊ဆိုင္ေတြ

လည္း ပိုသန္႔တယ္၊အဲ့ေမာထဲ ဝင္ၾကည့္ေတာ့ ကိုယ္တို႕ေရွ႕က ဘိလပ္သားတစ္ေယာက္က သူ႕အေဖာ္

ထိုင္းမကို ေျပာေနတာၾကားေတာ့ ကိုယ္တို႕ၿပံဳးမိေသး...၊သူေျပာတာက ဘာတဲ့ ခ်ဳိင္းနားႏိုးဂြတ္၊ခ်ဳိင္းနား

ႏိုးကြာလတီ.....တဲ့....:)။အဝတ္အထည္ေစ်းေတြမဆိုးပါဘူး...၊အရည္အေသြးလည္းေကာင္းပါတယ္...။

ခ်ဳိင္းနားမိတ္ထက္အပံုႀကီးသာပါတယ္...။အဲ့ဒီမွာ အျဖဴေတြ၊အမည္းေတြက အိတ္ႀကီး၊အိတ္ငယ္အသြယ္

သြယ္နဲ႕ အားပါးတရဝယ္ၾကတာေတြ႕ရတယ္..၊ဒင္းတို႕ အေခ်ာင္ႏႈိက္တကယ္ေတာ္တယ္.... :)))

ကိုယ္လည္း နဲနဲပါးပါးေတာ့ဝယ္ခဲ့တယ္...၊ဘန္ေကာက္ဟာ ေစ်းဝယ္လို႕သိပ္ေကာင္းတဲ့ေနရာပါ။ေျပာရ

ဦးမယ္..၊သူတို႕ဆီက ေစ်းသည္ေတြက ေစ်းေရာင္းတာခပ္ေအးေအးပဲဗ်၊ၾကိဳက္သေလာက္ၾကည့္၊မဝယ္ပဲ

ထြက္သြားလည္း အၿပံဳးမပ်က္ဘူးရယ္...၊ဝယ္သူကို မဝယ္ခ်င္ဝယ္ခ်င္ေအာင္အတင္းထိုးထည့္၊စကားေတြ

ေဖာင္ေလာက္ေအာင္ေျပာတာမ်ဳိးမရွိဘူး...၊ပံုမွန္ေလးပဲ....စဘိုင္...စဘိုင္ ပဲေပါ့....။ေစ်းဝယ္ရတာသိပ္စိတ္

ခ်မ္းသာဖို႕ေကာင္းပါတယ္...။

 တစ္ဘက္က ပသူနမ္၊တစ္ဘက္ကေတာ့ ပလပ္တီနမ္ေမာပါ....

ပသူနမ္ေမာထဲက နတ္စင္....၊ထိုင္းေတြ နတ္ေတာ့အေတာ္ယံုပံုရတယ္....

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ေမာေတြကမွတစ္ခါ သမၺာန္ေလးစီးလို႕ ေရြေတာင္ကုန္းဘုရားဘက္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္...၊ဘန္ေကာက္ရဲ႕
ခရီးသည္ပို႕ေဆာင္ေရးမွာ ေရေၾကာင္းကလည္း အေတာ္အေရးပါပါတယ္...၊စီးလို႕လည္းအဆင္ေျပရဲ႕...။

ကိုယ္တို႕စီးခဲ့တယ္......

ေရြေတာင္ကုန္းဘုရားအေၾကာင္းလည္း ကိုယ္ဘာမွမေျပာႏိုင္ပါဘူး...၊ကလတ္လိုက္ပို႕လို႕ေရာက္ခဲ့တာပဲ
ရွိပါတယ္...၊ထံုးစံမပ်က္ ဓာတ္ပံုေတြေတာ့ရိုက္ခဲ့သေပါ့..၊ကိုယ့္အာရံုထဲေတြ႕တဲ့ပံုေလးေတြတင္လုိက္တယ္။
ေကာင္းလွတယ္ေတာ့မဟုတ္....။

 ဘာေတြေရးထားလဲမသိ.....

 သူရို႕ေစတီေတြက ထီးမရွိဘူးရယ္...လို႕ေမာင္မ်ဳိးကေျပာတယ္...၊သူေျပာမွ ကိုယ္သတိထားမိတယ္....၊
ဟုတ္ပါရဲ႕ေနာ္......။

 ေစတီေပၚအတက္လမ္းက ေညာင္မုတ္ဆိတ္ေတြ...၊သေဘာက်တယ္.....။

အျပန္မွာ စားခဲ့တဲ့ ဒူးရင္း...သိပ္စားလို႕ေကာင္းတယ္...၊အမႊာအႀကီးႀကီး၊အေစ့ကေသးေသးေလး၊
လက္ဘက္ရည္ေအး နဲ႕ တြဲစားခဲ့တယ္....သိပ္ေကာင္း....။

 လမ္းေဘးဆိုင္ေလးေပၚမွာ အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ ကေလးေလး...ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတယ္ဟုတ္....
လူေတြ ဥဒဟိုသြားလာ၊ဝယ္ျခမ္းေနတဲ့ၾကားက ကေလးငယ္ေလးအိပ္ေမာက်ေနတာျမင္ေတာ့

အပူအပင္ကင္းတဲ့ ကေလးဘဝကို တစ္ခါျပန္မရခ်င္ဘူးလား..... ရဲေဘာ္.......။

ထိုင္းမွာကေတာ့ ကေလးလည္း စဘိုင္...စဘိုင္....၊ေခြးလည္း စဘိုင္...စဘိုင္ပဲ...၊

လမ္းေဘးေခြးလည္း အပူအပင္ကင္းကင္းနဲ႕ လိန္ပိန္ေနေအာင္အိပ္ႏိုင္သား..... :))))

                                                                                 ဆက္ရန္.....ေမ်ာ့......